கடைசி ரௌண்டு வரும் போது, அவள்
உடலில் பாவாடை இல்லை, உருவி எறிந்தான் தினேஷ். அம்மணமாக நடந்து வந்த ஆன்டியை வீட்டு வாசலில் இருந்த நான் கட்டி அணைத்து உதட்டை உறிஞ்ச
தினேஷ் அவளின் பின்புறத்தில் அணைத்தபடி அவளை வீட்டுக்குள் அழைத்து
வந்து சோஃபாவில் கிடத்தி அவள் மேல் பாய்ந்தவன்
“செல்லக் குட்டி, என்ன பண்ணிங்க, வராண்டா வில அம்மணமா நடந்தீங்களா??” கொஞ்சினான் தினேஷ்.
“உம்”
” மாமா சொன்னதுக்கா”
“உம்”
“மாமா என்ன சொன்னாலும் கேப்பிங்களா”
“கேப்பென்”
“நல்ல பாப்பா” கொஞ்சியபடி அவளை முத்தமிட்டான்…
நான் வெறுப்புடன் பயத்துடன் பிரமிப்புடன் பார்த்தேன்.
அவன் சென்றதும் ஆன்டி ஃபோனில் அவன் நம்பர்கள் அனைத்தையும் பிளாக் செய்தேன். புது நம்பர் ஏதும் வந்தால் அட்டெண்ட் செய்ய வேண்டாம் என தெளிவாக சொன்னேன். “நேர்ல வந்தா” ஆன்டி கேட்டாள்.
என்னதான் அவன் சொன்னதற்காக வெட்கமின்றி உடலில் ஆடையின்றி வெளியே வரண்டாவில் நடந்தாலும், இப்போது அதை எண்ணி ஆன்டி வருத்தமாக இருந்தாள்.
“நேர்ல அடிக்கடி வர முடியாது, இன்னைக்கு வந்தான்லே இனி ஒரு வாரம் பிரச்சினை இல்லை, எதுக்கும் அவன் வந்தா கதவை திறக்கும் முன்னே எனக்கு phone செய்” என்றேன்.
நேற்று இரவு எனக்கு phone செய்து இன்று மதியம் ஆன்டியை பார்க்க வருவதாக சொல்ல “நாளைக்கு காலைல பண்ணு, ஆன்டியை கேட்டுட்டு சொல்றேன்”
“மச்சி, அப்போ காலைல 10 மணி வாகுல பண்றேன்” என்று வைத்தான்.
காலையில் அவசரமாக அவன் மதியம் வருவதை தடுக்க என்ன சொல்லலாம் என்று எண்ணியபடி ஆன்டி வீட்டுக்கு சென்றேன், என்னை view finder இல் பார்த்து ஆன்டி திறந்தாள், அப்போது தான் வந்த வேலை மறந்து ஆன்டியை வாய் வேலை செய்ய வைத்துக் கொண்டு இருந்தேன், நானோ, ஆன்டியோ எதிர்பாரா விதமாக சக்தி அண்ணா வந்து, நான் பயந்து தப்பி ஓடி வந்து…
இன்னும் வீட்டுக்கு செல்ல வில்லை, பயத்தில் பயத்தை மீறிய தர்ம சங்கடத்தில் அவமானத்தில் இருந்தேன்.
என் phone ஆன்டி வீட்டில், பிரச்சினை இருக்காது locked. வீட்டில் என்ன நிலவரம் என தெரிய விரும்பினேன். எதற்கும் ஒரிரு நாள் வீட்டிற்கு செல்லாமல் இருக்கலாமா என தோணியது.
பப்ளிக் எண்ணில் இருந்து அக்காவிற்கு phone செய்தேன்.
“அக்கா”
“எங்கடா தொலைஞ்சு போன, காலைல இருந்து”
“Friend வீட்டில், அங்க ஒன்னும் இல்லைல்ல”
“ஏதும் இல்ல, ஓனர் வீட்டு சக்தி சார் ஊர்க்கு வந்திருக்காரு, வீட்டுக்கு வந்தாரு, உன்னைக் கூட கேட்டாரு”
“என்ன கேட்டாரு” குரலில் லேசாக நடுக்கம்.
“நீ எப்போ வந்தாலும் அவர வந்து பாக்க சொன்னாரு, ஆமா, நீ எப்போ வர?” அக்கா கேட்டாள்.
இனி வேறு வழி இல்லை, சக்தி அண்ணாவை பார்த்து காலில் விழ வேண்டியது தான், அவர் என்ன செய்தாலும் சரி, வெளியே யாருக்கும் தெரியாமல் எப்படியாவது …
“ஒரு அரை மணி நேரத்தில் வருவேன்க்கா” என போனை வைத்தேன். வீட்டுக்கு கிளம்பினேன்.
ஆர்த்தி “ஏங்க, சுரேஷ் அரை மணி நேரத்தில் வரண்ணான்”
“சரி, அவன் வந்ததும் சொல்லு”