வயசு இதுக்கு முக்கியமில்லை பாகம் இரண்டு 89

எல்லாம் சொல்லி முடித்த பின், கொஞ்ச நேரம் அமைதியாகவே இருந்தான். பின் என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தவன்,

ரொம்ப தாங்க்ஸ் மதன். என் வாழ்க்கையையே நீ மீட்டு கொடுத்திருக்க. உனக்கு நான் ரொம்ப கடமைப் பட்டிருக்கேன். ரொம்ப தாங்க்ஸ்! அவன் குரல் மிகவும் நெகிழந்து இருந்து.

எனக்கே, ரொம்ப ஃபீல் ஆனது. ஆனால், மனதுக்கு சந்தோஷமாகவும் இருந்தது.

இட்ஸ் ஓகே மாமா! விடுங்க.

தெரிஞ்சா, நீங்க எவ்ளோ ஃபீல் பண்ணுவீங்கன்னு சொன்னா, அவ சொன்னது கரெக்ட்டாதான் இருக்கு!

ஹரீஸ் விரக்தியாய் சிரித்தான். அவ, எப்பவுமே கரெக்ட்டாதான் சொல்லுவா. சரியாத்தான் பண்ணுவா! நாந்தான், புரிஞ்சிக்கலை. யோசிக்க, யோசிக்க, அவ, எந்தளவு எனக்கு அறிவை கொண்டு வர போராடியிருக்கான்னு, புரியுது! நாந்தான் முட்டாளாவே இருந்திருக்கேன்.

சரி விடுங்க! இப்டியே ஏன் பேசிட்டிருக்கீங்க?

அவ, இப்ப எப்டி இருக்கா மதன்? நல்லாயிருக்கால்ல? எங்க இருக்கா?

அவ, வீட்லதான் இருக்கா. நீங்க வர்றது அவளுக்கு தெரியாது. ஒரு சர்ப்ரைசா இருக்கட்டும்னு. இன்னிக்கு வெட்டிங் டே இல்லியா, காலையிலியே ஃபோன் ஸ்விட் ஆஃப் பண்ணி வெக்கச் சொன்னதுல, மூஞ்சி உம்முனு இருந்துது. உங்களைப் பாத்துட்டா, ப்ரைட் ஆகிடும்!

இப்பொழுது, ஹரீசின் முகம் கொஞ்சம் மாறியது.

எ… என்னை மன்னிச்சிடுவால்ல? அவ, ரொம்ப கஷ்டப்பட்டிருக்காளே, நானே காரணமாயிட்டேனே?

ஹரீசைப் பார்க்க பார்க்க, தெரியாமல் தவறு செய்து விட்டு, வருந்தும் குழந்தையைப் போல் இருந்தது. எனக்கே, பாவமாய் இருந்தது. அதே சமயம், உண்மையையும் சொல்ல நினைத்தேன்.

நீங்களே அவகிட்ட பேசுங்க! ஆனா, ஒண்ணு மட்டும் நிச்சயம். நீங்க சொன்ன மாதிரி, நீங்களே நம்பலைங்கிறதுதான், அவளை ரொம்பவே பாதிச்சது.

அதே சமயம், உங்களை பயங்கரமா லவ் பண்ரா! ஒரு முறை, நான் செத்துடுவேன், ஆனா, இந்தத் துரோகிங்கிட்ட அவரை தனியா விட்டுட்டு போறதை நினைச்சாதான்னு புலம்புனா!

நீங்க மன்னிக்க முடியாத தப்பு பண்ணதா எனக்கு தோனலை. அவளாலியும், உங்க மேல ரொம்ப நேரம் கோபமா இருக்க முடியாது. நீங்க புரிஞ்சுகிட்டீங்கன்னாலே, அவ ரொம்ப சந்தோஷமாகிடுவா.

என்னதான் அவ, என்னுடைய அன்புக்காக என்னென்னாலோமோ செஞ்சிருந்தாலும், இன்னிக்கு, நான் அவ மேல, எவ்ளோ அன்பு செலுத்துனாலும், அவ மனசு என்னமோ உங்களைத்தான் தேடுது.

போங்க, போய் பேசுங்க, முதல்ல கோவப்படுவா. அப்புறம், சமாதானமாகிடுவா!

போலாமா?

ம்.. போலாம் மதன். தாங்க்ஸ்!

அப்புறம் வீட்டிற்குச் சென்றோம்.

ஹரீஸை வெளியேயே இருக்க வைத்து விட்டு, நான் மட்டும் அவள் அறைக்குள் சென்றேன். அவள் கொஞ்சம் சோகமாய் இருந்தாள்.

ஹாய்! ஹாப்பி வெட்டிங் டே!

தாங்க்ஸ்டா!

என்ன ரொம்ப சோகமா இருக்க?

இருக்காதா, அவரு ஃபோன் பண்ணுவாருடா! நீ, காலைலியே ஸ்விட்ச் ஆஃப் பண்ண சொல்லிட்டு, ஃபோனையும் புடுங்கிட்டு போயிட்ட. எனக்கு அவர்கிட்ட பேசனும்டா!

பேசலாம், பேசலாம். அவரும் கொஞ்சம் தவிக்கட்டும். நீ சொன்னப்ப எல்லாம் கேட்டிருந்தா, இன்னிக்கு இந்த நிலைமை இல்லீல்ல. கொஞ்சம் அவரும் தவிக்கட்டும்.