அனுபமா 448

இந்த கததயோட நாயகி அதாங்க என்னோட ஆசைநாயகி என் கதாநாயகியை அறிமுகப்படுத்துறேன். அவள் தான் அனுபமா என்கிற என்னோட அம்மு. 28 வயது…. ஐயோ… கவலைப்படாதீங்க… உங்க கோவம் நியாயமானது தான்.. ஏன் வயசுக்கு மூத்தவங்கள லவ் பண்ண கூடாதுன்னு எதாவது சட்டம் இருக்கா.

இனி அவளை விசாலமாக அறிமுகப்படுத்துறேன். அவள் வேற யாரும் இல்லை. அவ என்னோட சித்தி. சரியா சொன்னால் என்னோட அப்பா கோபாலனோட கடைசி தம்பி சுந்தரத்தோட மனைவி தான் இந்த அனுபமா. அவ என்னோட சித்தி என்றாலும் அவளை தான் நான் காதலிக்கிறேன்.

என் அப்பா கோபாலனுக்கும் அம்மா லட்சுமிக்கும் பிறந்த ஒரே மகன் தான் நான். அப்பா சென்னையில் ரயில்வேயில் உத்யோகம். அம்மா அங்கன்வாடியில் டீச்சராக இருக்காங்க. நாங்கள் பொள்ளாச்சியில் கூறியிருக்கிறோம். அப்பாவோட கூடபொறந்த 5 பிள்ளைகளில் மூத்தவர் தான் என் அப்பா. 50 வயதாச்சு. அப்பாவுக்கு கீழே இரண்டு பொண்ணுகளும் இரண்டு பசங்களும் உண்டு. அதில் கடைசி தம்பி தான் இந்த சுந்தரம் சித்தப்பா. எங்க தாத்தாவோடயும் பாட்டியோடயும் கடைசி கால முயற்சியில் பிறந்ததால் என் அப்பாவிற்கும சித்தப்பாவுக்கும் பதினைந்து வயது வித்தியாசம் உண்டு.

இப்ப என் சித்தப்பா வெளிநாட்டில் வெல்டரா வேலை பாக்கிறார். நான் +1 க்கு படிக்கிற சமயத்தில் தான் அவருக்கு கல்யாணம் ஆச்சு. அன்னைக்கு அனுபமா சித்திக்கு 19 வயசு முடிஞ்சு 20 தொடங்குது. ரெம்ப சின்ன பொண்ணா இருந்தாங்க. அன்றைய தினம் என் சித்தப்பாகிட்ட நெற்றியில் சீமந்தரேகையில் குங்குமமும் அழகிய மஞ்சள் வண்ண தாலியுடன் கூடிய கழத்துமாக நின்றவள் எனக்கு காதலியாக இல்லையில்லை எனக்கு ஒருவகையில் கள்ளகாதலி ஆக வருவாள் என கனவிலும் கூட நினைக்கவில்லை. இனி அதிகம் விவரிக்க விரும்பவில்லை. கதையில் அப்பப்ப பாத்தும் கேட்டும் தெருஞ்சுக்கோங்க….

மூணு வருசம் முன்ன நான் டிகிரி முடிச்சேன். சும்மா ஊர சுத்திகிட்டு இப்ப psc பரீட்சைக்கு ஒரு தனியார் காலேஜ்ல போயிட்டு வற சமயத்தில் தான் என் வாழ்க்கையே அடியோட மாறியது. விரசமும் வேதனையும் கலந்து வாழ்வின் ஒரு பனிக்கால காலை நேரத்தில்…
‘கொஞ்சம் எழுந்திரு கண்ணா… மணி எட்டு ஆகுது. தெரியுமா?’
அங்கன்வாடியில் போவதற்கு முன்ன எல்லா வேலைகளையும் முடிப்பதற்கு உள்ள படபடப்பில் இருக்கிறாள் என்னோட ஆசை அம்மா. நான் மெல்ல கண் திறந்து பார்க்கயில் கையில் துடப்பகட்டையுடன் அம்மா வாசலில் நின்றிருந்தாள்.
‘ இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் அம்மா ‘
‘எந்திரிடா பையா.. எனக்கு போய்தான் இனியும் கொஞ்சம் வேலை இருக்கு.’
அம்மா தொடப்பத்தை திருப்பி அதன் கைப்பிடியால் என் குண்டியில் மெல்ல அடிச்சபடி செல்லமாக சொல்லி சிரித்தாள்.
‘கொஞ்சம் போ லட்சுகுட்டீ.. நான் இங்க படுத்தாலும் நீ ரூம பெருக்கலாம்ல.’
நேத்து நைட் கையடிச்சதால தான் போல தோணுது பயங்கரமான டையர்ட். நான் மனசில நெனச்சபடி எந்தரிக்க மனமில்லாத மனதொட அவிழ்ந்த லுங்கியை கையில் பிடித்தபடி எழுந்து லுங்கியை நல்ல கட்டினேன். பிறகு நேரா போய் அம்மாவை பின்னாடி இருந்து கட்டிபிடித்தபடி அவளது பட்டு கன்னத்தில் ஆசையா ஒரு முத்தமிட்ட படி அவளிடம்..
‘சும்மா இருக்கவும் ஒரு யோகம் வேணும். அப்படி தானே என் செல்ல லட்சுகுட்டீ..’
‘ஹும்.. போய் பல்லு தேய்டா.. சூர.. நாறுது.’ திரும்பி என்னை நேருக்குநேர் பார்த்து என் தலையை கொதியபடி அவள் …
‘என் செல்லகுட்டி பையன் நல்லா படிச்சு ஒரு வேலைல ஏறிய பிறகு தானே நாம அப்பாவ இங்க கூட்டிட்டு வர முடியும்.’
‘ஓகோ.. அப்ப புருஷனும் பொண்டாட்டியும் சேர்ந்து என்னை வேலைக்கு அணுப்பிட்டு நீங்க ரெண்டுபேரும் வீட்ல ரெஸ்ட் எடுக்க ப்ளான் பண்றீங்களா?’
நான் அம்மாவோட தாடையை பிடிச்சு மெல்ல உயர்த்திகொண்டு தமாசாக சொன்னேன்.
‘போடா பரதேசி எவ்வளவு சீக்கிரம் வேலைக்கு போறியோ அவ்வளவு சீக்கிரம் போணும். அப்புறம் தான் நான் என்னோட மாமாவ இங்க கூட்டிட்டு வரவேண்டும்.’ அம்மா என்னை கோவமுட்டுற நடவடிக்கையில் இருக்கிறா போல.
‘ஐயோ.. என் லட்சுகுட்டிக்கு கோவம் வந்துச்சா.’

அம்மா கோவமா இருக்கும்போதும் நான் அவளை கொஞ்சும்போதும் நான் அவளை பேரு சொல்லி தான் கூப்பிடுவேன். அது அவளுக்கு ரொம்பவே பிடிக்கும்.
‘ஆ.. டேய் உன்ன சுந்தரம் சித்தப்பா கூப்பிட்டாரா?’

1 Comment

  1. Waste story

Comments are closed.