அந்த தாக்கத்திலிருந்து என்னை மீட்டெடுக்க இனியாவின் இதழ்களுக்கு என்னமோ ஒரு வேகம்.
சுதியிழந்திருந்த சுன்னியை சூப்பினாள், சுற்றியிருந்த நரம்புகளை கவ்வியபடி கண்களில் என்னை விழுங்கினாள்.
மதுவின் பார்வை தென்றல், அந்த வீச்சில் என்னை ஈர்த்து காந்தமாய் சேர்ந்தாள் என்றால் இவளோ என்னை கவர கொள்ளை கொள்ள சுத்தமாய் சுருட்டுகிறாள் சுகத்தை சுகந்தமாய் அல்ல சுனாமியாய் வீசுகிறாள்…
பார்வையில் தாகம், ஊம்பலில் வேகம், தேகமெங்கும் தேடல்,
என்னை அள்ளிக்கொள்ள ஏன் தான் இப்படி அலைகிறாளோவென
அச்சம் என்னை ஆட்கொள்ள
“ஏய்…மெல்லடி..கொஞ்சம் சுலாவா பண்ணுடி, என் பத்தினிப்புண்டை” என அதட்ட
“ஐ லவ் யூ”ன்னு சொல்றவரைக்கும் உன்ன விடமாட்டேன். இன்னும் வேகம் கூட்டுவேன், மூர்க்கமா முரண்டு பிடிப்பேன்…மூச்சுத்திணற திணற வப்பேன்”
காமம் உக்கிரவடிவமானது…
“இனங்களிலே என்ன இனம் பெண்ணினம் – மெய்
எழுத்துக்களில் இருக்கும் அந்த மெல்லினம்
மனதினிலே இருக்கும் ஆசை வல்லினம் – என்
மன்னனுக்குப் பிடித்ததெல்லாம் இடையினம்………..”
பாடல் ஒலித்தது காதுகளில் வந்து ஞாபகப்படுத்தியது…!
“எம்மேலே மொதல்ல அந்த ‘லவ்’ இருக்கா?”
“இருக்கு. வேற யாரிருக்கா எனக்கு, நான் ‘லவ்’ பண்ண?, உங்கள விட்டா”
“………”
“அன்னைக்கு கூட நீங்க எங்கிட்ட சொல்லல…எனக்கு உன் மேல தான் அதிக பிரியம் உங்க சொந்தக்காரங்கள்லலேயேன்னு நீங்க அன்னைக்கு சொன்னீங்கள்ல.”
“ஆமா.. அது சொல்லி எவ்வளவு நாளாச்சு.இப்பத்தான் அதுக்கு ரூட் போடுறியா?”
“………..” மும்முரமாக ஊம்பியபடியே சிரித்தாள்.
அந்த சிரிப்பினில்
செவ்வாழை கன்றிப்போன கன்னங்களில் அசட்டுத்தனத்துடன் குழந்தைத்தனம் பரிமளித்தது கண்டேன்.
அவள் வேகம் கூடியது.
என் நாளங்கள் நர்த்தனமாட ஆணிவேர் அவள் கையில்…
“ஐயோ…வலிக்குதுடி…கேனப்புண்ட….”
“…………………..” நுனியில் நாக்கால் கோலமிட்டாள், மடை திறக்க என்னுள் மந்தகாசம் மறுதலித்தது.
ஒரு பெண்மையிடம் ஆண்மை தோற்பதா, எனக்குள் உணர்வோட்டத்தை சற்று ஸ்திரப்படுத்த முயலுகிறேன்.
அவளோ சத்தம் வர வேகமாக ஊம்புகிறாள்…
அந்த சத்தத்தை கண் மூடி ரசித்து லயிக்கிறாள்.
ஏனோ தானோ என்று ஊம்புவதில் ஏதோ ஒரு பரிகாசம் இருக்கும், அது இன்றில்லை.
மூழ்கி முழுதாய் ஈடுபடும் இவளால் என்னால் ஒன்றும் செய்ய முடியாமல் போக….
“ஏய், வருதுடி….”என நான் கத்த…
” ‘ஐ லவ் யூ’ன்னு சொல்லுங்க….”
என்னால் தாக்குப்பிடிக்க முடியவில்லை.