“தேங்க்ஸ் டா”
அவள் டெஸ்க் டிராயரில் இருந்து அந்த கையடக்க பார்சலை எடுத்தேன். கிப்ட் ராப் செய்ய பட்டு இருந்தது. அதன் மேல “Enjoy your time with SureshJr. -Harish” என்று எழுதி இருந்தது. ஹரிஷ் அவளுடைய கணவன் பெயர் என்பது தெரியும் யார் அந்த சுரேஷ் ஜுனியர் என்று குழப்பமாக இருந்தது.
குழப்பத்துடன் பார்சலை கையில் வைத்து கொண்டு வர அதை பார்த்த செக்கூரிட்டி நான் எவளோ சொல்லியும் கேட்காமல் அதை செக் செய்ய வேண்டும் என்று பிரித்து பார்த்தான்.
பிரித்து பார்த்த அவன் என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்க்க அப்படி என்னதான் இருக்கிறது என்று நான் அதை வாங்கி பார்க்க அதன் உள்ளே அவள் புருஷன் முன்பு இதை வாங்கு என்று மெசஜ் செய்து இருந்த அந்த கருப்பு கலர் டில்டோ இருந்தது.
நல்லவேளை வெள்ளிக்கிழமை சாயங்காலம் அதுவும் லாங் வீகென்ட் என்பதால் வேறு யாரும் இல்லை. அதை பாகில் போட்டு வேக வேகமாக நிவேதவிடம் சென்று அதை கொடுக்க அவள் கிளம்பும் அவசரத்தில் அதை அப்படியே தன்னுடைய பாகில் சொருகுவிட்டு “தேங்க்ஸ்டா அருண்” என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள்.
“உன்னை யாரு இதை எல்லாம் ஓபன் பண்ணி பார்க்க சொன்னது” நிவேதாவிடம் அந்த கவரை நான் கொடுத்த போது அவசரத்தில் வாங்கி கொண்டு பாகில் போட்டு கொண்டு போனவள் அடுத்த நாள் ஹைதராபாத் சென்றவுடனே கிப்ட் ராப் பிரிக்க பட்டு இருந்ததை பார்த்துவிட்டு காச் மூச்சென்று கத்தி கொண்டு இருந்தாள்.
“நிவேதா கூல் டவ்ன்”
“உன்னை நம்பி தானேடா எடுத்து வர சொன்னேன். இப்படி பிரிச்சி பார்த்துட்டு இருக்கே. யூ லாஸ்ட் மை ட்ரஸ்ட்” அப்படி இப்படிஎன்று இடைவிடாமல் கத்தி கொண்டு இருந்தாள்.
“நிவேதா ஸ்டாப் இட். என்ன நடந்திச்சுன்னு தெரியாம சும்மா இப்படி கத்தாதே. செக்கூரிட்டி நான் எவளோ சொல்லியும் அதை பிரிச்சி காட்டாம வெளியே விட மாட்டேன்னு சொல்லிட்டான். பிரிச்சி காட்டினத்துக்கு அப்புறம் அவன் என்னை ஒரு மாதிரி பார்த்துட்டே தான் அந்த பாக்ஸ் கொடுத்தான். உனக்கு ஹெல்ப் பண்ண போய் அவன் கிட்ட அசிங்க பட்டது இல்லாம உன் கிட்ட வேற அசிங்க பட வேண்டி இருக்கு” கோவத்தில் கத்திவிட்டு போனை வைத்தேன். அதே கடுப்பில் பிரிட்ஜை திறக்க அதில் இருந்த பியர் பாட்டில்களை ஒன்றன் பின் ஒன்றாக காலி செய்தேன்.
கடந்த காலம்
கார்த்திக் சடாரென அனிதா மேடத்தை பார்த்து நேரடியாக உங்களை அம்மணமாக பார்க்க வேண்டும் என்று கேட்பான் என்பது நான் நினைத்து பார்க்காத ஒன்று நான் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் இருக்க கார்த்திக்கின் முகத்தில் கொஞ்சம் கூட பயமில்லை, ரொம்ப கூலாக இருந்தான்.
அனிதா மேடத்திடம் இருந்து கார்த்திக் கேட்டதற்கு எந்த பதிலும் இல்லை. இவனும் ஒன்றும் பேசாமல் இருந்தான்.
சிறிது நேரத்திற்கு பிறகு அதிர்ச்சியில் இருந்து மீண்ட “உனக்கு எவளோ தைரியம் இருந்தா என்கிட்ட இப்படி கேட்ப” சத்தமாக கத்தினாள்.
இப்போது கார்த்திக் ஒன்றும் பேசாமல் என்னை பார்த்து சிரித்து கண்ணடித்தான்.
“ஏய் கார்த்தி கேக்குறது கேட்டு இப்போ ஒன்னும் பேசாம இருக்கியா. காலேஜிற்கு வா பிரின்சிபால் கிட்ட சொல்லி உங்க ரெண்டு பேரையும் என்ன செய்யுறேன்னு பாரு”
“மேடம் இதை பத்தி எல்லாம் அருணுக்கு கூட ஏதும் தெரியாது நான் மட்டும் தான் அந்த விடியோவை பார்த்தேன். நீங்க ப்ரினிசிபால் கிட்ட எல்லாம் கம்பளைண்ட் பண்ணிடாதீங்க என்னோட லைஃப் வீனா போய்டும் மேடம்“ கெஞ்சும் தொனியில் கேட்டான். நான் மட்டும் அதை நேரில் பார்க்காமல் போனில் மட்டும் கேட்டு கொண்டு இருந்தால் உண்மையிலே பயத்தில் தான் கேட்கிறான் என்று நினைத்து இருப்பேன் அவனது பேச்சு அந்தளவுக்கு பயத்தில் சொல்வது போல இருந்தது.
“இவ்வளவு பயம் இருக்குள்ள அப்புறம் ஒரு டீச்சரை பார்த்து இப்படி கேட்கலாமா. ஒரு சாரி மட்டும் சொல்லிடு” இப்போது அவள் பேச்சில் ஒரு அமைதி தெரிந்தது.
“எதுக்கு சாரி கேட்கணும்”
“என்னை அப்படி பார்க்கனும்னு சொன்னதுக்கு”
“நான் உங்க போனை எடுத்து நொண்டி பார்த்து அந்த சீக்ரட் போல்டரை கண்டுபிடிச்சி உங்களோட பெர்சனல் போட்டோ பார்த்ததுக்கு வேண்டாம்னா சாரி கேட்கிறேன். ஆனா உங்களை நேர்ல அந்த மாதிரி பார்க்கணும்னு கேட்டதுக்கு நோ”
“ஏய் நீ என்ன லூசா”
“ஆமா அந்த போட்டோ எல்லாம் பார்த்ததில் இருந்து நான் லூசா தான் ஆகிட்டேன். எனக்கு கண்ணை மூடினாலே முன்னாடி வந்து நிக்கிறது குலாப் ஜான் மாதிரி இருக்க உங்க ரெண்டு பூப்ஸ் மட்டும் தான்”
கதை அனுப்புபவர்களுக்கு சன்மாணம் அல்லது விளம்பர வருவாயில் பங்கு உண்டா?