வாசமான ஜாதிமல்லி – பாகம் 2 104

அவள் உடல் துள்ளுவது அடங்கியது, அனால் அவள் தசைகள் இருகுவதை உணர்ந்தான். இது புயலுக்கு முன் வரும் அமைதி. அவள் இன்பம் உச்சத்தை அடைய தயாராகிவிட்டாள்.

“ஊ..ஊ……………ஆஆஆஅஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ……………………”

இப்போது அவள் உடல் வெட்டி வெட்டி துடித்தது..பிரபு அவள் உடலை கெட்டியாக பிடித்துக்கொண்டான். இப்படி பட்ட அவள் அலறல் அவள் அறை சுவறுகள் கேட்டு இருக்காது. சரவணன் அவளை புணரும் போதிக்க கூட கேட்டிருக்காது. அவள் இன்ப பணம் அவள் வாயை முழுதும் நனைத்துவிட்டது. அந்த அமிர்த்தத்தை அவள் உடல் நடுக்கும் அடங்கும் வரை பருகினான்.

அவள் சகஜ நிலைக்கு வந்த பிறகு அவள் கண்களை திறந்தாள். பிரபு முகத்தை பார்த்தாள். அவன் உதடுகள் மீசை எங்கும் ஒட்டி இருக்கும் அவள் பெண்மை நீரை கண்டு அவளுக்கு வெட்கம் வந்தது. நான் இப்படியா துடித்தேன்? வெட்கத்தில் அவள் கைகளால் அவள் முகத்தை மூடிக்கொண்டாள். இப்போது தான் வாப்பாட்டி போல இச்சை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் புலம்பினாள். இப்போது குடும்ப குத்துவிளக்கு போல வெட்கம் கொள்கிறாள். இந்த கலவை தான் அவள் சிறப்பு.

பிரபு முகத்திலோ வெற்றி தாண்டவம் ஆடியது. அவளை தான் கொடுக்கும் காம இன்பங்களை அடிமை ஆகிவிடலாம் என்ற நம்பிக்கை இப்போது முழுதாக அவனுக்கு வந்தது. மனரீதியாக மீரா தன் கற்பை அவனுக்கு இழந்துவிட்டாள். இப்போது உடல்ரீதியாக, முழுதாக அவள் கற்பை எடுப்பது மட்டுமே பாக்கியாக இருந்தது. அதுவும் இப்போது எடுக்க போகிறான். அவன் நண்பன் மனைவியின் கற்பை சூறையாட போகிறேன் என்ற நினைப்பே பிரபு மனதில் சற்றளவும் இல்லை. அவன் கனவில் வந்து இம்மசை செய்த பேரழகியின் கற்பை எடுக்க போகும் வெறித்தனமான ஆசை மட்டுமே இருந்தது.

“மீரா, கண்ணை திற.”

மீரா மாட்டேன் என்று தலை அசைத்தாள்.

“இங்கே பாரேன், குட்டி பெண்ணே.”

“என்னது குட்டி பெண்ண,” அவள் புன்னகைத்துக் கொண்டு அவள் முகத்தில் இருந்து அவள் கையை எடுத்தாள்.

அவன் முகத்தில் இப்போது அவள் காம நீர் ஒட்டி இல்லை. அவன் அதை துடைத்திருப்பான் போல.
அவன் அவள் உடல் அருகில் முட்டி போட்டு உட்கார்ந்து இருந்தான். அவளை பார்த்து புன்னகைத்துக் கொண்டு இருந்தான்.

“எப்படி இருந்தது, மீரா?” “நல்ல இருந்ததா?”

“ச்சீ போடா, ” அவள் முகத்தை திருப்பி கொண்டாள்.

பிரபு அவள் முகத்தை அவன் முகம் பார்க்கும் படி திருப்பினான்.

“என்ன வெட்கம். காதலர்கள் இடையே வெட்கம் இருக்க கூடாது.”

காதலர்கள் என்று குறிப்பிடுகிறானே. என் மேல் பைத்தியம், என் அழகில் மயங்கிவிட்டான், என்னை நினைக்காமல் இருக்க முடியில என்று குறிப்பிட்டவன், இப்போது நாம காதலர்கள் என்று சொல்லுரானே என்று மீராவுக்கு ஒரு பக்கம் மகிழ்ச்சி அனால் இன்னொரு பக்கம் பயம்.

பிரபு அவளை காதலிக்கிறான் என்று சொல்கிறான்னா? அவள் கல்யாணம் ஆனவள், எப்படி இன்னொருவனை காதலிப்பது. எதோ இருவரும் காமத்தில் தங்களை மறந்து ஒரு முறை தப்பு செய்வது ஒன்று அனால் காதலிப்பது… அது அபாயம் …அது எங்கே பொய் முடியும். அனால் இப்போது அதை சிந்தித்து என்ன பயன். அதை பத்தி இப்போது ஆழ்ந்து சிந்திக்கும் நேரமும், நிலையம் இல்லை. அவன் தன்னை புணர போகிறான் அவள் அவனிடம் தன் கற்பை இழக்க போகிறாள் என்பது தான் நிச்சயம்.

“மீரா, நமக்கு ஒரு சொர்க உலகமமே காத்து இருக்கு. இனி நமக்குள் எந்த வெட்கமும் வேண்டாம்.”

அவள் கையை எடுத்து அவன் ஆண்மை மேல் வைத்தான். அவள் கண்கள் அவன் ஆண்மைக்கு சென்றது. அவள் மெல்லிய விரல்களில் அது மிகவும் முரட்டு தனமாக தோன்றியது.