6ம் தேதி.
மீனாவை அழகாகவும் சற்று கவர்ச்சியாகவும் அலங்கரித்து இருந்தாள் கவிதா. ஸ்லீவ்லெஸ் என்று சொல்ல முடியாது. குத்தகை ஜாக்கெட் அவள் கையழகை அழகாக எடுத்துக்காட்டியது. சற்று சீ-த்ரூ பான்சி சேலை. பளபளப்பாகவும் உள்ளே இருந்த ரவிக்கையை கொஞ்சமே கொஞ்சம் காட்டியபடியும் இருந்தது.
கேரளமாநிலம் கோவளம் செல்ல கிளம்பிவிட்டாள்.
“மாப்பிள்ளை, என் பொண்ணு ரெடி” என்றாள் கவிதா.
“உங்க மாப்பிள்ளை எப்பவோ ரெடி அக்கா” என்றார் குணா. மீனாவை பார்த்ததும் அவர் ஆண்மை விரைத்துக்கொண்டது.
வித்தியாவிற்கு 10வது எக்ஸாம்ஸ் முடிந்து விடுமுறை காலம். அவன் மீனாவிற்கு துணைக்கு கிளம்பினான். இது கவிதாவின் யோசனை. கணவன்-மனைவி-மகன் என்று தோன்றும். தேவை இல்லாத பிரச்சனைகள் வராது என்று சொன்னாள். குணா கவிதாவின் அறிவுக்கூர்மையை வியந்தார்.
மீனா தன்னுடைய பழைய தாலியை கழுத்தில் போட்டுக்கொண்டாள்.
“வித்யா…. மம்மிக்கு துணையா இருக்கணும். டாடிக்கு தொந்தரவு தராம இருக்கணும்” என்றாள் பாட்டி கவிதா.
ராஜுவும், கவிதாவும் அனுவும் ஏர்போர்ட் வரை வந்து வழியனுப்பினார். அனுவிற்கு விஷயம் லேட்டாகத்தான் தெரியும் என்பதால் அவள் விளங்காமல் சற்று அதிர்வோடே இருந்தாள். சென்னை-திருவனந்தபுரம், அங்கிருந்து கோவளத்திற்கு காரில் பயனாமாயினர்.
பயணம் முழுவதும் குணாவின் ஒரு பக்கம் மீனாவும் மறு பக்கம் வித்யாசாகரும் இருக்க இருவர் தோளிலும் கைபோட்டுக்கொண்டு ஒரு குடும்பத்தலைவனாக கெத்தாக பயணம் செய்தார் குணா.
ரிசார்ட்டில் சூட் எடுத்திருந்தனர். ஒரு மாஸ்டர் பெட் ரூம் & மற்றொரு ரூம், சின்ன ஹால் என்று சிறிய பிளாட் போல இருந்தது. இவர்கள் லன்ச் சமயத்திற்கு சென்றதால் குளித்து முடித்து, நன்றாக சாப்பிட்டனர். பயண களைப்பு…. அடுத்தநாள் அதிகாலை 2.30க்கு பிரம்ம முகூர்த்தம்…. மதியம் ரெஸ்ட் எடுப்பது என்று முடிவானது.
வித்யா தன்னுடைய ரூமிற்க்கு கிளம்ப…”இப்போ ஏன்டா அங்கே போறே… இங்கேயே எங்க கூட தூங்கு” என்று அந்த கிங் சைஸ் பெட்டில் நடுவில் மீனா படுக்க, இருபுறமும் டாடியும் மகனும் படுத்து உறங்கினர்.