அதிர்ஷ்டகாரண் – Part 2 146

மேகலா இப்படி சொன்னதும் எனக்கு எங்க இவ சகுந்தலாகிட்ட உளறிடுவாளோன்னு பயம் வந்திருச்சு..

“மேகலா, தயவு செஞ்சு நீங்க விளையாட்டுக்காக கூட இத சகுந்தலாகிட்ட சொல்லிடாதீங்க, அவளால இத தாங்கிக்க முடியாது”ன்னு சொன்னேன்.

அதுக்கு அவ, “கவலைப்படாதே சுந்தர், இந்த விசயம் நம்ம ரெண்டு பேருக்கு மட்டும் தெரிஞ்ச ரகசியம். நாளைக்கு பிறக்கப்போற நம்ம பையனுக்கு கூட இத சொல்ல மாட்டேன்… உலகத்துக்கு என் ஹஸ்பெண்ட்தான் அவனுக்கு அப்பா”ன்னு சொன்னா.

நான் ‘அப்பாடி’ன்னு நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டுட்டு, அந்த சந்தோசத்த கொண்டாட, அவளை அடுத்த ரவுண்ட் ஓக்க வசதியா, என் மேல இருந்து கீழ சாய்ச்சு, அவ மேல படுத்து என் சுன்னிய ஓலுக்கு வாட்டமா கொண்டு போனேன்.

“அம்மாடி இன்னொரு ரவுண்டா, என்னால தாக்கு பிடிக்க முடியாது”ன்னு பிகு பண்ணிக்கிட்டா.

நான் அதுக்கு மேல அவள பேச விடாம, lips kiss கொடுக்க ஆரம்பிக்க, அவ மெய் மறந்து என்னுள் ஐக்கியமானா.

அவ தன்னை மறக்க ஆரம்பிச்சத உணர்ந்து, என் சுன்னிய அவ புண்டைக்குள்ள நுழைச்சு குத்தி கிழிச்செடுக்க ஆரம்பிச்சேன். அவளும் எனக்கு நல்லா ஈடு கொடுத்தா.

அவ புருஷங்கூட அவளை இப்படி அனுபவிச்சிருக்க மாட்டான். நான் அந்த அளவுக்கு அவள புரட்டி எடுத்ததில் இந்த ஜென்மத்தில் அவள் என்னை மறக்க முடியாத சுகத்தை கொடுத்து அவளை எனக்கு அடிமையாக்கிட்டேன்.

‘காண்டம்’ போடாம freeயா இயற்கையா ஓத்தது எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருந்துச்சு. அவளும் என்னோட தீர்த்தத்தை ரொம்ப பத்திரமா புண்டைக்குள்ள வாங்கி, அது சீக்கிரமா வெளியேரறாம நல்லா கால அகட்டி, குண்டிய தலைகாணிக்கு கீழ வச்சு என் விந்த நல்லா உள்வாங்கிக்கிட்டா.

என்னோட வாரிசை முதல் முதலா சுமக்கப்போற அவளோட வயித்துக்கு முத்தம் கொடுத்திட்டு எந்திரிச்ச என்னை பிரிய மனசே இல்லாம கட்டி வச்சுக்கிட்டு, “சுந்தர், கல்யாணத்துல சும்மா தலைய காட்டிட்டு, சீக்கிரம் கிளம்பி வந்து நம்ம அடுத்த ஆட்டத்த ஆரம்பிச்சிருவோம், இன்னிக்கு ஒரு நாள்தான் நாம சேர்ந்துருக்க முடியும்”ன்னு சொல்ல, ரெண்டு பேரும் ஒரு வழியா கல்யாணத்துக்கு கிளம்பினோம்.

காலைல ரெண்டு பேரும் கல்யாணமண்டபத்துக்கு சரியா முகூர்த்த நேரத்துக்குதான் போய் சேர்ந்தோம்.

கைகுழந்தகாரிங்கிறதால நாங்க லேட்டா போனத கல்யாண பரபரப்பில இருந்ததால யாரும் கண்டுக்கல.

கல்யாணம் முடிஞ்ச கையோட என்னையும் கூட்டிகிட்டு மேகலா கிளம்பிட்டா.

அடுத்த நாள் காலைலதான் எல்லோரும் ஊருக்கு கிளம்பறதால நான் காலைல 9 மணிக்கு மண்டபத்துக்கு திரும்பி வந்துருவேன்னு சொல்லிட்டு மேகலா கூடவே புறப்பட்டு விட்டேன்.

ஆனாலும் பகலில் அந்த வீட்டுக்கு போய் என்ன செய்ய முடியும் அவ மாமியார் இருப்பாங்களேன்னு சந்தேகம் வந்து நடுவழியில் அவ கிட்ட கேட்டதுக்கு, ” நீ ஏன் அத பத்தியெல்லாம் கவலைப்படுறே?.. நான் பாத்துக்குறேன்.. இன்னிக்கு விட்டுட்டா இந்த மாதிரி சான்ஸ் இனிமே எனக்கு கிடைக்காது”ன்னு சொன்னா.

வீட்டுக்கு வந்ததும், அவ மாமியார்கிட்ட “அத்தை, ஒரே தலைவலியா இருக்கு, நான் என் மாடி பெட் ரூமில படுத்துக்கிறேன் நீங்க குழந்தைய பார்த்துக்கங்க”ன்னு சொன்னா.