கிரிஜா சோனாலி 1 79

“ஓ யெஸ்!” கிரிஜா ஆர்வத்தோடு பதில் அளித்தாள். இதை விடப் பத்துமடங்கு வேலையாக இருந்தாலும், அதே நேரத்தில் செய்கிற திறமை அவளுக்கு இருந்தது. ஆனாலும் அவனிடம் அவளால் இன்னும் ஒரு வார்த்தை கூடப் பேச முடியவில்லை. ஆனால்,அவளது கண்கள் அவனது முகத்தையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தன.

“தேங்க்ஸ் டியர்!”

ஸ்ரீதர் திரும்பி அவளை நீங்கி நடக்கத் தொடங்கினான். கதவு வரை போனவன் திரும்பி, அவளை நோக்கிக் கையசைக்கவும், அவளது இதயம் ஒரு கணம் துடிக்கவே மறந்தது. அவன் மேஜை மீது வைத்திருந்த காகிதக்கத்தையை எடுத்துத் தன் நெஞ்சோடு சேர்த்து அணைத்துக்கொண்டிருந்தது அவளுக்குப் புலப்படவில்லை. ஓரிரு கணங்கள் கழித்து அவளது காதருகில் கேட்ட கலகலவென்ற சிரிப்பொலியைக் கேட்ட பிறகே, கிரிஜா சுதாரித்துக்கொண்டு திரும்பினாள். அருகில் சோனாலி நின்றிருந்தாள்.

“என்னடீ கிரிஜா! உனக்கும் பிடிச்சிரிச்சா புடுக்குவெறி?” சோனாலி வாய்விட்டு சிரித்தாள். “நல்ல வேளை, அவனைப் பிடிச்சுக் கடிச்சுத் தின்னாம முழுசா போக விட்டியே!” கிரிஜாவின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்தது. சோனாலி பக்கம் திரும்பி ஒரு கர்வப்புன்னகையை சிந்தி விட்டு இருக்கையில் அமர்ந்தபடி அவள் ஸ்ரீதர் கொடுத்து விட்டுப்போயிருந்த காகிதக்கத்தைகளில் தனது கவனத்தை செலுத்தத் தொடங்கினாள். அன்றைய தினத்தின் முன்பகுதியை முழுக்க கிரிஜா ஸ்ரீதரின் வேலைக்காகவே செலவிட்டாள். அவளது திறமையும் அனுபவமும் கைகொடுக்க, மதிய உணவு இடைவெளிக்கு முன்னமே அவள் பணி முழுவதையும் முடித்து விட்டு, எப்போது அவன் வருவான் என்று எதிர்பார்த்தபடி காத்திருந்தாள். இடைப்பட்ட நேரத்தில் அவளை எதுவும், யாரும் தொந்தரவு செய்ய முடிந்திருக்கவில்லை. வழக்கம் போல போகிற போதும், வருகிற போதும் கண்களாலேயே அவளைக் கற்பழிக்க முயன்ற மூர்த்தியின் விரசமான பார்வைகளைக் கூட அவள் பொருள்படுத்தவில்லை. மதிய உணவு அருந்த அவள் ஓய்வறைக்கு சென்றபோது, அவளைப் பார்த்து விசில் அடித்தவர்களைப் பற்றியோ, அவள் காதில் படுமாறு இரண்டு பொருள் படப் பேசியவர்களைப்பற்றியோ அவள் லட்சியமே செய்யவில்லை. கைகழுவிக்கொண்டிருக்கையில் வேண்டுமென்றே அவளது குண்டியை உரசியபடி சென்றவர்களையும், இன்னும் துணிச்சலாக அவளது முலையை முழங்கையால் இடித்தவர்களைப் பற்றியோ அவள் கவலைப்படவில்லை. ப்ரிண்ட்-அவுட் எடுக்க போதுமான காகிதங்கள் இல்லாததால், அதைப் பெற்றுக் கொள்ள அவள் ஸ்டோர் ரூமுக்குப் போயிருந்தபோது, எம்.டியின். மைத்துனன் அவளை சுவரோடு சுவராக வைத்து அழுத்தி அவளது இரண்டு முலைகளையும் பிடித்துக் கசக்கிவிட்டு, அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே கைபோட்டு வருடி, அவளது காதில்.’உன்னை ஒரு நாள் செமத்தியா ஓக்கலே, நான் ஆம்பிளை இல்லை,’ என்று கூறியதையும் கூட அவள் பொருட்படுத்தவில்லை.

அவள் ஸ்ரீதருக்காக எதிர்பார்ப்போடு காத்திருந்த ஆர்வத்தில் எவனாவது அவளை அந்த விசாலமான அலுவலக வளாகத்தின் ஒரு மூலைக்கு இழுத்துச் சென்று புரட்டிப் புரட்டி ஓத்திருந்தால் கூட கவலைப்பட்டிருக்க மாட்டாள் என்று தோன்றியது. இது வரை ஏற்படாத உணர்ச்சிகள் எல்லாம் எங்கிருந்து இன்று மட்டும் ஏற்பட்டிருக்கின்றன என்று அவள் யோசித்துக்கொண்டிருந்தாள். அவளது கண்கள் க்ண்ணாடிக்கதவையே கவனித்துக்கொண்டிருந்தன. ஒரு வழியாக அவன் சிரித்த முகத்தோடு உள்ளே நுழைந்தபோது, அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே யாரோ கிச்சுக்கிச்சு மூட்டுவதைப் போல உணர்வதற்குள்ளாகவே, அவளது பேன்ட்டீஸில் ஒரு சொட்டு ஈரம் விழுந்திருந்தது. அவனது அந்தப் பெரிய பெரிய கைகள்; தன் உடலின் மீது விழுந்து வருடி அழுந்தி விளையாடினால் எப்படியிருக்கும்? அவனது உதடுகள்; அவை அவளது இளமுலைகள், காம்புகள், புழையின் மீது புரண்டு விளையாடினால் எப்படியிருக்கும்? அவன் அவளை நெருங்க நெருங்க, அவள் தனது எண்ணங்கள் தறிகெட்டு ஓடுவதைத் தடுக்கப் படாத பாடு பட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.