சச்சின்: மேடம் இன்னும் பக்கத்துல வாங்க
என்று கூறி அவள் வலப்புற இடையை தன் வலது கையால் அணைத்துக்கொண்டு தன் இடது கையால் மொபைல் போன் கேமராவை கிளிக் செய்தான். அவனும் எதேச்சையாக தான் கையை அங்கு வைத்தான். பின்பு தான் அவன் அதை உணர்ந்தான். அவனுக்கு அது சிறு கிளர்ச்சியை கொடுத்தது. அவளும் செல்பி எடுக்கும் உற்சாகத்தில் பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளவில்லை. மேலும் சில செல்பிகளை நெருக்கமாக எடுத்துக்கொண்டனர்.
மறுபடியும் கேட்வே ஆஃப் இந்தியா வந்து அடைந்தனர். மாலை சூரிய அஸ்தமனத்தை பார்த்துவிட்டு அவர்கள் தங்கி இருந்த இடத்திற்க்கு சென்று, தங்கள் லக்ககேஜ்களை எடுத்துக்கொண்டு ரயில்வே ஸ்டேஷன் சென்றனர்.
அன்று இரவு சென்னைக்கு ஃடரெயின் ஏறினர். மூன்றாம் வகுப்பு ஏசி பெர்த்தில் பயணம் செய்தனர். சிறிது நேரம் கதை பேசிக்கொண்டு வந்தனர். பின்பு இருவரும் தூங்கிவிட்டனர்.
நடுராத்திரி கீதா டோயலேட் பக்கம் வந்தாள். அந்த கோச்சில் அனைவரும் நன்றாக உறங்கிக்கொண்டு இருந்தனர். அங்கு சச்சின் நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். ஃடரெயின் கதவு ஒரு பக்கம் திறந்து இருந்தது.
கீதா: சச்சின் இங்க என்ன பண்ணுற?
சச்சின்: சும்மா காத்து வாங்கிகிட்டு இருக்கேன்.
கீதா அவனை பார்த்து புன்னகை செய்தாள்.
சிறது நேரம் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துகொண்டும் புன்னகை செய்துகொண்டும் இருந்தனர். ஃடரைன் சத்தத்தை தவிர அங்கு முழு அமைதி நிலவியது.
சச்சின்: உங்க ஸ்மைல் சூப்பரா இருக்கு மேடம்.
கீதா: Thank you.
சச்சின்: இந்த சுடியில சூப்பரா இருகேங்கே. உங்க சுடி அண்ட் ஸ்மைல், ஒரு தேவதை மாதிரி தெரியிறேங்கே.
கீதா: என்னடா என்ன ஒட்டுரியா? அதுவும் இந்த நடுராத்திரியில?
சச்சின்: உண்மையாத்தான் சொல்லுறேன். You are looking gorgeous.
கீதா: ம்ம்… அப்புறம்?
சச்சின்: உங்க அழகு மேல உங்களுக்கு நம்பிக்கை இல்லையா?
கீதா: (புன்னகையுடன்) அதெல்லாம் இருக்கு.
சச்சின் அவளை நெருங்கினான். அவன் மூச்சு காற்று அவள் மேல் வீசியது. அவள் கண்களை ஒரு ஏக்கத்துடனும் ஆழமாகவும் நோக்கினான். அவன் கை..
அவன் கை அவள் தலை முடியை பற்றி வருடியது. அவள் காது மடல்களை வருடிகொண்டே, அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டான். அவள் கண்மூடி சிலிர்த்தாள். மூடிய அவள் கண்களுக்கு முத்தமிட்டு, அவள் மூக்கை செல்லமாக கடித்து, அவள் கழுத்தை தீண்டினான். பின்பு சற்று கீழே இறங்கி அவள் இரு செழுமைகளின் நடுவே முத்தமிட்டு அவளை கிளர்ச்சியடைய செய்து, அவள் இடையை பற்றினான். அடுத்து அவள் ஆரஞ்சு சுளையை போன்ற அவள் உதட்டினை கவ்வி அவள் உதட்டில் இருக்கும் அனைத்து சாறையும் உறிஞ்சினான்.
சிறிது நேரம் கழித்து இருவரும் ஆசுவாசம் ஆனார்கள். அணைப்பிலிருந்து தன்னை விடுவித்துக்கொண்டு,
கீதா: சச்சின் நாம பண்ணுறது தப்பு. நீ போய் தூங்கு.
சச்சினும் அவள் சொல்லிற்கு கட்டுப்பட்டு அவன் இடத்திற்க்கு சென்றான். சிறிது நேரம் கழித்து அவளும் தன் இடத்திற்க்கு வந்தாள். இருவர் மனதிலும் பல சிந்தனைகள் ஓடின. அவர்கள் தூங்க நேரமானது. அடுத்த நாள் விடிந்த பின்பு இருவரும் அவ்வளவாக பேசிக்கொள்ளவில்லை. சச்சின் அவளை அடிக்கடி ஏக்கத்துடன் பார்த்து கொண்டிருந்தான்.
இரவு 7:30 போல் சென்னை வந்து சேர்ந்தனர். ரயில்வே நிலையித்தில் இருந்து வெளியே வந்தவுடன்,
சச்சின்: மேடம், நான் பஸ் புடிச்சு வீட்டுக்கு போயிடுறேன்.
கீதா: இல்ல ஒரே டாக்ஸில போயிறலாம்.
இருவரும் ஒரே டாக்ஸியில் திருவான்மியூர் நோக்கி பயணம் செய்தனர். சச்சின் டிரைவர் அருகில் முன்னாடி உட்கார்ந்து கொண்டான். கீதா பின்னிருக்கையில் உட்காரந்துக் கொண்டாள். முதலில் சச்சினின் வீட்டருகே அவனை இறக்கி விட்டு கீதா அவள் வீட்டருகே இறங்கி கொண்டாள்.
கல்லூரியில்…
முன்பு இருந்த அன்னியோன்னியம் அவர்களிடம் இல்லை. பார்த்து பேசினாள் கூட மிகவும் ஃபார்மலாக தான் இருக்கும். வகுப்பில் பாடம் எடுக்கும் போது கீதா முடிந்த வரை சச்சினை பார்க்காமல் தான் பாடம் எடுத்தாள். எப்பயாவது அவர்கள் கண்கள் சந்தித்துக் கொண்டாள், சச்சின் அவளை மிகவும் ஏக்கமாக பார்ப்பான்.
இப்படியே நாட்கள் ஓடிக்கொண்டு இருந்தன. சச்சினுடைய கவனமும் கிரிக்கெட் மற்றும் படிப்பிலிருந்து சிதறியது. அவனால் இரண்டிலும் சிறப்பாக செயல்பட முடியவில்லை. அவன் ஃபர்ஸ்ட் டிவிசன் போட்டியில் ஒழுங்காக விளையாடி இருந்தால் தமிழக ரஞ்சி அணியில் இடம் பிடித்திருக்கலாம். ஆனால் அவன் அதை தவறவிட்டான். அந்த செமஸ்டரில் நடந்த உணிவேர்சிட்டி எக்ஸாமில் இரண்டு பாடத்தில் அறியர் வைத்துவிட்டான்.
சச்சின் வீட்டில் அவன் பெற்றோர்கள் வருந்தினர். கீதாவிற்கும் இது மிகவும் சங்கடமாக இருந்தது. அவனிடம் ஒரு நாள் மனம்விட்டு பேச நினைத்தாள்.
ஒரு சனிக்கிழமை அவனை தன் வீட்டிற்க்கு வருமாறு அழைத்தாள். அவனும் அவ்வாறே அவள் வீட்டிற்க்கு சென்றான்.
கீதா: வா சச்சின். சோபால உட்காரு.
அவனை உட்காரவைத்துவிட்டு கிட்சேன் சென்று காபி தயார் செய்து அவனுக்கு கொடுத்தாள்.
இருவரும் சிறிது நேரம் மெளனமாக இருந்தனர். பின்பு கீதாவே,
கீதா: ஏன் சச்சின் படிப்பில கவனம் செலுத்தறது இல்லையா? ரெண்டு அறியர் வச்சிருக்க.
அவன் பதில் ஏதும் பேசவில்லை.
கீதா: எதாவது பேசுடா.
மறுபடியும் அவன் பதில் ஏதும் பேசவில்லை. கீதா அவனருகே சென்று அமர்ந்தாள். அவன் கைகளை தன்னுடன் கோர்த்துக்கொண்டு,
கீதா: இந்த வயசுல மனசு அலைபாயுறது சகஜம்தான். நானும் அன்னைக்கு சில நேரம் என்னை உணர்ச்சிக்கு அடிமையாகி இழந்திட்டேன். உன் மனசுல சலனம் வரதுக்கு நானும் ஒரு காரணம் ஆயிட்டேன். அதனாலதான் உன்னைவிட்டு கொஞ்சம் விலகி இருந்தேன். எனக்கு முன்ன மாதிரி நீ விளையாட்டுலேயும் படிப்புலேயும் நல்லா வரணும்.