கீழ் வீட்டில் குடி இருக்கும், வீட்டுக்கு சொந்தக்காரர் ராகவன் குடும்பமும் அப்படித்தான்.
ஒரு நாள் சனிக் கிழமை. காலை வேலை ஓய்வாக தினசரி ஒன்றைப் புரட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.
வாசல் முன் கதவுப் பக்கம் ஏதோ உருவம் நிலழாடியது போல இருக்க நிமிர்ந்து பார்த்தேன். கீழ் வீட்டு பூர்ணிமா, நைட்டிக்கு மேலே ஒரு துண்டை மாராப்பு போல போட்டுக் கொண்டு பவ்யமாக நின்றிருந்தாள். அவளின் பெருத்த மார்பகங்களை அந்த மாராப்பு மறைத்தும், மறைக்காமலும் இருந்தது.
கடித்து விழுங்குவதைப் போல நான் பார்ப்பதைப் கவனித்தவள், “நிர்மலா இருக்காங்களா?”
“ம்,.. இருக்கா. என்னங்க விஷயம்?”
“ஒன்னுமில்லை. கொஞ்சம் பொட்டுக் கடலை வாங்கிட்டு போலாம்னு வந்தேன்..”
நான் யாரிடமோ பேசிக் கொண்டிருப்பதை என் மனைவி தெரிந்து கொண்டு, சமையலறையிலிருந்தே கூவினாள்.
“யாருங்க?”
“ஹவுஸ் வைஃப்,…ஸாரி!!,… ஹவுஸ் ஓனரோட வைஃபுக்கு. ஏதோ வேணுமாம்.” நானும் பதிலுக்கு கூவினேன்.
“உள்ளே வரச் சொல்லுங்க.” மீண்டும் என் மனைவியிடமிருந்து பதில் கூவல்.
பூர்ணிமாவை பார்த்தும், பார்க்காதது மாதிரி ரசித்துக் கொண்டே,“ கிட்சன்ல வேலையா இருக்கா உள்ளே போங்க.” என்றேன்.
நான் அவள் உடல் அழகை உற்றுப் பார்ப்பதை,… பார்வையாலேயே அள்ளி உறிஞ்சுவதை அவளும் அரசல் புரசலாக உணர்ந்து, மாராப்பாக போட்டிருந்த துண்டை இழுத்து விட்டு, மறையாமல் என் கண்களை உறுத்திய பாகத்தை மூடி சரி செய்து கொண்டே, என்னை ஓரக் கண்ணால் உள்ளூர சிரித்துக் கொண்டே பார்த்து, நான் தத்து பித்தென்று உளறித் தடுமாறுவதை நினைத்து சிரித்தபடியே, என்னைக் கடந்து சமையலறைக்குள் நுழைய, நான் மீண்டும் தினசரியை விட்ட இடத்திலிருந்து புரட்டினேன்.
உள்ளே என் மனைவியும், பூர்ணிமாவும் பேசிக் கொண்டிருந்தது என் காதில் விழுந்தது.
“என்னங்க பூர்ணிமா?” என் மனைவி கேட்டாள்.
Pages not open
Next week please 2
Next part plzzz
Good