ஒரு எதார்த்த வாழ்வைப் பிரதிபலிக்கும் கதை 2 62

நடத்துனர் வர.. இரண்டு டிக்கெட் எடுத்தேன்.
பேருந்து வேகமெடுத்தது.!
நீ என் தோளை அழுத்தியவாறு.. என்மேல் நன்றாகவே.. சாய்ந்து கொண்டாய்..! திறந்திருந்த கண்ணாடி வழியாக…சீறி வந்த காற்றில் பறந்த… உனது செம்பட்டை மயிர்கள்.. என் கன்னத்தில் பட்டு உரசின.
அதைக்காதோரத்தில் எடுத்து விட்டுக் கொண்டு சிரித்தாய்.
”நீங்க… எங்க இருககீங்க..?” என மெல்லிய குரலில் கேட்டாய்.
”பஸ்ல..” என்றேன்”உன் பக்கத்துல..”
”ஐயோ.. அதில்லீங்க.. உங்க வீடு எங்கருக்குனு கேட்டேன்.”
”இல்லியே… நீ அப்படி கேக்கலியே..”
”அப்படி கேக்கலே… ஆனாக்கா.. அப்படி நெனச்சுத்தாங்க கேட்டேன்…”
”ஓஹோ…..”
”கிண்டல் பண்றீங்க..”
உன் மண்டையில் மோதினேன்.
”எல் எஸ் புரத்துல..”
”அது…எங்கீங்க இருக்கு..?”
”சிவம் தியேட்டர் தெரியுமா..?”
” ஓ..! இப்ப பழைய தேட்டர இடிச்சுட்டு…புது தேட்டரா கட்னாங்களே… ஏஸி தேட்டர்…?”
” ஆ..! அதேதான்..! அதுக்கு கீழ.. பெரியாஸ்பத்திரிக்கு… எதுத்த சந்துல போனா… பக்கம்..”
உன் கிச்சு சந்தில் கை விட்டு…. துப்பட்டாவின் கீழ் இருந்த… உன் மார்பைப் பிடித்து அழுத்தியவாறு பயணித்தோம்.
மேட்டுப்பாளையம்..! பேருந்து நிலையம் வரை… சின்னச் சின்னதாக நிறையப் பேசிக்கொண்டே இருந்தோம்.
பேருந்தை விட்டு இறங்கியபோது நன்றாகவே இருட்டி விட்டிருந்தது.

ரயில் நிலையம் வழியாக.. உன்னை அழைத்துப் போனபோது சந்தேகத்துடன் கேட்டாய்.
”உங்க வீட்டுக்குங்களா போறோம்..?”
” ம்..”
” பெரியாஸ்பத்ரிக்கு எதுத்த சந்துனு சொன்னீங்க..?”
” ஆனா… இப்ப அந்த வழியா.. போறது நல்லதில்ல..”
”ஏங்க..?”

1 Comment

  1. சூப்பர் ஸ்டோரி

Comments are closed.