“ஆமாம் அய்யா, இவளை வாங்குன ஷேக் கூட இப்போ சென்னை போலீஸ் அர்ரெஸ்ட் பண்ணிட்டாங்க”
அவர் கோர்ட்டை ஒரு மணி நேரம் ஒத்தி வைத்தார், சங்கர் அவனின் அம்மா இருவரும் வெளியே விடப்படாமல் போலீஸ் ரூமில் அடைத்தனர். பக்கத்தில் இருந்த ரூமில் என்னை அடைக்க உள்ளே அர்ச்சனாவும் வித்யாவும் வந்தனர்.
“ஓஹ் மை காட்” மூவருமே ஒருவரை ஒருவர் மாற்றி கட்டிப்பிடித்து கொண்டோம்.
“அர்ச்சனா புர்காவை கழட்டின உடனே அவன் மூஞ்சி மாறினதை பார்த்தியா” என்றேன்.
“ஐயோ, வெரோனிகா வீடியோ எடுக்க சொன்னா மறந்துட்டேன்” அர்ச்சனா தலையில் கைவைத்தாள்.
“வெரோனிகாவை எப்படி உனக்கு தெரியும் அர்ச்சனா”
“அவ வந்து காப்பதுலேன்னா என்னோட சேர்ந்து வித்யா அக்காவும் அடிமையா ஆகி இருப்பா” சொல்லிக்கொண்டே வித்யாவிடம் போனை வாங்கி டயல் செய்து லவ்ட் ஸ்பீக்கரில் போட்டாள்.
“ஹெலோ வெரோனிகா. வீடியோ எடுக்க மறந்துட்டேன்”
“பரவாயில்ல அர்ச்சனா. எல்லா டிவி சேனல்லையும் இப்போ அது தான் மாறி மாறி ஓடிட்டு இருக்கு”
“தேங்க்ஸ் வெரோனிகா. நீங்க தான் கடைசில ஹெல்ப் பண்ணீங்கன்னு வித்யா சொன்னா”
“டோன்ட் மென்ஷன் இட் பாலன். நீங்க என் மேல இருக்க நம்பிக்கைல தானே வித்யாவை என்னை வந்து பார்க்க சொன்னீங்க. சரி எனக்கு ரெண்டு நாளா ட்ராவல் பண்ணத்திலே ரொம்ப டயர்ட் அதனாலே நான் இங்கேயே ரூம் எடுத்திட்டேன். நல்ல ஒரு தூக்கத்தை போடணும். பை பை நான் நேரில் வந்தா மீட் பண்ணுறேன்”
ஒரு மணி நேரத்தில் மீண்டும் கோர்ட் துவங்க சங்கர் மற்றும் அவனின் அம்மா இருவருக்கும் கேஸை திசைதிருப்ப முயன்றதற்கு 5 வருட கடுங்காவல் தண்டனை விதித்தார். மேலும் என்னிடம் பணமோசடி செய்த வழக்கு, அர்ச்சனாவை கடத்திய இரு வழக்கிலும் இருவரும் விசாரிக்க பட்டு தனிதனி தண்டனை வழங்க வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தார். மேலும் மெத்தன போக்கில் விசாரணை செய்த இன்ஸ்பெக்டர் ஏதோ ஒரு சடலத்தை அர்ச்சனா என்று செர்டிபிகேட் கொடுத்த அரசாங்க டாக்டர் மீதி விசாரணை நடத்த வேண்டும் என்றும் கடைசியாக ஒரு தப்பும் செய்யாத என்னை விடுதலை செய்தார்.