“பசங்க எல்லாம் சரக்கு வேணும்னு இவனுக்கு போன் பண்ணி டார்ச்சர், அது தான் போய் வாங்கி கொடுத்திட்டு வரோம். நான் தான் போகாதீங்கன்னு சிக்னல் கொடுத்தேனே. நீங்க கிளம்பறதுகுள்ள பார்க்கணும்னு பைக்கை விரட்டிட்டு வந்தேன்”
“என்னை எதுக்கு பார்க்கணும்”
“பை சொல்ல”
“நம்பிட்டேன்” சிரித்தேன்
“ப்ரோமிசா” பதிலுக்கு அவனும் சிரித்தான்.
“சரி நான் கிளம்பறேன் அப்புறம் ஆட்டோ ஏதும் கிடைக்காது”
“எங்க போறீங்க”
“ஹோட்டல் அக்கோர்ட்”
“தி நகர் தானே, வாங்க பைக்ல நானே ட்ரோப் பண்ணிடுறேன்”
“பரவாயில்ல ராகுல்”
“5 கிலோமீட்டர் தான் 10 நிமிசத்தில போய்டலாம்”
“நான் இங்கே ஆட்டோல வந்தப்போ முக்கால் மணி நேரம் ஆச்சே”
“ஆட்டோ ஊரை சுத்தி காமிச்சிட்டு புடுங்குவாங்க, இப்போ மழை வேற நீங்க ஆட்டோக்கு கொடுக்குற காசுக்கு பெங்களூருக்கே போய்டலாம். வாங்க நான் ஒன்னும் உங்களை கடிச்சி தின்னுட மாட்டேன்”
அவன் கூட பைக்கில் ஏறி உக்கார பைக்கை வேகமாக ஓட்ட பிரேக் அடிக்கும் போது எல்லாம் என் முலைகள் அவன் முதுகில் அமுங்கி ஒத்தடம் கொடுத்தது.
“ஏய் 10 நிமிஷம்னு சொன்ன அரை மணி நேரம் ஆகுது” சிக்னலில் நின்று கொண்டு இருக்கும் போது கேட்டேன்
“அப்படி சொன்னா தான் பைக்ல வருவீங்கன்னு சும்மா சொன்னேன். இன்னும் அரை மணி நேரத்தில் போய்டலாம் ஆனா நீங்க மேலே உரசுறது நல்லா இருக்கு வேற லாங் ரூட்ல போகவா”
“ஏய்” அவன் தோளில் தட்டினேன், நாங்கள் ரூமை வந்து அடைவதற்குள் மழை பயங்கரமாக அடிக்க இருவருமே நன்றாக நனைந்து இருந்தோம்.
“இந்த மழையிலே எங்கே போக போற, மழை விட்ட உடனே போகலாம்” அவனை கூப்பிட்டேன்.
இருவரும் ஒன்றாக அறைக்குளே சென்றோம், அறைக்குள்ளே சென்ற உடனே ஈரத்தோடு அவனை கட்டி அணைக்க அவனும் அதற்காகவே காத்து இருந்தது போல என்னை இறுக்கி கட்டிக்கொண்டான்.