“கல்யாணம் ஆனா இன்னும் ரொம்ப ஈசிடா”
“அது எல்லாம் ஒன்னும் நடக்காது, அவ வேலையை விட்டுட்டா நான் தான் கல்யாணம் வரைக்கும் சும்மா வேலை பாருன்னு சொன்னேன்”
“சே நீ கரெக்ட் பண்ணாட்டி கூட உன்னை பாக்குற சாக்குல வந்து அவளுக்கு ரூட் போடலாம்னு பார்த்தேன். ஏன்டா வேலையை விட்டா கல்யாணம் ஆகி வேற எந்த ஊறுக்காச்சும் போறாளா”
“ஆமா”
“சே மிஸ் ஆகிட்டா, குட்டி எங்கே போறா”
“ஓசூர். அங்கே இருந்து இங்கே டைலி வர முடியாதுல்ல”.
“சரி, கல்யாணம் பண்ணி வேளைக்கு போற ஐடியா இருக்கா அவளுக்கு”
“ஹ்ம்ம் இப்போ ரெண்டு பேர் வேலைக்கு போகாம பேமிலி ரன் பண்ண முடியாதேடா”
“அப்படினா வேற வேலை கிடைச்சிடுச்சா”
“தெரில, தேடிட்டு இருக்கானு தான் நினைக்கிறன்”
“நான் என்னோட ஹாஸ்பிட்டல்ல அவளுக்கு டியூட்டி மேனேஜர் போஸ்ட் போட்டு கொடுத்து அவளை நான் நல்லா பாத்துக்குறேன் எனக்கு அவளை உடனே ரெஸ்யூமே அனுப்பச் சொல்லு”
“டேய் ப்ளேபாய், அவ எல்லாம் அந்த மாதிரி பொண்ணு கிடையாது. நீ நடையை கட்டு”
“சரி அது இருக்கட்டும், வித்தியா விஷயத்த பத்தி என்ன முடிவு பண்ணிருக்கே”
“இன்னும் டபுள் மைண்டல தான் இருக்கேன், டாக்டர் தான் 5,6 நாள் ஆபீஸ் போக வேணாம்னு சொல்லி இருக்கார்ல அப்போ உட்கார்ந்து யோசிக்கணும்”
அவன் கிளம்பி போக அரை மணி நேரத்தில் வித்யா வந்தவுடன் ஐஸ்வர்யா கிளம்பிப் போனாள்.
டாக்டர் சொன்னது போல மதியம் 2 மணிக்கெல்லாம் டிஸ்சார்ஜ் செய்யப்பட்டு வீட்டுக்கு சென்றேன். ஹாஸ்பிடல் பெட்டில் படுத்து அரைகுறை தூக்கத்தில் இருந்த எனக்கு எனது வீட்டில் உள்ள பெட்டில் படுத்த உடனே குழந்தையைப் போல தூங்கி போனேன்.