இடை அழகி மேடம் சங்கீதா 7 90

ஐய்யூ கடவுளே, என்ன ஆச்சு உங்களுக்கு, நான் ஏதாவது தப்பா பேசிட்டேனா? இப்படி ஒரு குண்ட போடாதீங்க சங்கீதா ப்ளீஸ், ஏதாவது திட்டணும்னா திட்டிடுங்க, இப்படி மட்டும் பேசாதீங்க ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்…. – ராகவ்க்கு ஒரு நிமிடம் இவள் விளையாடுகிறாள் என்று தெரிந்தாலும் மறுபக்கம் உண்மையாகவே சொல்கிறாளோ என்ற பயம் இருந்ததால் சற்று பதட்டத்தில் பேசினான். ஹாஹ்ஹா…, ஆள ப் பாரு, எப்படியோ நான் நினைச்ச மாதிரி உன்னை கொஞ்சம் நடுங்க வெச்சிட்டேன்… ஹஹா – என்று சங்கீதா குறும்பாக சிரிக்க. செப்பா…., என் வயித்துல பீற வார்தீங்க, உண்மையாவே ஒரு நிமிஷம் கதி கலங்கிட்டேன். எந்த நேரத்துக்கு என்ன பேசுறதுன்னு வெவஸ்தையே இல்லையா சங்கீதா உங்களுக்கு – ராகவ் சற்று உரிமையான கோவம் கலந்த குரலில் கேட்டான். ஒஹ்ஹ்.. அப்போ நீங்க அசிங்கமா இருக்குற பொம்பளைங்க compere பண்ண ஒத்துக்குவீங்களா Mr.Raghav? – தனது கூந்தலின் நுனியை சுருட்டிக்கொண்டே சிரித்துக்கொண்டு கேட்டாள் சங்கீதா. அசிங்கமா? அதுவும் உங்களையா? நான் எப்போ சொன்னேன் அப்படி? உன் கண்ணுக்குத்தான் என் பொண்ணு ஸ்நேஹா என்னை விட அழகா இருக்காளே.. அதான் சொன்னேன். ஹாஹா – கொஞ்சம் சத்தமாகவே சிரித்தாள் சங்கீதா.

இப்போது புரிந்தது ரகாவ்க்கு. “இஸ்ஸ்ஸ்… ஒஹ்ஹ்…. அதுவா matter…. அது ஒன்னும் இல்ல…. school ல இருந்து பசங்களை கூட்டிட்டு வரும்போது ரஞ்சித் கூட கொஞ்ச நேரம் கார் ல விளயாடிட்டே இருந்தேன், அப்போ நான் ஸ்நேஹா பக்கம் கவணம் செலுத்தல னு கொஞ்சம் அவ கண்ணுல லேசான ஏக்கம் தெரிஞ்சுது, so அந்த situation சமாளிக்க “நீ பார்க்க உன் அம்மாவை விட அழகா இருக்கே னு சொன்னேன்..” சொன்ன உடனேயே அப்படி ஒரு சிரிப்பு அந்த சின்ன அழகான முகத்துல, she is really so cute you know?.. – என்று ராகவ் சொல்ல.. I know…. அவ என் பொண்ணாச்சே, என்ன மாதிரிதான் இருப்பா.. – என்று சொல்லி சிரித்தாள் சங்கீதா. செப்பா… ஆரம்பிச்சிடீங்களா?…. கொஞ்சம் அடங்குங்க ப்ளீஸ்…. – அவனுக்கே உரிய வசீகர சிரிப்புடன் பேசினான் ராகவ்.. “ஹஹா.. சரி சரி, நான் கிளம்ப ஆரம்பிக்குறேன். time correct அ இருக்கும் நான் இப்போ start பண்ணா!!!…. I will meet you at IOFI. bye da..” – என்று சொல்லிவிட்டு call cut செய்து விட்டு கிளம்ப ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா. தன் மீதிருக்கும் ஸ்நேஹா வின் கால்களை மெதுவாக எடுத்து பக்கத்தில் வைத்து. குழந்தைகளின் தூக்கம் கலையாத வண்ணம் மெதுவாக சத்தம் இன்றி எழுந்து போட்டிருக்கும் nighty யை அவிழ்த்துவிட்டு cupboard திறந்து அவளது டர்கி டவலை எடுத்து நெஞ்சில் இரு பெரும் முலைகளின் மேல் நடுப்பக்கம் சற்று தூக்கி இறுக்கி முடிச்சு போட்டு க் கட்டிக்கொண்டாள், நேற்று இரவு போட்டு ப் பார்பதற்காக ரம்யா வாங்கிக்குடுத்த ஜட்டியை அவுக்காமல் அப்படியே தூங்கி விட்டோமே என்று எண்ணி லேசாக தலையில் தட்டிக்கொண்டு அதை பத்திரமாக அவிழ்த்து மீண்டும் அதே naihaa கவருக்குள் சுருட்டி ப் போட்டாள். அதிகாலையில் alarm அடிப்பதற்கு முன்பாகவே எழுந்துவிட bedroom சற்று நிசப்தமாக இருந்தது. அருகில் உள்ள ரேடியோவில் ஏதேனும் பாட்டு கேட்டுக்கொண்டே இயங்கலாம் என்று எண்ணி tune செய்து விட்டு கண்ணாடியின் முன் அமர்ந்து பின்னல் போட்ட கூந்தலை முன்புறம் போட்டு மெதுவாக விரிக்க ஆரம்பித்தாள். அதிகாலை ஆரஞ்சு நிற சூரிய வெளிச்சம் ஜன்னலின் ஓரம் லேசாக எட்டிப்பார்க்க அது அவளின் பொன் நிற வெண்மையான வழு வழுப்பான தோள்களின் மீது படர கண்ணாடியில் அவளது தோள்கள் தங்கமாக மாறியது. தனது கைகளை தலைக்கு பின்னாடி கொண்டு சென்று மல்லிகைப் பூவை slide ல் இருந்து அகற்ற ஆரம்பித்தாள், கைகளை தூக்கியபோது பச்சை நிற கண்ணாடி வளையல்கள் தரும் சத்தம் சற்று லேசாக கேட்க, தலைக்கு பின் புறமாகவே தன் இரு கைகளில் இருந்தும் வளையலை மெல்ல கழட்ட ஆரம்பித்தாள். அப்போது ரேடியோவில் – “அடுத்த பாடல் இடம் பெரும் படம் வெடி.” என்ற அறிவிப்புக்கு பிறகு ஆரம்பித்தது அந்த அழகான இசை, “என்ன ஆச்சு எனக்கென்ன ஆச்சு, எங்குமே உன் முகம் பார்க்கிறேன். என்ன ஆச்சு எனக்கென்ன ஆச்சு மௌனத்தில் உன் குரல் கேட்க்கிறேன்…. (Click to listen)” என்ற அழகான பாடல் வந்தது.. இந்த வரிகளை கேட்ட உடன் சங்கீதாவின் கைகள் வளையலை கழட்டும்போது ஒரு நொடி அப்படியே நின்றது. கண்ணாடியில் அவளது கண்கள் சங்கீதாவின் கண்களை கூர்ந்து பார்த்தது.. காரணம் அவளையும் அறியாது அவளின் மனதில் ரகாவின் முகம் ஒரு கண நொடி ஓடியது. அப்படியே உறைந்து இருந்தவள் (சச்ச.. what is this? focus on what you are doing sangeetha….) என்று உள்ளுக்குள் சொல்லிக்கொண்டு லேசாக தலையை இருபுறமும் ஆட்டி முகத்தினில் லேசான சிரிப்புடன் பூவை slide நீக்கி அவிழ்த்து விட்டு பாடலை முணுமுணுத்துக்கொண்டே கூந்தலை மெதுவாக விரித்து க் கொண்டிருந்தாள். கூந்தலை விரித்து முடித்த பிறகு சுருங்கிய மல்லிகையை அருகில் உள்ள dustbin உள்ளே போட்டுவிட்டு குளியல் அறைக்கு சென்றாள், குளிக்கும்போதும் முணுமுணுத்துக்கொண்டே இருந்தாள் அந்த பாடலை. அது சட்டென்று நின்றவுடன் மணி ஆகிக்கொண்டே இருக்கிறது என்று எண்ணி சீக்கிரம் குளித்து விட்டு கூந்தலை துவட்டி டவளுடன் இணைத்து கொண்டை போட்டுக்கொண்டு, நேற்று இரவு கழட்டி தொங்க விட்டிருக்கும் பாவடையை நெஞ்சில் இருக்கிக்கட்டிகொண்டு பெட்ரூமுக்குள் விரைந்தாள் சங்கீதா.

வழக்கமாக என்றைக்காவது முக்கியமான நாளாக இருந்தால் செண்டிமெண்ட் காரணமாக அந்த நாள் நன்றாக அமையவேண்டும் என்பதற்கு அவளது மஞ்சள் நீராட்டு விழாவின்போது அவளது அம்மா வாங்கிக்குடுத்த மஞ்சள் நிறத்தில் மிதமான சிகப்பு நிற border வைத்த பட்டுப்புடவையை தான் கட்டுவாள். சில வருடங்களாக dry clean செய்து எடுக்காமல் பத்திரமாக வைத்திருந்த அந்த புடவையை அன்று காலை அவளது bureau வினுள் இருந்து எடுத்து வெளிச்சத்தில் பார்த்தாள். இப்போது மணி ஏழு இருக்கும், சூரிய வெளிச்சத்தில் அவளது புடவை அவள் நினைவில் “அந்த” வயதுக்கு வந்த புரியாத புதிர் காலத்தை சில நொடிகள் நியாபகப்படுத்திவிட்டு சென்றது. தனக்குத்தானே சிரித்துக்கொண்டு அந்த புடவையை கண்ணாடியின் முன் கட்ட ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா. அதற்கு matching ஆக maroon நிற sleeveless silk blouse அணிந்த பிறகு வளையல், கொலுசு மூக்குத்தி என பெண்ணின் சகல சாதனமும் அவளது மேனியில் ஏறிக்கொண்டு தன் எஜமானிக்கு அழகு சேர்ப்பதில் கவனமாக இருந்தன.

கண்ணாடியின் முன் மும்முரமாக கூந்தலை பின்னிக் கொண்டிருன்தவள் சில நொடி break குடுத்து தனது mobile phone ல் ரம்யாவுக்கு call செய்தாள். ஹலோ டி… சங்கீதா here… ஹலோ mam.. good morning – என்று தூக்கம் களைந்த குரலில் பேசினாள் ரம்யா. ஏய்ய் ரம்யா, கவனமா கேளு, இப்போ நான் முழுசா சொல்லுறதுக்கு நேரம் இல்ல, நீ சீக்கிரமா குளிச்சிட்டு கிளம்பி என் வீட்டுக்கு வந்துடு. இன்னைக்கு நாம IOFI award functionக்கு போறோம். wow… nice mam ஆனால் இன்னைக்கு bank க்கு leave apply பண்ணலையே? – என்றாள் பாவமாக.. நீ leave apply பண்ணா அதுக்கு approve பன்னுறவளே நான்தான் டி லூசு… நானே சொல்லுறேன், அப்புறம் என்ன சீன் போடுற? சீக்கிரமா கிளம்பி வா. அதுவும் இல்லாம இன்னைக்கு நிறைய பேர் சீக்கிரம் கிளம்பிடுவாங்கன்னு நேத்து Mr.Vasanthan என் கிட்ட சொன்னாரு. அப்போ நம்ம வேலை எல்லாம் யாரு செய்யுறது mam? public dealings க்கும் நமக்கும் சம்மந்தம் இல்லைடி, அவங்க bank ல இருப்பாங்க, நாம நம்முடைய வேலைய கொஞ்சம் pending வெச்சாலும் monday morning வந்து முடிச்சிக்கலாம். இப்போ நீ இந்த மாதிரி நிறைய கேள்வி கேட்க போறன்னா உனக்கு leave கிடையாது. இல்ல இல்ல…. நான் அப்படி சொல்லல, நாளைக்கு என் சங்கீதா மேடம் க்கு எந்த கேள்வியும் வந்துடக் கூடாதுன்னு நினைச்சி கேட்டேன்.. – என்று கிண்டலாக சொல்லி ரம்யா சிரிக்க… போதும் அடங்குடி வாலு… சீக்கிரமா கிளம்பி வா, நாம என் வீட்டுல இருந்து 9 மணிக்கு கிளம்பனும். சீக்கிரம் வந்தால் உனக்கு ஒரு surprise சொல்லுறேன். – என்றாள் சங்கீதா சிரித்துக்கொண்டே. என்ன surprise சங்கீதா சொல்லுங்க please – என்றாள் ரம்யா, excitement அடங்காமல். நான்தான் இன்னைக்கு அங்கே நிகழ்ச்சியை தொகுத்து வழங்க போறேன். raghav requested sincerely டி. கூடவே எனக்கும் கொஞ்சம் ஆர்வம இருந்துச்சி. அதான் ஒத்துகுட்டேன். – இதை சொன்ன உடன் ரம்யா ஏகத்துக்கும் excite ஆனாள்..