வாடி செல்லக் குட்டி 1 125

உமாவை பார்க்கவேண்டுமே. பேரழகி என்று சொல்ல முடியாது. உயரமும் குறைவு தான் (5 அடி இருப்பாள்) ஆனால் ஒரு காமம் பொங்கும் கண்கள், வசீகரமான முகம். நிறம் சற்று குறைவு தான்; ஆனால் அதை ஈடுகட்டும் வகையில் முக லட்சணம். முன்னாளைய நடிகை மாதுரியைப் பார்த்திருக்கிறீர்களா. அழகு சாதாரணமாக இருந்தாலும் கண்களில் காமம்
சொட்டுமே. பார்வையிலேயே சுண்ணியை தூக்கி நிறுத்தவல்ல பார்வை. அது தான் உமா. அவளுக்கு இன்னோரு ஸ்பெஷாலிடியும் உண்டு. தலையின் நீண்ட அடர்ந்த கூந்தல் ஐந்தடி நீளம் இருக்கும். தலையிலிருந்து கிளம்பி வழிந்து அபாரமான குண்டிகள் மீதேறி இறங்கி, கீழே தொங்கி, முழங்காலைத் தாண்டி, கμக்காலையும் தாண்டும். கூந்தலின் நுனியை ஒரு பந்து போல் சுருட்டி வைத்திருப்பாள். இல்லையென்றால் கூந்தல் தரையில் புரளுமோ என்னவோ. அந்த கூந்தல் பந்து அவள் குதிகால்களில் படும். அந்த கூந்தலுக்காகவே ஜெயராம் உமாவை சைட் அடிப்பான். அந்த நுனியில் இருக்கும் பந்தை தன் சுண்ணி மீது தேய்ப்போமா என்று ஆதங்கப் படுவான். அந்த கூந்தலில் தன் சுண்ணி நீரை தெளித்தால் எப்படி இருக்கும் என்று fantasy இலேயே அவனுடைய விந்து வெளியேறிவிடும். உமா அந்த பால்கனியில் handpump இல் தண்ணீர் அடிக்கும் போது (அவள் கணவன் உள்ளே “தண்ணியடித்துக்” கொண்டிருப்பான்) புடவை விலகி, மார்பகங்களின் எழில் ஜெயராமின் கண்ணுக்கு விருந்தாக இருக்கும். ஜெயராம் பார்வையாலேயே உமாவின் மார்பகங்களை அளந்து பார்ப்பான். எப்படியும் 38 ஆவது இருக்கும். கூந்தலை அள்ளி முடித்தால், பின்னால் ஒரு அடி நீளத்துக்கு கொண்டை நீளும். இதையெல்லாம் பார்க்கும் ஜெயராமுக்கு ஒரு வினோத உணர்ச்சி. வீட்டில் சும்மா தானே இருக்கிறான். உமாவை மடக்கலாமா என்று கணக்கு போட்டுக் கொண்டே சுண்ணியை முஷ்டிப் பிரயோகம் செய்து தண்ணீரை வீணாக்குவான். இப்போது கதைக்குள் நுழைவோம். ஜெயராம் தன் கதையை அவனே வர்ணிப்பான்.

ஆஹா என்ன காட்சி, அதிகாலை வேளை. முந்தைய நாள் தண்ணியடித்ததின் hangover கொஞ்சமாக இருந்தது. தலை வலிக்காமல் இருக்க நான் அந்த 6 மணிக்கு என் அறை ஜன்னலைத் திறக்கிறேன். கதிரவன் இன்னும் எழவில்லை. கார்த்திகை மாதம் முடியப்போகிறதே. இன்னும் கொஞ்சம் இருட்டும் இருந்தது. அப்போது உமா பால்கனிக்கு வருகிறாள். தூக்கக் கலக்கத்தில் புடவையை சரியாக அணியவில்லை. பால்கனிக்கு வரும் உமாவின் “பால் கனி”களின் அற்புதக் காட்சி. Unfortunately அவளுக்குக் குழந்தைகள் இல்லை. இருந்தால் உண்மையாகவே “பால் வழியும் கனிகளுடன் பால்கனிக்கு வரும் பால்மணம் மாறாத கன்னியாக” இருப்பாள் இந்த உமா, என்று நினைத்தேன். அட எனக்கே ஆச்சரியம். கவிதை எல்லாம் சொல்ல வருமா எனக்கு. ம்ம் இருக்கட்டும், அழகியை ரசிக்கலாம். முந்தானை முற்றிலும் விலகி, எழில் கொஞ்சும் கலசங்களின் இரண்டு பக்கமும் முட வேண்டிய முந்தானை, தன் வேலையை சரிவரச் செய்யவில்லை. “சரிவர” என்ன, முற்றிலும் துறந்து சேலை அவள் தோள் வழியாக வழிந்து கைகளில் வந்து சேர்ந்தது. முந்தைய இரவு, ப்ரசாத்துடன் களியாட்டம் போட்டிருப்பாள் போல. சோளியில் ஒரே ஒரு
ஊக்கு தான் போட்டிருந்தாள். மற்றவை போட மறந்தாளா அல்லது ப்ரசாத அவசரத்தில் பிய்த்து போட்டுவிட்டாரா தெரியவில்லை. ஆனாலும் என்ன எனக்கு தர்ம தரிசனம். இரண்டு முலைகளும் நடுவில் பிதுங்கி பாதி வெளியே தெரிந்து, ஆஹாஹா கன்னத்தில் போட்டுக் கொண்டேன். உமா அப்படியே வந்து குழாயில் தண்ணீர் அடித்து ஒரு சொம்பில் எடுத்துக்கொண்டு அங்கேயே பல் தேய்த்தாள். அதன் பின்னர்தான் உறைத்திருக்க வேண்டும்.