கீதா: உன்ன…
என்று சொல்லி அவனை துரத்தி துரத்தி அடித்தாள். சச்சின் ஓடி அவள் பெட்ரூம் சென்றான். அங்கும் வந்து அவனை அடிக்க வந்தாள். அவன் பெட்டில் சாய்ந்தான். அவள் அவனை அடிக்க கை ஓங்கினாள். அவள் கையை பிடித்தான். அந்த செல்ல விளையாட்டில், அவள் ஸ்லிப் ஆகி அவன் மேல் சரிந்தாள்.
சச்சின் கீதாவின் முகத்தை பற்றி, அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டான். அவளை உருட்டி அவன் மேலையும் அவள் கீழையும் இருக்குமாறு செய்தான். அவள் கைகளை தன்னுடன் கோர்த்துக்கொண்டு மறுபடியும் அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டு அவள் கழுத்தில் முத்தமிட்டு அவள் கண்களை சொருகவைத்தான். அவள் செவிகளை தீண்டி அவள் முலை பள்ளத்தில் முத்தமிட்டு அவளை மேலும் கிளர்ச்சியடைய செய்தான்.
அவள் உதட்டை கவ்வி நன்றாக சுவைத்தான். அவள் உதட்டில் உள்ள பழரசத்தை உறிஞ்சி சுவைத்தான். அவன் கால் விரல்களால் அவளுடைய கால் விரல்களை சொடக்கு எடுத்தான். ஒரு பக்கமாக சாய்ந்து அவள் சேலை முந்தானையை சரியவிட்டான். அவள் தங்க சிலையை போல் படுத்திருந்தாள். அவள் செழுமைகளும், அதற்கு இடையே உள்ள தாலி கொடியும் சச்சினை வெறி ஏற்றின.
அவன் சட்டை பட்டனை வேகமாக கழட்ட ஆரம்பித்தான், அப்போது பூஜை வேலையில் கரடி மாதிரி வீட்டு அழைப்பு மணி அடித்தது. அந்த அழைப்பால் காம உணர்ச்சியில் திளைத்து இருந்த கீதா சுதாகரித்து கொண்டு சச்சினை தள்ளி விட்டு தன் உடையை சரி செய்து கொண்டு கதவு நோக்கி ஓடினாள். சச்சினும் வேண்டா வெறுப்பாக ஹாலில் போய் அமர்ந்தான்.
கீதா கதவை திறக்க அங்கே அபார்ட்மெண்ட் வாட்ச்மேன் ஈபி கார்டு கொடுக்க வந்திருந்தான். கீதாவும் அதை வாங்கி கொண்டு கதவை சாத்தி கதவில் சாய்ந்து தன்னை ஆசுவாச படுத்திகொண்டாள். பின்பு சோபாவில் வந்து அமர்ந்தாள். சச்சின் அவள் அருகே வந்து உட்கார்ந்து, அவள் தோலை பற்றினான். அவன் கையை வெடுக்கென்று தள்ளிவிட்டாள்.
கீதா: சச்சின் நாம்ம பண்ணுறது தப்பு. ப்ளீஸ் நீ வீட்டுக்கு கிளம்பு.
அவள் முகத்தை தன் பக்கம் திருப்பி அவளை ஏக்கமாக பார்த்தான்.
கீதா: ப்ளீஸ் சச்சின். சொன்னா கேளு. நீ முதல்ல கிளம்பு.
அவனும் வேண்டா வெறுப்பாக தன் வீட்டிற்க்கு கிளம்பினான்.
அன்று இரவு, அவளுக்கு வாட்ஸாப்பில் “I love you” என்று மெசேஜ் செய்தான். அவள் பதிலுக்கு “Let us be friends. Not more than that” என்று மெசேஜ் செய்தாள்.
திங்கள்கிழமை கல்லூரியில், கீதாவில் வகுப்பில் அவளையே கண்கொட்டாமல் பார்த்துகொண்டு இருந்தான். அவனை எதைச்சையாக பார்த்தாள், சற்று நிலை தடுமாறுவதால் முடிந்த மட்டும் அவன் பார்வையை தவிர்த்தாள்.
அன்று மாலை எல்லா மாணவ மாணவியர்களும் கிளம்பிய பிறகு சச்சின் கம்ப்யூட்டர் லேபிற்கு சென்று வேலை செய்துகொண்டு இருந்தான். அவனுக்கு கீதா 5 மணிக்கு மேல் தான் செல்வாள் என்று தெரியும். சரியாக 5 மணி போல கார் பார்க்கிங் செய்யும் இடத்துக்கு சென்றான். சிறது நேரம் கழித்து கீதா அங்கு வந்தாள். சச்சினை அங்கு பார்த்தும் பார்க்காத மாதிரி காரை ஸ்டார்ட் செய்தாள். அப்போது,
சச்சின்: லிப்ட் ப்ளீஸ்
கீதா: லிப்டேல்லாம் கொடுக்க முடியாது.
சச்சின்: யாரோ ஒருத்தவங்க “Let us be friends” ன்னு மெசேஜ் எல்லாம் அனுப்புனாங்க.
கீதா: உனக்கு என்ன தான் வேணும்?
சச்சின்: (மெலிதாக) நீங்க தான் வேணும்.
கீதா: என்ன சொன்ன?
சச்சின்: லிப்ட் வேணும்னு சொன்னேன்.
கீதா: வந்து ஏறி தொல.
சச்சின் முன்னாடி இருக்கையில் வந்து அமர்ந்தான்.
கீதா: பின்னாடி தான் நெறையா இடம் இருக்குல?
சச்சின்: (சேலையால் மூடியிருந்த அவள் செழுமைகளை பார்த்தவாறு) முன்னாடியும் தான் இடம் இருக்கு.
கீதா: (அதை கவனித்த கீதா) பொறுக்கி பொறுக்கி! புத்தி எங்க போகுது பாரு?
கீதா வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்து வெளியே ரோட்டில் பயணிக்க விட்டாள்.
அப்போது,
சச்சின்: என்ன அழகு எத்தனை அழகு
கோடி மலர்கள் கொட்டிய அழகு
இன்று எந்தன் கை சேர்ந்ததே
சின்ன அழகு சித்திர அழகு
சிறு நெஞ்சை கோதிய அழகு
இன்று எந்தன் தோள் சாய்ந்ததே
(என்று அவளை பார்த்தும் பாராமலும் பாடினான்)
கீதாவும் அவன் பாடுவதை பார்த்து தனுக்குள்லேயே புன்னகைத்தாள்.
சச்சின்: (பின்பு) இந்த புன்னகை என்ன விலை (என்று பாடினான்).
கீதா: போடா பொறுக்கி! (என்று சொல்லி அவளும் அவனுடன் சேர்ந்து சிரித்தாள்).
பின்பு அவன் வீட்டருகே வந்து வண்டியை நிப்பாட்டினாள். அப்போது கீதா சச்சினை பார்த்தாள். சச்சின் அவள் கையை பற்றி அவள் கையில் முத்தமிட்டான். பின்பு,
சச்சின்: I love you.
கீதா: புரிஞ்சுக்கோ சச்சின், நான் கல்யாணம் ஆனவ. என் husbandக்கு நான் துரோகம் பண்ண முடியாது. Let us be good friends. Bye.
சச்சின்: Ok bye.