டீச்சரம்மா.. Part 5 82

“ஆனா, அன்னைக்கு மாதிரி எதுவும் பண்ணக்கூடாது..” என்று நான் சொல்ல, அவன் மலர்ந்த முகம் அப்படியே வாடிப் போக ஆரம்பித்தது.

அதைக் கவனித்த நான் “ஆமா சரண்.. அன்னைக்கு நீ எல்லா விளையாட்டையும் விளையாடிட்டு முக்கியமான விளையாட்டை விளையாடாம விட்டுட்ட.. நாளைக்கு அந்த மாதிரி நடந்துக்க கூடாது..” என்று வெட்கப்பட்டபடி சொன்னேன்.

அதைக் கேட்ட அவன் சந்தோஷத்தில் துள்ளிக் குதித்தான். “அம்மா.. நிஜமாத்தான் சொல்லுறியா?” என்றான்.

நான் வெட்கத்தில் தலை குனிந்தபடி “ம்ம்ம்ம்..” என்றேன்.

உடனே சரண் “அம்மா.. எனக்கு இப்பவே உன்னை பண்ணனும் போல இருக்கும்மா..” என்றான்.

“ம்ஹூம்.. நாளைக்குத்தான்.. நாளைக்கு உன்னோட எல்லா ஆசைகளையும் தீர்த்துக்க.. இப்போ நீ வீட்டுக்கு கிளம்பு..” என்று சொல்லி சரணை வீட்டுக்கு அனுப்பி வைத்தேன்.

அன்றைய இரவு எனக்கு தூக்கமே வரவில்லை. இருந்தாலும் காலையில் தூங்கி வழியாமல் புத்துணர்வோடு இருக்கவேண்டும் என்று, வலுக்கட்டாயமாக தூக்கத்தை வரவழைக்க முயன்றேன். என் முயற்சிக்கு வெற்றியும் கிடைத்தது. நள்ளிரவை நெருங்கும் சமயத்தில் நன்றாக தூங்க ஆரம்பித்துவிட்டேன்.

பொழுது விடிந்தது. அன்று ஞாயிற்றுக்கிழமை. நான் ஆவலோடு எதிர்பார்த்து காத்திருந்த நாள்.

காலையில் எழுந்ததிலிருந்து, எனது சாந்தி முகூர்தத்திற்காக என்னை நானே தயார்படுத்திக்கொண்டேன். அழகான புதுப்பெண் போல என்னை அலங்கரித்துக்கொண்டு என் மகனுக்காக காத்திருந்தேன். இந்த நாளுக்காக பல நாட்கள் காத்திருந்த எனக்கு, சரண் வீட்டுக்கு கிளம்பி வரும் சொற்ப நேரத்தை கடத்துவது பெரும்பாடாக இருந்தது.

ஆனால் நான் நினைத்ததை விட வெகு சீக்கிரமாகவே சரண் வீட்டுக்கு வந்தான். அன்றும் அவன் மாமாவின் பைக்கில் வந்திருந்தான்.

தலையில் மல்லிகைப் பூவுடன், சேலையில் அழகாக ஜொலித்துக்கொண்டிருந்த என்னை, சரண் ஆச்சர்யமாக வைத்தக் கண் வாங்காமல் பார்த்தான்.

“அம்மா.. நீ எவ்வளவு அழகா இருக்க தெரியுமா?” என்றபடியே என் அருகில் வந்தான்.

அவன் என் அருகில் வர, என் இதயத் துடிப்பு அதிகமானது. அப்போது நான் “சரண், இங்க பாத்தியா? இன்னைக்கு நான் உனக்கு பிடிச்ச மாதிரி, தொப்புளுக்கு கீழ சேலை கட்டியிருக்கேன்.. நல்லாயிருக்கா?” என்று என் சேலையை விலக்கி தொப்புளைக் காட்ட, அவன் என் இடுப்பில் மெல்ல கைவைத்தான்.

நான் அப்படியே கண்கள் மூடி கிறங்க ஆரம்பிக்க, சரண் என் இடுப்பை பிசைய ஆரம்பித்தான்.

நான் “டேய் சரண்.. என் செல்லமே..” என்று முனக ஆரம்பிக்க, அவன் கை என் இடுப்பிலிருந்து விலகியது.

நான் கண் திறந்து பார்க்க “அம்மா.. வாங்க போலாம்..” என்றான்.

“எங்கடா?” என்றேன்.

“நேத்து நீங்கதானே சொன்னீங்க, என்னை வெளிய கூட்டிட்டு போடான்னு அதுக்குத்தான்..” என்றான்.

“அது ஏதோ விஷயத்தை சொல்லுறதுக்காக சுத்தி வளைச்சு சொன்னேன். அதுக்காக வெளிய போய் எப்படிடா?” என்றேன்.

“அதெல்லாம் நான் பாத்துக்குறேன்.. என்னோட வாங்க..” என்று சொன்னவன் என்னை பைக்கில் ஏற்றிக்கொண்டு புறப்பட்டான்.

அவன் எங்கே என்னை கூட்டிச்செல்கிறான் என்று எதையும் சொல்லவில்லை. நானும் எதையும் அவனிடம் கேட்கவில்லை. அவனோ ஊருக்கு வெளியே சென்று, பிறகு ஒரு சிறிய மண் சாலையில் வண்டியை திருப்பி சில நிமிடங்கள் ஓட்டிச் சென்றான்.

பிறகு ஒரு சின்ன ஓட்டு வீட்டின் முன்னால் வண்டியை நிறுத்தினான். அந்த வீட்டைச் சுற்றியும் வாழைத் தோட்டங்களும், கொஞ்சம் தள்ளி கரும்புத் தோட்டங்களுமாக இருந்தது. அதற்கு நடுவே அந்த ஓட்டு வீட்டைப் பார்க்கவே கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருந்தது.

1 Comment

  1. Unta pesanum Raji ma

Comments are closed.