வாடி செல்லக் குட்டி End 59

ரொம்ப டயர்டா இருக்கு. அது சரி, யாரு இந்த குட்டி. எங்கேர்ந்துடா தள்ளிகிட்டு வந்தே.” என்று ரேவதியைப் பார்த்து கேட்டான். ரேவதிக்கு மிகவும் வெட்கமாக இருந்தது. அவளை “குட்டி” “தள்ளிகிட்டு” என்று யாரும் இது வரை சொன்னதில்லை. அவள் முகம் சிவப்பதைப் பார்த்தால், அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது போலும். “என்னோட பழைய ஃப்ரெண்டு. ஊறல் எடுக்குதாம். சுண்ணித் தண்ணி கேக்குதாம். அதான் தள்ளிகிட்டு வந்தேன்.” என்று நானும் அதே தொனியில் கூறினேன்.
“சீச்சீ என்னடா ஜெய். அதெல்லாம் இல்லேங்க. இவன் சும்மா சொல்றான்.” என்று ரேவதி சிணுங்கினாள்.
“பரவாயில்லேம்மா. நல்லா புளியங்கொம்பாத் தான் பிடிச்சிருக்கே. இவனோடத தான் சொல்றேன். புளியங்கொம்பு மாதிரி கெட்டியா இருக்கும். போட்டு ஆட்ட வசதியா இருக்கும். ம்ம் மேல வர்ரீங்களாடா.” என்று உமா கேட்டாள்.
“நீ மொதல்ல ஏறு. நாங்க பின்னால வர்ரோம்.” என்றேன்.
உமா முன்னால் நடந்து கொண்டே. “அது ஏண்டா, நான் தான் முன்னால போகணும்குறே.” என்றவாறு படிக்கட்டு ஏறத் தொடங்கினாள்.
“ஒன்னோட பின்னல் இப்பிடி அப்பிடி ஆடிகிட்டு குண்டி மேல தபலா அடிச்சிகிட்டு ஏறுமே, அதப் பாக்கலாம்னுட்டு தான். அது மட்டும் இல்ல. இது மாதிரி பண்ணலாமில்ல.” என்று அவள் குண்டிகளைக் கெட்டியாகப் பிடித்து நன்றாக அழுத்தமாகக் கிள்ளினேன். பம் என்று பந்துகள் துள்ளிக்குதித்தன.
“டேய், என்னடா இது. இப்பத்தான் அந்த ஆளு போட்டு கிள்ளி கிள்ளி புண்ணாப் போயிருக்கு என் குண்டி, நீ வேற.”