இருப்பதிலேயே இறுக்கமான பிளவுஸ்; அதன் மேல் வெளிர் நிறத்தில் தாவணி; கால்களில் கொலுசு; கைகளில் குலுங்கும் வளையல்கள்; காதில் ஜிமிக்கி; தலையில் மல்லிகைச்சரம். பார்த்தவுடனேயே அவர் அசந்து போய்விட வேண்டும் என்று அவள் முடிவு செய்திருந்தாள். அது தான் நடக்கவும் செய்தது. கதவைத் திறந்த சுப்பையா, அவளைக் கண்டதும் வாயடைத்து ஒரு கணம் சிலையாக நின்றவர், அவளை உள்ளே வரவிட்டு, கதவை சட்டென்று சாத்தித் தாளும் போட்டு விட்டார். அவரது கண்கள் அவளது உடலை கூச்சமின்றி மேய்ந்தன. அவளை சோபாவில் உட்காரச் சொல்லிவிட்டுத் தானும் அவளது பக்கத்திலேயே உட்கார்ந்து கொண்டார்.
கிரிஜா தனக்கு ஏற்பட்ட சந்தேகத்தை அவரிடம் சொல்ல முற்பட்டபோது, சுப்பையாவுக்கு சிரிப்பு வந்தது. அவள் வந்ததன் நோக்கத்தைப் புரிந்து கொண்டவர், நேரத்தை வீணடிக்க விரும்பவில்லை. எதிர்பார்ப்பில் அவரது சுண்ணி எழுச்சி கொள்ளத் தொடங்கியிருந்தது. அவர் சற்றே அசௌகரியமாக நெளிவதை கிரிஜா கவனித்தபோது, அவர் அவளைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தார். அவர்கள் இருவரும் ஒருவரையொருவர் பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர். அவர்களுக்குள்ளே பரபரப்பு பற்றிக்கொள்ளத் தொடங்கி
விட்டிருந்தது.
“ஏதாவது சாப்பிடறியா?” என்று கேட்டார் சுப்பையா. “என் வீட்டுக்கு வர்ற முதல் ஸ்டூடண்ட் நீ! என்ன சாப்பிடறே?”
“வீட்டுக்கு வந்தாலும் ஸ்டூடண்ட் தானா?” என்று கேட்டாள் கிரிஜா.