சில நேரம் ஆசை ஆசையாக பேசுவார், ஒப்பார். சில நேரம் வேலை வேலை என்று என்னை கண்டுகொள்ளவே மாட்டார் பிசிக்ஸ் சுஜியை கெட்ட கெட்ட வார்த்தைகளால் திட்டிக்கொண்டே ஒத்தது எனக்கு அடிக்கடி ஞாபகம் வந்து போகும், என்னுடைய பெட்டிசை அவரிடம் சொல்லி அவரை என்னை திட்ட சொல்ல மனுஷன் ஒரு மாதிரி என்னை பார்த்தார். அவரிடம் மீண்டும் என்னை திட்ட சொல்லி இரண்டு மூன்று முறை கேட்க என்னை அசிங்கபடுத்திவிட்ட்டார். எனக்குள் இருந்த பெட்டிஸ் எல்லாம் இவரிடம் சொல்லி அசிங்கப்படுவதை விட சொல்லாமலே இருக்கலாம் என்று தீர்மானித்தேன். சுஜி என்றாவது போன் செய்து பிசிக்ஸ்சுடன் செய்த லீலையை, திருச்சியை பற்றி எல்லாம் சொல்லுவாள். ஒரு வருடத்தில் பெங்களூரு எனக்கு நன்றாக பரிச்சயம் ஆகி இருந்தது.
திடிரென்று ஒரு நாள் மாமா உடல் நிலை சரியில்லாமல் தவறிபோக, அவர் போன மூன்று மாதங்களில் அத்தையும் தவற இவரோ வேலை வேலை என்று எப்போதும் பேக்டரி கதியாகவே கிடந்தாரே ஒழிய லட்சக்கணக்க்கில் நஷ்டத்தில் தான் போய் கொண்டு இருந்தது. அந்த நேரத்தில் எதிர் பாரத விதமாக குழந்தை உண்டாக வாழ்க்கை மீண்டும் மகிழ்ச்சியாக ஆனது, பாலன் என்னை அன்பாக பார்த்துக்கொண்டு வேலையில் நீண்ட நேரம் செலவிடுவதை குறைத்தார். ஆனால் ரொம்ப நாளைக்கு நீடிக்கவில்லை கருவும் கலைந்ததோடு என்னாலே மீண்டும் கருவுறவே முடியாது என்கிற செய்தியும் தெரியவர வாழ்க்கையே வெறுத்து போனது. இந்த நேரத்தில் சுஜியின் கல்யாணம் அமெரிக்க மாப்பிள்ளையுடன் முடிவாகி நான் அதற்க்கு போகாமல் போனதில் அவள் என் மீதி பயங்கர கோபத்தில் இருந்தாள். பாலனோ பிசினஸில் வரும் நட்டத்தை ஈடுகட்ட வீட்டையே விற்று வேறு ஒரு அப்பார்ட்மெண்டிலே பிளாட்டை வாங்கினார். அவர் வேலை வேலை என்று இருந்ததில் எங்கள் செக்ஸ் வாழக்கையும் வாரத்துக்கு ஒன்று, பின்னர் மாதத்திற்கு ஒன்று என்றாகி இருந்தது. என்றைக்காவது ஒரு நாள் மூடாகி பாவாடையை தூக்கி கஞ்சியை விட்டு போய்விடுவாரே தவிர எனது திருப்தியை அவர் கண்டுகொள்ளவே இல்லை.
என்ன மனுஷன் இவன் பொண்டாட்டி மீது அக்கறை இல்லாமல் எப்போ பார்த்தாலும் வேலை வேலை என்று இருக்கிறான் என்று வெறுப்பாக இருக்கும். ஒரு வேலை என்னால் கருத்தரிக்க முடியாது எனபதால் வேறு ஒரு சின்ன வீடு வைத்து அவள் சுகம் அனுபவித்துவிட்டு இவளை ஒத்து என்ன பயன் என்று விட்டுவிட்டாரோ என்று எல்லாம் தோன்றும். பல சமயங்களில் தனியாக உட்கார்ந்து அழுவேன். ஒரு நாள் ஒரு தூரத்து உறவின் கல்யாணத்தில் அவரின் தூரத்து அத்தை புள்ளை கூட உண்டாக முடியாத அவளை ஏண்டா இன்னும் விவாகரத்து பண்ணவில்லை என்று கேட்க அவரின் அத்தையை கண்ணா பின்னாவென்று திட்டி தீர்த்துவிட்டார். அதன் பிறகு இது தான் நமது வாழ்க்கை என்று அவரை அனுசரித்து கொண்டு வேலையில் கூட என்னால் முடிந்த உதவியை செய்ய தொடங்கினேன். தினமும் ஸ்கூட்டியில் சென்று அவருக்கு லன்ச் கொடுத்தேன், அங்கே பாக்டரியில் இருந்த பெண்கள் எல்லாம் அவரை ரொம்ப நல்லவர் என்று புகழ்ந்து தள்ளினர். அவர் மாதத்தில் ஒரு நாள் என்னை ஓக்க போகும் நாளுக்காக காத்து கிடந்தேன். அதுவும் இரண்டு வாரத்துக்கு ஒரு முறை என்று ஆரம்பித்து மாதத்திற்கு ஒன்று ஆகி இரண்டு மாதத்திற்க்கு என்று நீண்டு கொண்டே போனது. கொஞ்ச நாட்களில் அதுவுமே வெறுத்து போனது ஏனெனில் அவரால் விறைப்பை தக்க முடிய வைக்கவில்லை. விரலை வைத்தே அரிப்பை தீர்த்து கொண்டேன். நாட்கள் வேகமாக கடக்க கண்மூடி திறப்பதற்குள் பல வருடங்கள் கடந்தது. விறல் சுகம் போதாமல் அவ்வப்போது கூட்டமான பஸ்ஸில் சென்று வேண்டும் என்று நசுங்குவேன். வாட்ட சாட்டமான வாலிபர்களை பார்த்தால் வீட்டிற்க்கு கூட்டி சென்று ஓக்கலாம் என்று கூட தோன்றும், அவர்கள் என்னை திருப்பி பார்த்து சிரித்தாலோ பயத்தில் குனிந்து கொண்டு வந்துவிடுவேன்.