இருந்தாலும் இருக்கலாம்…யாருக்குத்தெரியும்….என்றாள்..
இப்படி எல்லாம் அலட்சியாம இருக்காதே…உடனே டாக்டரிடம் கன்சல்ட் பன்னிவிடு என்றேன்….
சரிங்க டாக்டர் என்று சொல்லி விட்டு நான் கிளம்புகிறேன் என சொல்லி அதற்கு மேல் பேச்சை தொடராமல் அங்கிருந்து சென்று விட்டாள்…
நானும் ஏமாற்றத்துடன் இன்னொரு சந்தர்பத்தில் நம்மிடம் சிக்காமலா போவாள் என மனதை தேற்றிக்கொண்டு நானும் அங்கிருந்து கிளம்பி ராஜியின் வீட்டை பூட்டி சாவியை எடுத்து வந்து விட்டேன்….ராஜிக்குத்தெரியும்….வீடு பூட்டி இருந்தால் அவள் நேராக எங்கள் வீட்டுக்குத்தான் வருவாள்….
இது நடந்து ஒரு இரண்டு வாரம் இருக்கும்…விமலா என் வீட்டுக்கு போன் பன்னி அவள் ஏதோ போட்டியில் கலந்து கொள்ளப்போவதாகவும் அதற்கு ரெ•பெரென்சுக்கு பழைய •ப்ரன்ட்லைன் பத்திரிக்கைகள் வேண்டும் எனவும் எப்போது வந்து வாங்கி கொள்ளலாம் எனவும் கேட்டாள்…
நான் இது தான் சமயம் என மனதில் நினைத்துகொண்டு வரும் சனிக்கிழமை காலையில் வரும்படி கூறினேன்….(அந்த நாளில் என் வீட்டில் அனைவரும் வெளியூர் செல்வார்கள் என தெரிந்து கொண்டு தான்)…சொல்லி விட்டு சனிக்கிழமையை எதிர் நோக்கி காத்துக்கொண்டிருந்தேன்…
அந்த நாளும் வந்தது….
அதிகாலையில் எழுந்து குளித்து முடித்து ரெடியாக இருந்தேன்….அவள் வந்து என் வீட்டு காலிங் பெல்லை அழுத்தினாள்….சென்று திறந்து விட்டதும் உள்ளே எங்கே அத்தை இல்லையா என கேட்டுக்கொண்டே வந்தாள்….
இல்லை என்றேன்…
அப்ப நீங்க மட்டும் தான் தனியாக இருக்கிறீர்களா என்றாள்…
ஆமா…என்ன பயமா என்றேன்…
எனக்கென்ன பயம் என்றாள்…
நான் என் அறைக்கு சென்று அங்கே இருந்த •ப்ரன்ட்லைன் புத்தகங்களை ஒவ்வொன்றாக எடுக்க ஆரம்பித்தேன்….அவளும் பின்னாடியே வந்து என் கணிப்பொறி முன்னால் நின்று கொண்டு இதை கொஞ்சம் ஆன் பன்னுங்களேன் என்றாள்…
நானும் உடனே அவளருகே திரும்பி கணிப்பொறியை ஆன் செய்தேன்….
பார்த்தீங்களா…எனக்கு கம்ப்யூட்டர் கற்றுத்தருவதாக சொன்னிங்க….ஆனால் ஒன்னும் சொல்லித்தரலை என்றாள்…
அதுக்கென்ன இப்ப சொல்லிக்கொடுத்திட்டா போச்சு…என்றபடி அமர்ந்தேன்…அவளும் அருகில் இருந்த என் கட்டிலில் அமர்ந்தாள்…
பிறகு கம்ப்யூட்டரில் ஒரு சில விசயங்களை சொல்லிகொடுத்து விட்டு ..சட்டென சரி நீ டாக்டர்கிட்ட கன்சல்டிங் போனியா என்றேன்…
எதுக்கு என்றாள்…
வயிற்று வலி என்று சொன்னியே என்றேன்….
அதெல்லாம் இப்ப சரியாயிடுச்சு…அதனால டாக்டர்கிட்ட எல்லாம் போகலை என்றாள்…
பார்த்தியா..இது தான் பிரச்சினை…படிக்காதவங்க தான் இது மாதிரி செய்கிறார்கள் என்றால் நீயும் இது மாதிரி நடந்திக்கிறே…இது தப்பு என்றேன்..
என்ன சொல்றீங்க என்றாள்….
எப்பொழுதும் நம் மக்கள் உடனடி தீர்வு தான் விரும்புறாங்க….அப்போதைக்கு நல்லா இருந்தா போதும்…திருப்பி அந்த வலி எப்ப வருதோ அப்ப தான் மறுபடியும் அதைப்பற்றி நினைப்பாங்க…எப்பொழுதும் நிரந்தர தீர்வை விரும்ப மாட்டார்கள் என்றேன்…