ஒரு பொட்டப்புள்ள இப்படியா மேல துணி இல்லாம படுப்ப – இறுதி 8

அந்த வாரம் நைட் சிப்ட்.. காலையில் வேலை முடிந்து.. வேன் விட்டு இறங்கி.. பாக்யா வீடு போனபோது பாட்டி சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். தாத்தாவைக் காணவில்லை. உள்ளே போய் பேகை வைத்தாள்..!!

” எங்க கெழவி.. உன் புருஷனைக் காணம் ?” என்று பாட்டியைப் பார்த்துக் கேட்டாள். பொதுவாக அவர்களை அக்கா தம்பி இரண்டு பேருமே அப்படித்தான் அழைப்பார்கள். அதெல்லாம் அவர்களுக்கு பழகி விட்டது.

” அவனெல்லாம் போயாச்சு.. கோழி கூப்புடவே.. ” வெற்றிலை வாயுடன் சொன்னாள் பாட்டி.

” கோழி கூப்புடறப்ப போய் என்ன பண்ணும்.. ?”

” கடைல போய் டீ கீ குடிச்சிட்டு.. நாயம் பேசிட்டு.. அப்படியே வேலைக்கு போயிருவான்..”

” காலைல சாப்பாடு.. ?”

” அதெல்லாம் ஏது. ? மத்தியான சோறுதான். அதுவும் கடைல ஏதாவது கட்டிட்டு போயிருவான்..!”

” ஏன் நீ சோறாக்கி தரமாட்டியா ?”

” நான் ஆக்கற சோறு அவன் வாய்ககு ருஜியா இருக்காது தாயி..! கடைல தின்னாத்தான் ருஜிமபான்.. !”

” வரட்டும் கெழவனை என்னனு கேக்கறேன்.. !!”

பாக்யா பாட்டி ஊருக்கு வந்த பின் மெல்ல மெல்ல.. மனசு விட்டு பேசி சிரிக்க ஆரம்பித்தாள். அதில் அவள் பாட்டிக்கும் மகிழ்ச்சிதான். அவள் சோகமாக இருக்கும் போதெல்லாம் தாத்தா பாட்டி இரண்டு பேருமே அவளை நன்றாக தாங்கினார்கள். அவளுக்கு நிறைய ஆறுதலும் சொன்னார்கள். உண்மையில் அந்த நேரத்தில் தாத்தா பாட்டியை மிகவும் பிடித்துப் போனது.. !!

தாத்தா பாட்டி இரண்டு பேருமே கூலி வேலைக்கு செல்பவர்கள். ஆனால் வாழ்க்கை முறை ஒழுங்கில்லை. தாத்தா சம்பாரிக்கும் பணம் வீடு வராது. கடை சாப்பாடு.. சாராயம் என்று தனியாகப் பார்த்துக் கொள்வார். பாட்டி நிலையும் கிட்டத்தட்ட அதேதான். ஒருத்திக்கா ஏன் சமைக்கணும் என்று நினைத்து அவளும் கடையில் இட்லி தோசை வாங்கி சாப்பிடுவாள். எப்போதாவதுதான் வீட்டில் சமைப்பாள். அதுவும் கலி.. கீரை இந்த மாதிரி உணவுதான். பாக்யா அங்கு வந்த பிறகுதான்.. பாட்டி அரிசி உணவு சமைக்க ஆரம்பித்திருந்தாள்.. !!

இரண்டு அறைகளைக் கொண்ட சாதாரன ஓட்டு வீடுதான் அந்த வீடு. முன்னறை கொஞ்சம் பெரியது. உள்ளறை சின்னது. அதுதான் படுக்கையறை. ஆனால் வீட்டில் கட்டில் கிடையாது. பாய்தான். சைடில் சின்னதாக ஒரு சமையலறை. அந்த அறையில் பாத்திரங்கள் மிகவும் குறைவு. கரணட் இருந்தது டிவி இல்லை. அரசாங்கம் கொடுத்த இலவச டிவியையும் விற்று விட்டார்களாம்.. !! வீட்டின் முன்னால் பாத்ரூம். பாத்ரூமை ஒட்டி ஒரு இடிந்து சுவர். அதன் பக்கத்தில் கொய்யா மரம். வீட்டைச் சுற்றி.. ஆளுயர மதில் சுவர்.. !! அது தாத்தாவுடைய அம்மா கள்ளச் சாராயம் விற்று சம்பாதித்த பணத்தில் கட்டிய வீடு. ஆனால் இப்போது பராமரிப்பில்லாமல் கொஞ்சம் மோசமான நிலையில் இருந்தது.. !!

” போறப்ப சொல்லிட்டு போ கெழவி..” என்று சொல்லி விட்டுப் போய் உள்ளற்யில் பாய் விரித்து படுத்துக் கொண்டாள் பாக்யா. புடவைகூட மாற்றவில்லை.!!

படுத்தவளுக்கு கண்கள் சொக்கி உடனே தூக்கம் வந்து விட்டது. தூக்கத்தினிடையில் கிழவி அவளை எழுப்பினாள்.
” நான் போறேன். சோறு ஆக்கி வெச்சுட்டேன். தின்னுட்டு கதவை சாத்திட்டு படுத்துக்கோ..”

” ம்ம் சரி கெழவி.. நீ போ ” என்று கண்களைத் திறக்காமலே சொல்லி விட்டு.. புரண்டு படுத்து தூங்கி விட்டாள்.

அதன் பிறகும் தூக்கத்தில் அவளை யாரோ எழுப்பியதைப் போலிருந்தது. ஆனால் அவளால் கண்களை திறக்க முடியவில்லை. தன்னை மீறி தூங்கினாள். மீண்டும் அவளுக்கு தூக்கம் கலைந்து நினைவு வந்த போது பனிரெண்டு மணியைத் தாண்டி இருந்தது. வயிறு பசிப்பதை போலிருந்தது. சாப்பிட்டு விட்டு படுத்துக் கொள்ளலாம் என்று எழுந்து.. அவிழ்ந்து விட்டிருந்த புடவையை இழுத்து இடுப்பில் சொருகிக் கொண்டு வெளியே போனவள்.. திகைத்து நின்றாள். ராசு முன்னறையில் உட்கார்ந்து அமைதியாக புத்தகம் படித்துக் கொண்டிருந்தான். அவளைப் பார்த்து விட்டு நிமிர்ந்தான்..!

” டேய்.. நாயீ.. ! நீ எப்படா வந்தே.. ?” என்று முகத்திலும் குரலிலும் மகிழ்ச்சி பொங்கக் கேட்டாள்.

” நான் வந்து ரெண்டு மணி நேரத்துக்கு மேல ஆச்சு.! உன்னை எழுப்பி பாத்தேன் நீ எந்திரிக்கவே இல்ல..” என்று புன்னகைத்தான்.

” ஆமாடா.. என்னை தூக்கத்துல யாரோ எழுப்பின மாதிரிதான் இருந்துச்சு.. ! அது நீதானா.. ?”

” ம்ம் ”

” நீன்னு தெரிஞ்சிருந்தா எப்படியாவது எந்திரிச்சிருப்பேன். சரி இரு..”

பாக்யா பாத்ரூம் போய் முகம் கழுவி முந்தானையால் துடைத்தபடி வந்தாள். அவள் தலைமுடி கண்ணாபின்னாவென கலைந்திருந்தது. கலைந்த முடியை கொண்டை போட்டுக் கொண்டாள். அவள் ஜாக்கெட் இளகி.. அவளது ப்ரா பட்டை கழுத்தோரம் வந்திருந்தது. அதை உள்ளே தள்ளி விட்டாள். முந்தானையை இழுத்து விட்டபடி அவன் பக்கத்தில் போய்.. அவனை இடித்துக் கொண்டு உட்கார்ந்தாள்.
” சாப்படறியா பையா ?”

” சாப்பிட்டுதான் வந்தேன். நீ என்ன பண்ணே. ?”

” ஒண்ணுமே சாப்பிடல. நான் வந்தப்பதான் கெழவி ஆக்கிட்டிருந்தா.. சாப்பிடாமயே படுத்துட்டேன். இப்ப பசிக்குது.!”

” சாப்பிடு போ. ”