சரண் என்னதான் சொன்னாலும் எனக்கு கிணற்றுக்குள் இறங்க பயமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் சரண் விடாப்பிடியாக என்னை கையைப் பிடித்து அழைத்துச் சென்றான்.
நானும் பயந்தபடி அவனுடன் சென்றேன். அவன் என் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு, படியில் ஒவ்வொரு காலாக வைத்து இறங்க, நானும் இறங்கினேன்.
ஆழம் செல்லச் செல்ல ஏதோ பாதாளத்தில் மாட்டிக்கொண்டது போல ஒரு உணர்வு ஏற்பட்டது. இருந்தாலும் சரண் இருக்கிறான் என்ற நிம்மதியோடு உள்ளே இறங்கினேன்.
ஒவ்வொரு படியாக இறங்கிச் செல்ல, இறுதியாக என் கால் தண்ணியைத் தொட்டது. சரண் என்னைவிட இரண்டு படிகள் கீழே இருக்க, அவன் பேண்ட் நனைய ஆரம்பித்தது.
நான் “சரண், நீ மாத்து துணி கொண்டு வரலியே.. பாரு டிரஸ் நனையிது. அப்பறம் உங்க அக்கா சந்தேகப்படப் போறாங்க..” என்று சொல்ல, “ஆமாம்மா..” என்று சொல்லிவிட்டு சில படிகள் மேலே ஏறி, தன் பேண்ட் மற்றும் சட்டையை கழட்டி வைத்துவிட்டு, வெறும் ஜட்டியோடு மீண்டும் கீழே இறங்கி வந்தான்.
“சரிமா, நான் டிரஸ்ஸைக் கழட்டிடேன். நீங்க என்ன பண்ணப்போறிங்க. புடவை கட்டியிருக்கீங்க. அதோடு கிணத்துல இறங்க முடியாதே..” என்று சிரித்தான்.
நான் வெட்கத்தோடு அன்னார்ந்து கிணற்று மேட்டைப் பார்த்தேன். அதற்கு சரண் “அம்மா.. யாரும் இங்க வர மாட்டாங்க.. கரண்ட் வேற இல்லை. அதனால ஒரு ஈ எறும்பு கூட இந்தப் பக்கம் வராது..” என்று சொல்ல நான் சரணின் கண் முன்பாகவே என் ஆடைகளை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தேன்.
சரண், வெப்கேமில் என்னை முழுவதுமாக பார்த்து ரசித்திருக்கிறான். சில நாட்களுக்கு முன்னால் கூட உடலில் வெறும் பேன்ட்டியோடு அவன் மடியில் கிடந்திருக்கிறேன். ஆனால் ஒவ்வொரு முறையும் அவன் முன்னால் ஆடைகளைக் கழட்டும்போதும் எங்கிருந்துதான் வந்து தொலைகிறதோ அந்த வெட்கம்?
அதுவும் பட்டப் பகலில், கிணற்றுக்குள் என்று வரும்போது சொல்லவா வேண்டும்? அதனால் மெது மெதுவாக, என் சேலையை மட்டும் உருவிவிட்டு “போதுமா?” என்றேன்.
“மத்தது?” என்று ஆவலாக என்னைப் பார்த்தான்.
நான் மீண்டும் வெட்கத்தோடு என் ஜாக்கெட் பாவாடையை கழட்டிவிட்டு, பிரா, பேண்ட்டியோடு நின்றேன்.
நான் உள்ளாடைகளோடு இருப்பதைப் பார்த்த சரணின் முகத்தில் ஏமாற்றம் தெரிந்தது. அநேகமாக இன்றைக்கும் நான் உள்ளாடை ஏதும் போடாமல் வந்திருப்பேன் என்று நினைத்தான் போல!
என்னை அந்த கோலத்தில் ஏக்கமாக பார்த்தவன், “இன்னும் free-ஆ குளிக்கலாமே?” என்றான் குறும்போடு.
“சீசீசீ.. போடா..” என்று நான் வெட்கப்பட்டு சொல்ல, “சரி.. வாங்க குளிக்கலாம்..” என்று சொன்ன சரண், தண்ணீருக்குள் ஒவ்வொரு படியாக இறங்க, தண்ணீர் மெல்ல மெல்ல என் உடலை ஈரமாக்கத் தொடங்கியது.
Unta pesanum Raji ma