“சரி! ஸ்டூடண்ட் இல்லை; ஒரு அழகான பொண்ணுன்னே நினைச்சுக்கிறேன்,” என்று சிரித்தார் அவர்.
அவர்களது கண்கள் மீண்டும் சந்தித்துக்கொண்டன. கிரிஜாவுக்கு திடீரென்று தனது விளையாட்டின் விபரீதம் புரியத்தொடங்குவது போலிருந்தது. அவளது குழப்பம் தீருமுன்னரே, அவள் சுப்பையாவின் அணைப்பில் சிக்குண்டிருந்தாள். அவரது முரட்டு உதடுகள் அவளது ரோஜாப்பூ போன்ற இதழ்களைக் கவ்வைச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தன. அவரது நெஞ்சோடு அவளது இளமுலைகள் அழுந்திக்கொண்டிருந்தன. அவரது இரும்புப்பிடியில் அவள் மாட்டிக்கொண்டிருந்தாள். அவரது நாக்கு வலுக்கட்டாயமாக அவளது உதடுகளைப் பிரித்தபடி அவளது வாய்க்குள்ளே நுழைந்திருந்தது. கிரிஜாவின் உடல் நடுங்கியது. அவர் வெறித்தனமாக அவளை முத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தார். ஒரு வழியாக அவர் அவளது உதடுகளை விடுவித்ததும், அவளைப் பார்த்து மீண்டும் புன்னகைத்தார். அவளது இடுப்பிலிருந்த கைகளை அகற்றாமலே அவளை எழுப்பியவர், அடுத்திருந்த தன் படுக்கையறைக்குள்ளே இழுத்துக்கொண்டு போனார்.
கிரிஜா அதிர்ந்தாள். இதை அவள் நிச்சயமாக எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை. அதிகபட்சம் தன் ஆசிரியர் தன் முலைகளைப் பிடித்து விளையாடுவார் என்று மட்டுமே எதிர்பார்த்து வந்திருந்தவளுக்கு, அவர் அளித்திருந்த முத்தமே அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியிருந்தது. போதாக்குறைக்கு அவள் இப்போது அவரது படுக்கையறைக்குள்ளே…!
அவளை யோசிக்க விடக்கூடாது என்று எண்ணியவர் போல மீண்டும் சுப்பையா அவளை முத்தமிட்டபடியே, அவளது முலைகளின் மீது இரண்டு கைகளையும் போட்டு இறுக்கிக் கசக்கினார். கிரிஜா திமிறியும் பயனில்லை. பயத்தையும் மீறி அவளது முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்கிக்கொண்டிருந்த அவளது கைகளின் வலிமை அவளுக்கு ஒரு விதமான மயக்கத்தை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தன. அவரது கை அவளது இடுப்புச்சதையைப் பிடித்து இறுக்கியதும் அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டாள். அவரது இன்னொரு கை பின்னாலே சென்று அவளது குண்டிக்கோளங்களின் கீழே, அவளது ஆசனத்துவாரத்தின் மீது ஒரு விரலை வைத்து அழுத்தியதும் கிரிஜா செய்வதறியாது திகைத்தாள்.