தொட்டுப்பாரு, குத்தமில்ல…. – என பாடல் சன் லைப்பில்.
எதெர்ரெதிர் பார்வைகளில் ஏக்கங்கள் பரிமாற தலை குனிந்தாள் அவள். நானும் கொஞ்சம் தடுமாற…
மது ஒரு மலராய் மலர்ந்து மணந்தாள், மகிழ்ந்தாள்; அம்மணத்தில் அமிழ்ந்தேன், கவிழ்ந்தேன், நெகிழ்ந்தேன்…..!
“சரி….சாயங்காலம் பாத்துக்கலாம், பரீட்சை எழுதிட்டு வா.”
“ம்…” என்றபடி நகர்ந்தாள்.
பெண்களுக்கு காதல் என்பது கல்யாண காலம் வரும்வரை தான். அதற்கப்புறம் கண்ணியம், அக்கறையுடன் யார் கவனிக்கிறார்களோ அவர்(உடன்) (ரகசியமாய் காமம் இருக்கும், எங்கு சந்தர்ப்பம் அமைகிறதோ அது கிளர்ந்தெழுந்து உள்வாங்கும்).
கணவனிடம் கண்ணியம், அக்கறை எப்போது இல்லையோ (அப்போது நிரந்தரமாக கதவு சாத்தப்படும்) அல்லது எப்போது குறைகிறதோ அங்கு ஊடல் காம கதவை சாத்திவிடும், திருப்தியானால் மட்டுமே கதவு திறக்கும்.
காமம் ஒவ்வொரு ஆணுக்கும் காலை நேர கட்டாய ‘பெட்’ காபி.
ஆனால் பெண்களுக்கு அப்படியில்லை, கொண்டாடப்படும் பூஜை, அது விழாக்கோலம் பூணும் வரை அவர்கள் காத்திருக்க தயங்க மாட்டார்கள்.
காமம் என்பது மிகப்பெரிய அத்தியாவசிய தேவை. அதில் இருக்கும் போதை சித்தத்தை மறக்கடிக்கும், சிந்தனையை குளிர வைக்கும், புத்துணர்ச்சி தந்து புதுப்பொலிவு தரும், அதுவும் ஒரு காலம் தந்த மருந்து. இந்த மருந்து கிடைக்காத நோயாளிகள் நம்மில் ஏறக்குறைய முக்கால் வாசிப்பேர்.
காமம் ஒரு அழியாத கோலம்.பொருத்தமில்லாத காதல் போல் பொருந்தாத காமமும் ஒரு தீவினை பயக்கும் மன நோய். ஆட்கொள்ளமுடியாத பொறாமை குணம் மிக்க ஆட்கொல்ல கூடிய அடங்காப்பசி.