‘ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்… ஆஆஆஆஆ..’
நான் அடைந்த சுகம் உதட்டில் முனகலாய் வெளிவந்தது. அந்த முனகலைத் தாண்டி ‘வீல்ல்..’ என்ற ஒரு அலறல் எங்கள் காதுகளை அடைந்தது. அது கீழே சுதாவின் குழந்தையின் அழுகுரல். அதிர்ச்சியுடன் மாலதியின் கை என் உறுப்பிலிருந்து அவசரமாக விலகியது.
சட்டென்று என்னை விலக்கிவிட்டு எழுந்த மாலதியின் கையைப் பிடித்து உட்கார வைத்தேன். சில நொடிகள் மவுனமாய் இருந்தவள், மீண்டும் சுதாவின் குழந்தையின் அழுகுரல் கேட்டதும் எழுந்தாள்.
‘என்ன ஆச்சு மாலதி?’
‘தெரியலயே.. பாப்பா அழுகுறா.’
நான் அவளின் கையைப் பிடித்து அழுத்தினேன்.
‘அதான் சுதா இருக்கால்ல.. அவ பாத்துக்குவாடி.’
‘நானும் அப்படித்தான் நினச்சேன். ஆனா மறுபடியும் அழுறா. அவ தூங்குறாளோ என்னமோ. நான் போயி பாத்துட்டு வந்துடுறேன்.’
‘ம்ம். சரி மாலதி. சீக்கிரமா போ. பாவம் ரொம்ப அழுகுது பாரு.’
‘ம்ம்ம்.’
என்னை விட்டு விலகி கட்டிலில் கிடந்த பிராவையும் பிளவுசையும் எடுத்த மாலதி, மீண்டும் வந்த குழந்தையின் வீல் சத்தம் கேட்டு அவற்றை கட்டிலிலேயே போட்டுவிட்டு சேலையை மட்டும் எடுத்து அவசரமாக அணிந்தாள். திறந்து கிடந்த வெற்று மார்பகங்களை சேலையைச் சுற்றி மறைத்துக் கொண்டு கீழே இறங்கப் போனவளைத் தடுத்தேன்.
‘ஏய்ய் மாலதி.. இப்படியேவா போகப் போற? சுதா பார்த்தா என்ன நெனப்பா?’ (பதட்டத்தில் லேசாக விறைப்பு அடங்கியிருந்த என் உறுப்பை ஜட்டிக்குள் திணித்து எழுந்தேன்.)
‘பரவால்ல சிவா. நான் ஏதாச்சும் சொல்லி சமாளிச்சுக்கறேன். நீ இங்கயே இரு.’
படியிறங்கிச் சென்ற மாலதியின் பின்புறம் பிடரியிலிருந்து பின்னழகின் மேற்பிளவு வரை அப்பட்டமாய் தெரிந்தது. அதை என் கண்களால் தடவினேன். அவள் திரும்பிப் பார்த்து சேலையை பின்புறம் இழுத்து ஓரளவுக்கு மறைத்துக் கொண்டு சென்றாள்.
நான் பேன்டை அவிழ்த்து வெறும் ஜட்டியுடன் படியில் நின்றேன். பின்னர் மெதுவாக இறங்கி கடைசி படிக்கு முந்திய படியில் உட்கார்ந்து கொண்டேன். உள்ளே சென்ற மாலதி சுதாவுடன் பேசும் குரல் கேட்டது. குழந்தையின் அழுகுரல் நின்றிருந்தது.
‘என்ன ஆச்சு சுதா? ஏன் அழுதா?’
‘ஒன்னுமில்லக்கா. கொசு ஏதாச்சும் கடிச்சிருக்கும்னு நெனக்கிறேன்.’
‘ஓ.. மேல பாப்பாவோட சத்தம் கேட்டதும் துடிச்சிப் போயி வந்தேன்.’
‘அய்ய.. பரவால்லக்கா.. அதுக்காக இப்படி பாரதிராஜா பட ஹீரோயின் மாதிரி வந்திருக்கீங்க..’
‘ம்ம். டிரஸ் எல்லாம் ரொம்ப நனஞ்சு போயிருந்துச்சு. அதான் ஜாக்கெட்டை அவுத்து காய வெச்சிருந்தேன். இவ அழுற சத்தம் கேட்டு அப்படியே வந்துட்டேன்.’
‘இதுக்காக எதுக்கு இப்படி பரக்கபரக்க வரணுமா? ஒன்னுமில்லக்கா. பசியும் இருந்திருக்கும் போல. அதான் பீட் பண்ணதும் அழுகைய நிறுத்திட்டா.’
‘ம்ம்ம். உனக்கு ஏதாவது பால் காச்சி எடுத்துட்டு வரவா சுதா?’
‘இல்லல்ல வேணாம் மாலதி.. ரொம்ப டயர்டா இருக்கு. நீங்க போயி ரெஸ்ட் எடுங்க. சேலையையும் கூட காயப் போடுங்க. என் நைட்டி வேணுமா?’
‘இல்லல்ல.. சேலை ஓரளவுக்கு காஞ்சிடுச்சு.’
‘ம்ம். சிவா எங்க மாலதி?’
‘அவன் மேல வந்து ரொம்ப டயர்டா இருக்குனு படுத்து தூங்கிட்டான்.’
‘ஓஹோ அவ்வளவுதானா?’
‘ஏய்ய்ய்.. என்னடி சிரிக்கிற. நெசமாத்தான் சொன்னேன். வேற ஒன்னுமில்ல.’
‘ம்ம். சரி சரி.. நான் ஒன்னுமே சொல்லலையே.’
‘இல்ல நீ சிரிக்கிறத பாத்தா ஏதோ மாதிரி இருக்கு. ஏதாவதுனா உன்கிட்ட சொல்ல மாட்டேனா?’
‘அய்யோõ மாலதி.. நான்தான் ஒன்னுமே சொல்லலையே.’
‘ம்ம்ம்.’
‘இங்க பாருங்க. நல்லா தூங்கிட்டா. பசிச்சிருக்கும் போல. அதான் அழுதிருக்கா. தொட்டில்ல போட்டா இன்னும் நல்லா தூங்குவா.’
‘ஏய்ய் இரு இரு. நீ எழுந்திருக்காத. நான் வரேன்.’
‘ம்ம்ம்’
‘லுலுலுலுலுலூ.. என் செல்லக்குட்டிக்கு பசிச்சிருச்சா. உம்ம்மாõ.. நல்லா தூங்குங்க என்ன்ன.!’
‘சரிக்கா. நீங்களும் கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுங்க.’
‘ம்ம் சரிடி. நீ எதுவும் ஸ்ட்ரெயின் பண்ணிக்காத. ஏதாவது வேணும்னா கூப்பிடு. வந்துடுறேன். டேப்லட் போட்டிருக்க. நல்லா தூங்கு. மணி மூனுக்கு மேல ஆயிடுச்சு. மழை விடுற மாதிரி தெரியல. ம்ம்ம்.’
‘என்ன அவசரம் மாலதி.? மழையெல்லாம் விட்ட பிறகு போகலாம். அதான் சார் கிட்ட சொல்லிட்டிங்கல்ல. அப்புறம் என்ன? ‘
‘ம்ம்ம். சரி சுதா. நீ ரெஸ்ட் எடு. நான் போயி டிரஸ் காஞ்சிடுச்சான்னு பாக்குறேன்.’
‘ம்ம்ம். ஓகே மாலதி.’
மாலதியின் கொலுசு சத்தம் படியை நோக்கி நெருங்கியது.
படியருகில் வந்த மாலதி அங்கு நான் உட்கார்ந்திருப்பதை திடீரெனப் பார்த்து ‘ஹ்க்க்க்..’ என்று அதிர்ந்தாள். சேலை மூடிய மார்பில் கையை வைத்துக் கொண்டு கிசுகிசுப்பான குரலில் உள்ளே கேட்காத வண்ணம் கோபித்தாள்.
‘பொறுக்க்கி.. இப்படி வந்து உட்காந்திருக்க. பயந்தே போயிட்டேன் தெரியுமா?’
‘இல்லடி.. பாப்பா அழுதாளே என்னாச்சுன்னு பாக்கலாம்னு..’
அவள் சட்டென்று என் வாயைப் பொத்தினாள்.
‘ஏய்ய்.. ஒன்னும் பேசாத. நீ நல்லா தூங்குறன்னு சொல்லிருக்கேன். முதல்ல மேல போ..’
நான் ஒன்றும் பேசாமல் எழுந்து படியேறினேன். நான் ஜட்டியுடன் இருப்பதை அப்போதுதான் கவனித்த மாலதி என் முதுகில் தட்டினாள்.
‘பொறுக்கி.. என்ன இப்படி வந்திருக்க.. பேன்ட் என்னாச்சு..?’
‘ரொம்ப ஈரமாயிருந்துச்சு. அதான் கழட்டி போட்டேன்.’ (நான் திரும்பாமல் படியேறியபடியே மெதுவான குரலில் சொன்னேன்.)
(அவள் என் பின்னாலிருந்து என் ஜட்டியின் பட்டையைப் பிடித்து இழுத்தாள்.) ‘இது கூடத்தான் ஈரமாயிருக்கு. இத மட்டும் ஏன் சார் விட்டுட்டீங்க?’
‘ம்ம்ம்ம்… இத அவுக்குறதுக்கு ஒரு அழகான புண்டைக்காரி வருவா.’
அறைக்குள் நுழையாமல் கதவருகில் மேல் படியில் திரும்பி நின்று அவளைப் பார்த்தேன். ஜாக்கெட், பிரா இன்றி வெறும் சேலையில் அவளுடைய மார்பகங்களின் தரிசனம் கவர்ச்சியாயிருந்தது. லேசாக விறைத்திருந்த காம்புகளின் நீட்சியை சேலையால் மறைக்க முடியவில்லை.
‘ஏய்ய்ய்.. ச்ச்சீ… போடா..’
அறைக்குள் செல்ல வழியின்றி கதவருகில் நான் மறைத்து நின்றதால் இரண்டு படிகள் கீழே அவளும் நின்றாள். என்னைப் பார்த்து வெட்கத்துடன் தலையைக் குனிந்து கொண்டாள்.
பாடம் தொடரும்…
So sweet. ..