சுகன்யாவின் அடிவயிற்றைச் சுற்றிக்கொண்ட செல்வாவின் கரங்கள் சும்மாயிருக்கவில்லை. சுகன்யாவின் தொப்புளை மெல்ல வருடின. தொப்புளை வருடிய அவன் கைகள் வேகமாக மேலேறியது.
சுகன்யாவின் முலைக் காம்புகள் இரண்டும் கனத்தன. அளவில் நீண்டன. மெல்ல பருத்தன. செல்வாவின் கைகள் அவளுடைய இரு மார்புகளையும் ரவிக்கையுடன் சேர்த்து பற்றின. பற்றிய அவன் கைகள் அங்கும் சும்மாயிராமல், மென்மையாக, இதமாக, நிதானமாக, அவள் பட்டு ஜாக்கெட்டுக்குள் சிறைப்பட்டிருந்த திமிர்த்த முலைகளை வருடத்தொடங்கின.
சுகன்யாவின் கைகள் பின்புறமாக செல்வாவின் கழுத்தை சுற்றி வளைத்திருக்க அவள் போதையில் தன் விழி மூடி முனகத் தொடங்கினாள். முனகியவளின் உடலில் மேலும் சிலிர்ப்பை ஏற்ற, அவன் இதழ்கள் அவள் பின் கழுத்தில் முத்தமிடத் தொடங்கின. இருவரும் தங்களை மறந்தனர். தாங்கள் இருக்கும் இடத்தை மறந்தனர். மெல்ல மெல்ல உலகையே மறந்தனர்.
“சுகன்யா…கண்ணூ… சுகா..”
சுந்தரியின் குரல் கீழிருந்து சத்தமாக ஒலித்தது. சுகன்யா செல்வாவை தன் பிடியிலிருந்து விருட்டென உதறினாள். ஒரு நொடி அவள் தன் முகத்தை மூலையிலிருந்த அலமாரி கண்ணாடியில் பார்த்துக்கொண்டாள். தன் தலையை அவசர அவசரமாக கோதிக்கொண்டாள். ரவிக்கையை தன் இடுப்புவரை சரியாக இழுத்துவிட்டுக்கொண்டாள். புடவையை உதறி சரி செய்து கொண்டாள்.
“வந்துட்டேம்ம்மா…”
உரக்க கூவியவள் அறையை விட்டு ஓடினாள். ஓடியவள் ஒரு நொடி நின்றாள். திரும்பி வந்து செல்வாவின் கன்னத்தை அழுத்திக் கிள்ளினாள். முண்டம் மாதிரி உடனே என் பின்னாலேயே கீழ வந்து என் மானத்தை வாங்காதே…!! சித்த நேரம் கழிச்சு வந்து சேரு. புரிஞ்சுதா..?? எட்டி அவன் கன்னத்தில் ஒருமுறை தன் உதடுகளைப் பதித்தவள் வேகமாக மாடிப்படிக்கட்டில் தாவி தாவி குதித்து ஓடினாள்.
7
நிச்சயதார்த்தம் நல்லபடியா எந்த குறையும் இல்லாமா முடிஞ்சதுலே எங்க எல்லோருக்குமே சந்தோஷம். முழு மனநிறைவுடன் மல்லிகா, சுந்தரியின் கையைப் பிடித்து நன்றி சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.
“சுகா, உங்க அத்தை நீ எங்கேப் போயிட்டேன்னு கேக்கறாங்க.. என்னன்னு கேளுமா..” சுந்தரி தன் மகளின் காதில் கிசுகிசுத்தாள்.
“சாப்பாடு
“ஏ’ கிளாஸ்… ரொம்பத் தரமா இருந்திச்சி. ரகு சாரோட ஏற்பாட்டுல எந்த கொறையும் இல்லை. நேத்து அருமையான முருகன் தரிசனம் கெடைச்சுது…” மல்லிகாவின் முகத்தில் மலர்ச்சி அளவில்லாமல் குடியிருந்தது.
சுகன்யாவின் வீட்டுத் தரப்பில் உணவு, தங்குமிடம், உளங்கனிந்த உபசரிப்பு, என எல்லா ஏற்பாடுகளும், இந்த அளவிற்கு சிறப்பாக இருக்கும் என்று அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை என்பது மல்லிகாவின் முகத்தில் பளிச்செனத் தெரிந்தது. அவள் மனதில் திருப்தியுடன் சோஃபாவில் ரிலாக்ஸ்டா சாய்ந்து உட்க்கார்ந்து பேசி கொண்டிருந்தாள்.
நடராஜன் சிவதாணுவின் அருகிலமர்ந்து மெல்லிய குரலில் ஏதோ உரையாடிக்கொண்டிருந்தார். குமாரசுவாமியும், ரகுராமனும் உன்னிப்பாக கேட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்.
Kathai porthaiya sonuga