விஷ் யூ எ வெரி ஹேப்பி பர்த் டே 116

அன்று இரவு முழுவதும், எனக்கு ராஜாராமனின் நினைவுதான் வந்தது. அவனது கைகள், மார்ப்பு, திணவெடுத்த தோள்கள்.. என்று என் நெஞ்சம் அலைப்பாய்ந்தது. ‘அவன் நம்மை செய்தால் எப்படி இருக்கும்?’ என்று நினைக்கும் போதே என் பேண்டி நனைய ஆரம்பித்தது. ‘அவன் அலமேலுவை எப்படி செய்தான்? அவள் எப்படி எல்லாம் கதறினாள்..!’ என்று எண்ண எண்ண, என் கைகள் தானாக என் புடைவைக்குள் புகுந்தது. என் பெண்மையை தொட்ட எனக்கு, அது அதற்குள்ளாக எப்படி கசிந்து குழைந்து இருப்பதை அறிந்து ஆச்சரியமாய் போனது. நான் அது வரை வேறு எந்த ஆணையும் நினைத்து பார்த்ததே இல்லை. ஆனால் அன்று எல்லாம் மாறியது. நான் ராஜாராமனை நினைத்துக்கொண்டே, எனது கிளிட்டை தீண்டினேன். தீண்ட தீண்ட, எனக்குள் காமம் கொழுந்து விட்டு எரிய ஆரம்பித்தது. அவனுடய முக்கல்களுக்கும் முனகல்களுக்கும் என் காதுகளுக்குள் ஒலிக்க, நான் சில வினாடிகளிலேயே உச்சம் அடைந்தேன்.

மறு நாள், காலையில் நான் கல்லூரி வராந்தாவில் நடக்கும் போது வழக்கம் போல ராஜாராமனும் இருந்தான். என் பதிலை எதிர்ப்பார்க்கமல் ‘குட் மானிங்’ என்றவனுக்கு அதிர்ச்சி காத்து இருந்தது. நான் “குட்மானிங்.. ராஜா! ஹொ ஆர் யூ?” என்று கேட்டுக்கொண்டே நடக்க, அவன் பிரமித்து போய் நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். இடைவெளியில் கூட, நான் அவனைப் பார்த்து புன்னகை ஒன்றை வீச, அவன் விட்ட ஜொள்ளில் அவனே மூழ்கி இறந்து விடுவான் போல இருந்தது. எதிர்ப்பார்க்காமல், அன்று மாலை தான் அவனது வகுப்புக்கு கணினி லேப் இருக்க, அவன் கணினியின் திரையைப் பார்க்காமல் என்னையே திருட்டு தனமாக பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். ‘இந்நேரத்திற்கு இவன் நம்மை மனசுக்குள்ளேயே நிர்வாணப்படுத்தி, கற்பழிச்சு இருப்பான்..’ என்று எனது உள்ளத்தில் தாறுமாறாக எண்ணம் ஓட, எனது பேண்டி நனைய ஆரம்பித்தது.

“மேடம் இந்த புரோகிராமில ஏதோ எர்ரர் வருது.. கொஞ்சம் என்னன்னு பார்க்கிறீங்களா..?” என்றான் ராஜாராமன். நான் மெதுவாக புன்சிரிப்பு சிறித்த படியே அவன் அருகில் சென்றேன். அவனது தோளுக்கு பக்கத்தில் குனிந்துக்கொண்டு நான் அவனது கணினி திரையைப் பார்க்க, அவனது மூச்சு காற்று என் கன்னத்தில் பட்டது. எனது மனம் தாறுமாறாய் அடித்துக்கொண்டது. கூடவே அவனது செண்டு வேறு. எனது மனம் என் முன்னால் இருந்த திரையிலேயே இல்லை..!

1 Comment

Comments are closed.