கிரிஜா சோனாலி 1 79

“ஆவ்வ்வ்வ்வ்! உள்ளே போடுடா! ப்ளீஸ்! விரலை உள்ளே போடுடா…” அந்தப் பெண் மன்றாடத் தொடங்கியிருந்தாள்.

அந்தப் பையன் சிரிப்பதை கிரிஜாவால் கேட்க முடிந்தது. தலையை ஒரு கணம் தூக்கியவன் மீண்டும் அவளது முலைகளின் மீது பாய்ந்து கொண்டு, அவளது காம்புகளில் ஒன்றைத் தன் வாய்க்குள்ளே இழுத்துக்கொண்டு அதை உரக்க உரக்க உறிஞ்சத் தொடங்கினான். தனது குட்டைக்கூந்தலைக் குலைய வைத்தபடி, அந்தப் பெண் தன் தலையை இரண்டு பக்கங்களிலும் வேகவேகமாக ஆட்டிக்கொண்டிருந்தாள். அவனது காமவிளையாட்டில் அவளும் களிப்படைந்து கொண்டிருப்பதை அவளது உடலின் அசைவுகளும் முனகல்களும் அறிவித்துக்கொண்டிருந்தன.

“இந்தக் கூதி! இப்போ யார் கிட்டே இருக்கு? சொல்லு, யார் கிட்டேயிருக்கு?” என்று பற்களைக் கடித்தபடி அவன் கேட்டுக்கொண்டே அவளது புழையின் மீது உள்ளங்கையை வைத்து, அவளது மொட்டை விரல்களால் பற்றிப் பிடித்து நிமிண்டினான்.

“ஆ!” அவள் அலறினாள். “எல்லாம் தெரிஞ்சவன் கிட்டே தாண்டா இருக்கு…”

“குட்! இதை நான் என்னெல்லாம் பண்ணப்போறேன்னு இனிமே நீயும் தெரிஞ்சுக்கப் போறே…”

அவர்கள் உருண்டுகொண்டிருந்தார்கள். அவர்களது உடல்கள் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தன. அவ்வளவு தூரத்திலிருந்தும், அவனது விரல்கள் அந்தப் பெண்ணின் புழைக்குள்ளே புகுந்து குத்திக் குடைந்து கொண்டிருந்த சத்தத்தை கிரிஜாவால் கேட்க முடிந்தது. அவனது விரல் அவளது புழைக்குள்ளே ஆழமாகப் புதைந்திருந்தது. உள்ளேயும் வெளியேயும் தூர் வாரிக்கொண்டிருந்தது. அவள் கதறிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது கைகள் அவர்கள் இருவரது உடல்களுக்கும் நடுவே! ஒன்று அவனது சுண்ணியைப் பிடித்துக்கொண்டிருக்க, மற்றொன்று அவனது கொட்டைகளை வருடி விட்டுக்கொண்டிருந்தது.

“அப்படித்தான்! அப்படித்தான்…!” அவன் புலம்பினான். “நல்லாப் பிடிச்சு விளையாடு! குலுக்கி விடு! என் செல்லம்! நீ ஓக்கறதுக்குன்னே பொறந்தவடீ!”

கிரிஜாவின் நினைவுகள் மீண்டும் ஸ்ரீதருக்குத் திரும்பின. அதற்குப்பிறகு, ஸ்ரீதர் கண்ணிலேயே தென்படவில்லை. பின்னொரு நாளில் மூர்த்தியிடம் டிக்டேஷனை வாங்கி முடித்து விட்டு, ஜாடைமாடையாக ஸ்ரீதரைப் பற்றி விசாரித்தாள்.

புருவங்களை உயர்த்தியபடி, குறும்புப்புன்னகையோடு மூர்த்தி அவளிடம்,”சாரிம்மா! அவன் ஒரு தடவை டார்ஜெட்டை அச்சீவ் பண்ணிட்டான்னா அவன் எங்கே போறான், என்ன பண்ணறான்னு கேட்கிற துணிச்சல் எம்.டிக்கே கிடையாது,” என்றார்.

கிரிஜா மௌனமாக நின்றிருக்கவே, துணிச்சலாக எழுந்துகொண்ட மூர்த்தி அவள் அமர்ந்திருந்த நாற்காலியை நெருங்கி, அவளுக்குப் பின்னால் நின்று கொண்டிருந்தார்.

“அனேகமா அவன் இப்போ கோவாவிலே இருக்கலாமுன்னு நினைக்கிறேன்…”

இப்போது மூர்த்தியின் கைகள் கிரிஜாவின் தோள்களின் மீது அழுந்தியிருந்தன.

“எவளாவது தோத்துப் போன மாடல் பொண்ணோட எங்கேயாவது ஒரு ரிசார்ட்டிலே படுத்திட்டிருப்பான்னு நினைக்கிறேன்..”