“அந்த குடியை குடிச்சுப்புட்டு.. அந்த நாத்ததோட வந்து என்னை பலாத்காரமே பண்ணுவான்.. கூடவே அடி உதை வேற.. சில சமயம் தன்னோட குடிகார நண்பர்களை கூட்டிக்கிட்டு வந்து, அவங்களை அவன் முன்னாடியே ‘செய்ய’ சொல்லுவான்.. இவனோட நாத்தம் பத்தாதுன்னு.. அந்த பன்னிங்களோட நாத்தமும் வேறு.. போதுமடா சாமின்னு விவாகரத்து வாங்கிட்டேன்..”
அலமேலு சொல்ல சொல்ல, நான் அதிர்ச்சியுடன் கேட்டுக்கொண்டு இருந்தேன். வீட்டுக்கு வீடு வாசப்படி என்று இதைத் தான் சொல்லுவார்களோ! அலமேலு வேறு ஏதேதோ சொல்லி என்ன தேற்றவும் கல்லூரி மணி ஒலிக்கவும் சரியாக இருந்தது. “நீ இன்னைக்கு கிளாஸ¤க்கு போக வேணாம்.. இங்கேயே இரு! நான் பிரின்ஸிபலிடம் சொல்லி, உன்னோட கிளாசை எல்லாம் அட்ஜஸ் பண்ண சொல்லறேன்..” என்று விட்டு அலமேலு சென்றுவிட்டாள்.
நான் அப்படியே டேபிலில் தலை வைத்து தூங்கி போனேன். யாரோ என்னை எழுப்புவதை உணர்ந்து நான் கண் விழித்து பார்த்தேன். எதிரில் அலமேலுவும், ரோகினியும் இருந்தனர். மதியம் ஆகி விட்டிருந்தது. ரோகினியின் பரிதாப பார்வையில் இருந்து, அலமேலு அவளுக்கும் விஷயத்தை சொல்லி இருப்பாள் என்பதை அறிந்துக்கொண்டேன்.
மதிய உணவு உண்டு முடித்தப்பின், ரோகினி ஏதோ ஜோக்குகள் சொல்லி என்னை இயல்பு நிலைக்கு கொண்டு வர முயன்றாள். “ஹேய் ராணி! சரின்னு சொன்னா, நான் என்னோட வீட்டுக்காரனை விட்டுட்டு உன்னோட வந்துடரேன்.. ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து இருக்கலாம்.. லெஸ்பியனா..என்ன சொல்லறே..!” என்றாள்.
நான் வெட்கப்பட்டு, “ச்சீ! நீ ரொம்ப மோசம்..” என்று நான் சொல்லி சிரிக்க, “ஹ¥ம்.. நீ எங்க ஒத்துக்க போறே.. சரி அந்த ராஜாராம் ஓகேவா..” என்று சொல்லிவிட்டு கடகடவென்று சிரிக்க ஆரம்பித்தாள். அவள் கொஞ்சம் ஓவரா தான் போகிறாள் என்று தெரிந்தாலும் நான் கண்டுக்கொள்ளவில்லை.
“யார் அந்த பொறுக்கியா..? அவன் ஆளும்.. பார்வையும்.. பார்க்கிற பார்வையே சரி இல்லை..” என்று விட்டு நான் அலமேலுவைப் பார்த்தேன். அலமேலு டீச்சர், ஒன்றுமே நடக்காததது போல சிரித்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
“அவன் என்ன எல்லாரையுமா அப்படி பார்க்கிறான்.. உன்னை மட்டும் தான் அப்படி பார்க்கிறான்.. டிக்கி லோனா விளையாட கூப்பிடறான்..” என்று சொன்ன ரோகினி, கலகலவென்று சிரித்தாள்.
“ஆமா! அது ஒன்னு தான் அவனுக்கு குறைச்சல்… படிக்கறதை தவிர மத்த எல்லா வேலையும் பண்ணுவான்.. ராஸ்கல்..” என்றேன்.
Superrrrrrrrr