எண்ண குளியல் எடுத்துகிட்ட அன்னிக்கு ‘உடல் உறவு’ வச்சுக்கூடாதுன்னு, சொல்லி என்ன பட்டினி போட்டாலும், அதுக்கப்பறம் சேத்து அவ வச்சு ஈடு கொடுக்க என் ‘செமஸ்டர் ஹாலிடே’ஸ் போனதே தெரியல.
காலேஜ் திறந்ததுக்கப்பறம் தினமும் காலைல அவதான் என்னை ஐந்து மணிக்கு எழுப்ப ஆரம்பிச்சா.
என் ரூமுக்குள்ள வந்து, தன்னோட வலது கைய என் சுன்னி மேல வச்சு மெதுவா தடவிகிட்டு, இடது கைய என் பெட்மேல வச்சு, என் முகம் வரைக்கும் குனிஞ்சு, அவ முலை என் தோள் மேல உரசுரமாதிரி நின்னுகிட்டு, என் நெத்தியிலயும், கன்னத்துலயும் முத்தம் வச்சு, “சுந்தர் கண்ணா, குட்மார்னிங்! எந்திரிடா செல்லம்”ன்னு என்ன கொஞ்சி எழுப்புவா.
நானும் முன்னாடியே முழிப்பு வந்திருந்தாலும், அவ வந்து என்ன எழுப்பனும்கிறதுக்காகவே, தூங்கிறமாதிரி படுத்திருந்திட்டு, தினமும் அவ எழுப்புனாதான் எந்திரிக்கவே ஆரம்பிச்சேன்.
அவளும் அப்பாகிட்ட, “சுந்தர் தினமும் அம்மா முகத்துலதான் முழிக்கனும்னு சொல்லி, நாந்தான் அவன எழுப்பனும்னு கண்டிசன் போட்டுருக்கான் அதனால தினமும் காலைல நான்தான் அவன எழுப்பபோறேன்”னு சொல்ல அதுக்கு அவரு,” நீயாச்சு, உம் பிள்ளைகளாச்சு”ன்னு சிரிச்சுகிட்டே அதுக்கு சம்மதமும் கொடுத்திட்டாரு.
அவரும் அத பத்மா அத்தைகிட்ட வேற சொல்லி, “எனக்கு தெரியும்… எம் பையனுங்களுக்கு சகுந்தலா ஒரு நல்ல அம்மாவா இருப்பான்னு, அவனுகளும் அவளை முழு மனசா ஏத்துக்கிட்டானுங்க. நீலாவுக்கு உடம்பு சரியில்லாததுனாலயும், வேலைக்கு போனதாலயும் இவங்க ரெண்டு பேர்கூடவும் அதிகமா இருக்க முடியல, அதனாலா அம்மா பாசத்துகாக ஏங்கி போயிருந்தாங்க, அந்த அன்பு முழுசா சகுந்தலாகிட்ட கிடைக்கிறதால அவங்க நீலா இல்லாத குறையேயில்லாம, ரொம்ப சந்தோசமா இருக்காங்க. நான் கூட ரெண்டாவது கல்யாணம் பண்ணனும்னு சொல்றப்பா இவங்களை யாரு பொறுப்பா பாத்துக்குவான்னு கவலை பட்டேன், ஆனா, தன்னலம் இல்லாம எங்களுக்காகவே தன்னை தியாகம் செஞ்ச சகுந்தலாவுக்கும், அவள பெத்த உங்களுக்கும் நான் என்னிக்குமே நன்றி கடன் பட்டுருக்கேன்”னு சொன்னாராம்.
அத பத்மா அத்தை வந்து பெருமையா சகுந்தலாகிட்ட சொல்லி, “இதே மாதிரி மாப்பிள்ளை மனசு கோணாம நடந்துக்கோ”ன்னு புத்திமதி சொல்லிட்டு போனாங்க. ஆனாலும் இதெல்லாம் எங்க உறவை எந்த வகையிலும் பாதிக்கவே இல்லை.
அப்பா தினமும் வாக்கிங் காலைல ஆறு மணிக்கு போவாரு, அவரை வாசல் வரைக்கும் போயி வழி அனுப்பி வச்சிட்டு கதவ பூட்டிகிட்டு சகுந்தலா உள்ள வர்ரதுக்குள்ல, நானும் வெளிப்பக்கமா சுரேஷ் ரூம தாள் போட்டுருவேன். அவன் ஏழு மணிக்குதான் எந்திரிப்பான்.
ஆறுல இருந்து சரியா ஆறரை மணிவரைக்கும் (டைம்பீஸ்ல ரெகுலர் டைம் செட் பண்ணிட்டோம்) ரெண்டு பேரும் அவளோட பெட் ரூம்ல ஆட்டம் போடுவோம்.
எங்க தினசரி செட்யூல், அவ புண்டைக்குள்ள என் சுன்னிய விட்டு ஒரு ஷாட் எடுத்துட்டு, கடைசியா ரெண்டு பேரும் “இங்கிலீஸ் கிஸ்” கொடுத்து பிரிய மனசே இல்லாம பிரிஞ்சு, ஆறரை மணிக்கு பெட் ரூம விட்டு வெளிய வருவோம்.
நான் போயி சுரேஷ் ரூம் தாள்பாள சரிபண்றதுக்குள்ள, அவ வாச கதவு பூட்ட திறந்து வெறும் தாள் போட்டு வைக்க, ஆறே முக்கால் மணி வாக்குல அப்பா வீட்டுக்குள்ள நுழைவாரு.
என்னோட எட்டு மணி காலேஜுக்கு நான் ஏழரைக்கெல்லாம் என் பைக்க எடுத்துக்கிட்டு புறப்பட்ருவேன். மதியம் கேண்டீனல சாப்பிடுட்டு, சாயங்காலம் ஆறு மணிக்கிட்ட வீடு வந்து சேர்வேன்.
நான் வர்ரப்ப சுரேசுக்கு ‘ஹோம் ஒர்க்’ சொல்லிக்கொடுத்துக்கிட்டுருக்கிற சகுந்தலா, அவன் படிக்கிறதுக்கு வேலை கொடுத்திட்டு, என்னை பார்த்து சந்தோசமா சிரிச்சுகிட்டே எந்திரிச்சு வந்து, சுட சுட காப்பி கொண்டு வந்து டைனிங் டேபிள்ல வச்சு, நான் குடிச்சு முடிக்கிற வரைக்கும் காத்திருந்து நான் சொல்ற என்னோட காலேஜ் கதையெல்லாம் ரசிச்சு கேட்பா.
அப்பா வர்ரதுக்கு தினமும் ஒன்பது மணியாகிரும். அவர் வந்ததும் சாப்பிட்டு எல்லாரும் பத்து மணிக்கெல்லாம் தூங்க போயிருவோம். அதனால காலைல விட்டா நாங்க தனியா ஒதுங்க சான்ஸ் கிடைக்காது.
எனக்கும் அப்பாவுக்கும் சனி, ஞாயிறு ரெண்டு நாளும் லீவு ஆனா இப்பெல்லாம் வேலை இருக்கிறதால அப்பா பெரும்பாலும் சனிக்கிழமை வீட்ல இருக்கிறதில்ல. சுரேஷுக்கு எப்பவும் சனிக்கிழமை முழு நேரம் ஸ்கூல். அதனால சனிக்கிழமையை யாரோட தொந்தரவும் இல்லாம, நாங்க சந்தோஷமா கொண்டாட ஆரம்பிச்சோம்.
என்னோட +2 maths வாத்தியார் ஸ்ரீராம் சார் ஒரு நாள் எங்க வீட்டுக்கு வந்து தன்னோட பொண்ணு மீனாவோட மேரஜ் இன்விடேசன் கொடுத்தாரு. சாருக்கு ஒரே ஒரு பொண்ணு மட்டும் தான், மாப்பிள்ளை துபாய்ல இருக்காரு. லீவுல வந்த இடத்துல ஜாதகம் அமைஞ்சு, ரெண்டு சைடுக்கும் பிடிச்சு போனதால டக்குன்னு அடுத்த வாரமே மேரேஜ் பிக்ஸ் ஆயிடுச்சு. கல்யாணம் கோயம்புத்தூர் பக்கத்துல மருதமலை முருகன் கோவில்ல பண்றதா சொல்லி எங்கள கட்டாயம் குடும்பத்தோட கலந்துக்கணும்னு சொன்னாரு. அவருக்கு எப்பவுமே என் மேல பாசம் அதிகம். அவரோட guideness லதான் நான் செண்டம் எடுத்து, நான் ஆசை பட்ட மாதிரியே, மெரீட்ல எஞ்சினீரிங்க ஜாயின் பண்ன முடிஞ்சிச்சு.
இன்விடேசனை வாங்கி படிச்ச அப்பா, “சார் உங்களுக்கே தெரியும், இப்போ office ல inspection time கல்யாணத்துக்கு வர்ரது கஷ்டம், ரிசப்ஷன் இந்த ஊர்லதானே நடக்குது! நாங்க அதுல கலந்துக்குறோம்”ன்னு சொன்னாரு.