28 வயது அழகுப் புயல் – பாகம் 64 146

கோபமாக சொல்லிவிட்டு, கதவை சாத்திவிட்டு, கதவில் சாய்ந்து, ஒரு மாதிரியான mixed உணர்வுடன், நின்றுகொண்டிருந்தாள் அகல்யா. அவளது இளமைகள் எல்லாம் ஒவ்வொன்றாக பூப்பூப்பதுபோல் இருந்தது அவளுக்கு. சிறகு முளைத்ததுபோல்.. ஒருவித சந்தோஷமாக இருந்தது.

அவள் அவனை ஜெயித்துவிட்டதாக நினைத்தாள். அவன் தனக்காக பாவமாக நின்றுகொண்டிருப்பதை நினைத்து உதட்டுக்குள் சிரித்தாள்.

கதவை திறந்து அவனைப் பார்த்தாள். தவிப்போடு, சோர்வோடு சாய்ந்து நின்றுகொண்டிருந்த அவன், இவளைப் பார்த்ததும் நிமிர்ந்து நேராக நின்றான்.

அவள், சந்தோஷத்தை முகத்தில் காட்டிக்கொள்ளாமல், அவனை முறைத்துக்கொண்டே கதவை அடைத்தாள். தலைமுடியை ஒதுக்கிவிட்டுக்கொண்டே போய் கட்டிலில் உட்கார்ந்தாள். அவளுக்கு சுகமாக இருந்தது. மேடு பள்ளங்களில் சுக அலைகள் பரவிக்கொண்டு, குறுகுறுப்பாக இருந்தது.

பாண்டிச்சேரியில்.. இதே மாதிரி ஒரு பெட்டில்தான்….மறுபடியும் மறுபடியும் திருப்பித் திருப்பிப் போட்டு…

மறக்க முடியாத அளவுக்கு போட்டு ஓத்தான்!

இப்போது என்னைத் தேடி வந்திருக்கிறான். நான் போய் கெஞ்சவில்லை. அவனே தேடி வந்திருக்கிறான். எனக்காக காத்திருக்கிறான்.

என்னை கைவிட்டான்தான். ஆனால் அதில் என் தப்பும் இருக்கிறது. நான் நினைத்திருந்தால் பரத்திடம் படுக்காமல் இருந்திருக்கலாம்.

இப்போது பழசை நினைத்து பிரயோஜனம் இல்லை. அவிநாஷ்தான் என் கணவன். அதை மாற்ற முடியாது. ஆனால்…

அவினாஷ் மூன்று வருடங்களில் செய்ய முடியாததை.. சீனு மூன்று மணி நேரத்தில் செய்து…. என்னை ஒட்டுத் துணியில்லாமல் படுக்கவைத்து… ஆழமாக நுழைத்து… போதும் போதும்னு கெஞ்சும் அளவுக்கு போட்டு ஓப்பான்

அவள், சின்னதாய் தன்னை அலங்கரித்துக்கொண்டு, வெளியே வந்தாள். சீனு, நேராக நிற்க, அவனை கண்டுகொள்ளாமல்… ஆனால் அவனை ஓரக்கண்ணால் ரசித்துக்கொண்டே போய் காமினியின் ரூம் காலிங் பெல்லை அடித்தாள். உள்ளே நுழைந்துகொண்டாள்.

என்ன அகல் தூங்கலையா? என்றாள் காமினி

ஸாரி மேம் உங்களை டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்டேன்

ஏய் பரவாயில்ல. சீனுவை எங்க?

ப்ச். அவன் அங்கேயேதான் நிக்கிறான். அவனைப்பார்த்தாலே எனக்கு எரிச்சலா இருக்கு மேம். நான் எங்க போனாலும் தேடித் தேடி வந்திடுறான்

காமினிக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது. ஐயோ இவ இவ்ளோ வெறுப்பா இருக்கான்னு தெரியாம அவனை வரவச்சிட்டேனே