நான் கல்லை ஒவ்வொரு குழியா போட்டு கிட்டு வர அவங்க பக்கம் இருக்கிற குழி வெளிச்சம் கம்மியாக இருந்ததால் எனக்கு சரியா தெரியல அதனால் குழியை விட்டு கல்லை வெளியே போட்டேன். அவங்க ரெண்டு மூணு முறை எடுத்து குழிக்குள்ளே போட அடுத்த முறையும் நான் தரையில் போட சார் என்ன நீங்க சரியாவே போட மாட்டேங்கறீங்க என்றார். நான் வெளிச்சம் போதல அது தான் நீங்க உங்க கையாலே பிடிச்சு ஒரு முறை குழிக்குள்ளே போட்டுட்டீங்கனா அப்புறம் நானே சரியா குழிழை பார்த்து போடறேன். மாலதி சரி குடுங்க என்று என் கையை பிடித்து அவங்க பக்கம் இருந்த குழியில் கல்லை போட நான் என்ன மாலதி இப்போ குழிக்குள்ளே சரியா விழுந்ததா என்று கேட்க அவங்க அதுக்காக எல்லா முறையும் நானே பிடிச்சு என் குழிக்குள்ளே நானே போட்டுக்க மாட்டேன் அடுத்த முறை தரையில் போட்டா அந்த கல்லு ஆட்டத்தில் இருந்து விலக்கப்படும் என்றார்.
தற்கு பிறகு என் முறை வந்த போது நான் சரியாக குழிக்குள் போட்டு ஆடினேன். மாலதி என் பக்கத்து குழிக்குள்ளே கல்லை போடும் போது ஒரு கல்லு எகிறி மடித்து இருந்த என் காலுக்கு நடுவே விழுந்தது. நானே அதை எடுத்து குடுத்து ஆட்டத்தை தொடர்ந்து இருக்கலாம் ஆனால் எனக்குள்ளே இருந்த சைத்தான் அரவிந்த் இப்போ உனக்கு ஒரு வாய்ப்பு கல்லை நீ எடுக்காதே மாலதி எடுக்கட்டும் அப்போ கண்டிப்பா இருட்டில் அவ கல்லை தேட உன் காலுக்கு நடுவே தேடுவா ஏற்கனவே உன் சுன்னி முறைச்சுக்கிட்டு இருக்கு அது மேலே அவ கை பட வாய்ப்பு இருக்கு அப்புறம் அவ என்ன செய்யறா பார்க்கலாம்னு போதிக்க நான் மாலதி என்ன தோற்று விட்டீர்களா ஆட்ட விதிப்படி அடுத்த கல்லை நீங்க அடுத்த குழியில் போட முடியாது இந்த கல்லு எடுத்து போட்டுட்டு அப்புறம் தான் தொடரனும் என்று சொல்ல அவரும் சரி எடுத்து குடுங்க என்று கேட்க என்ன மாலதி நீங்களே ரூல் சொல்லறீங்க நீங்களே அதை மீறவும் செய்யறீங்களே என்ன சொன்னீங்க அடுத்த வாட்டி கல்லு கீழே விழுந்தா நானே தான் எடுத்து ஆடணும்னு இப்போ உங்க கல்லு மட்டும் நான் எடுத்து குடுக்கணுமா ஒண்ணு நீங்களே எடுத்து விளையாட்டை தொடருங்க இல்லை தோல்வியை ஓத்துக்கோங்க என்றேன். பெண்களுக்கு தான் தோல்வியை ஒத்து கொள்ள மனசு வரவே வராதே. அதனால் அவங்க இடத்தில் இருந்தே எக்கி கையை என் கால் நடுவே விட்டு கல்லை தேட முதல் முறையே அவங்க கை என் பாண்ட் மேலே முட்டி கிட்டு இருந்த சுன்னியை தான் உரசியது. மாலதிக்கு தெரியாதா சுண்ணியின் உரசல் அதனால் அதை தவிர்த்து விட்டு கல்லை தேட ஆரம்பிக்க நான் மெதுவா கல்லு இருந்த பக்கம் நகர்ந்து கொண்டேன். மீண்டும் மாலதி கையில் என் சுண்ணியின் நுனி தான் உரசியது அவர் என்ன சார் எல்லா பக்கமும் தேடிட்டேன் கல்லு காணலையே என்று கையை எடுத்து விட்டார். நான் அதில் இருந்து புரிந்து கொண்டது மாலதி இன்னும் அந்த விளையாட்டுக்கு தயாராகவில்லை என்பதை. நான் அவசரப்பட்டு காரியத்தை கெடுக்க வேண்டாம்னு முடிவெடுத்தேன். பல்லாங்குழி ஆட்டம் தொடரனும் என்பதால் நானே என் கால் கிட்டே இருந்த கல்லை எடுத்து மாலதி இங்கே இருக்கு என்று குடுத்தேன். ஆட்டமும் தொடர்ந்தது.
மணியை பார்த்தேன் பன்னிரெண்டை தாண்டி இருந்தது. மழை குறைந்து இருந்தது. இருந்தாலும் இந்த நேரத்தில் தெருவில் நடந்து வீட்டிற்கு செல்ல லேசா ஒரு பயம். அதுக்கு ரெண்டு காரணம் தெருவில் நாய் தொல்லை இருக்கும் அது மட்டும் இல்லை எனக்கு பேய் பயமும் இருக்கு. நான் நேரத்தை பார்ப்பதை பார்த்து மாலதி புரிந்து கொண்டிருக்கணும் எனக்கு விளையாட்டு போர் அடித்து விட்டதுனு. சார் விளையாட்டு பிடிக்கலையா சரி நிறுத்தி விடலாம் என்று எடுத்து ஓரம் வைத்தாள். மாடு கத்த மாலதி மழை நின்னுடுச்சு சார் என்று சொல்ல நான் எப்படி சொல்லறீங்க வீட்டுக்குள்ளே இருந்துகிட்டே என்று கேட்டேன். அது தான் கற்பகம் குரல் குடுத்தாளே என்றார். நான் சிரித்து கொண்டு ஒரு மாதிரி உங்க கற்பகத்தோடு சந்தோஷமா இருக்கறீங்க என்றேன். மாலதி சார் இருக்கிறதை வச்சு சந்தோஷமா இருக்க எனக்கு சின்ன வயசில் சொல்லி குடுத்து இருக்காங்க அதுக்காக என் கணவர் கூட ருக்கிற சந்தோஷம் கற்பகம் கூட வருமா என்று சொல்ல நான் அய்யோ நான் அப்படி சொல்லல அந்த சந்தோஷம் வேறு இந்த சந்தோஷம் வேறு தான் நான் சொல்ல வந்தது பேச்சு துணை கூட இல்லாம இருக்கலே என்று தான். சொல்லிக்கிட்டு இருக்கும் போதே மழை நின்றதால் மின்சாரம் வந்தது திடீரென்று மின்சாரம் வந்ததால் நான் அவசரமாக என் கால்களை சேர்த்து வைத்து அடஜஸ்ட் செய்து உட்கார்ந்தேன். மாலதியும் அருகே இருந்த துண்டை எடுத்து அவங்க மாராப்பாய் போட்டு கொண்டார்.
மின்சாரம் வந்த பிறகு அங்கே இருப்பது நல்லா இருக்காது என்று சரி மாலதி நான் கிளம்பறேன் நாளைக்கு ஒரு எட்டு இல்ல ஒன்பது மணிக்கு வந்துடுவேன் சாப்பாடு செய்ய வேண்டாம் நான் அங்கேயே சாப்பிட்டுவிட்டு தான் வருவேன் என்று எழுந்திருக்க மாலதி சாரி நடுநிசியிலே வீட்டில் இருந்து ரெண்டு தான் வெளியே போகும் ஒண்ணு பேய் இன்னொன்னு மார்கழி மாசத்தில் வீட்டு நாய் என்று சொல்ல நான் கொஞ்ச நேரம் முன்பு நினைத்ததை அப்படியே சொல்லறாளே ஆனா ஒரு வித்தியாசம் மார்கழி மாசம் என்று சொல்லி இருக்கா இனிமே வெளியே போவது எனக்கு தான் அசிங்கம் என்று மீண்டும் அமர்ந்தேன்.
மாலதி சார் எங்க கல்யாண படங்கள் பார்க்கறீங்களா என்று கேட்க நானும் கொண்டு வாங்க பார்க்கலாம் என்றேன். மாலதி ஆனா ஒரு நிபந்தனை அதில் என்னை பார்த்து நீங்க கிண்டல் செய்ய கூடாது நான் ரொம்ப சின்ன பொண்ணு போல இருப்பேன் ஒல்லியா குட்டையா சோளக்காட்டு பொம்மைக்கு புடவை காட்டியது போல என்றார். நான் மாலதி நீங்க இப்போவும் ரொம்ப சின்ன பொண்ணு போல தான் இருக்கீங்க உங்களுக்கு கல்யாணம் முடிஞ்சு ரஞ்சித் வயசுலே ஒரு பையன் இருக்கானு யாரும் நம்ப மாட்டார்கள் எடுத்து வாங்க என்றேன்.
அருகே இருந்த பெட்டியில் இருந்து ஒரு பிளாஸ்டிக் கவர் எடுத்து வெளியே வைத்தார். அதை பத்திரமா துடைத்து அது உள்ளே இருந்து ஆல்பத்தை எடுத்து தரையில் வைக்காமல் என் கையில் குடுத்தார். நான் ஆவலாய் அட்டையை திறந்து உள்ளே படங்களை பார்த்தேன். என் ஆர்வம் மாலதி எப்படி இருப்பாங்க என்று தெரிந்து கொள்ள இல்லை. அவங்க கணவர் எப்படி என்னை விட ஆண் அழகனா இல்லை நம்ம அழகு மாலதியை மயக்க வைக்குமா என்று தெரிந்து கொள்ள தான்.
ஆல்பத்தை என் மாடி மேலே விரித்து வைத்துவிட்டு மாலதி என் பக்கத்தில் தரையில் அமர்ந்தாள். முதலில் அவங்க அப்ப அம்மா மற்ற சொந்தங்கள் எல்லாம் காட்டி கொண்டு வர பிறகு மாப்பிள்ளை அழைப்பில் மணமகன் நடந்து வரும் படம் ஒன்று இருந்தது. கண்டிப்பா பட்டினத்து பொண்ணுங்க வேண்டாம் என்று ஒதுக்கி விட கூடிய அளவில் தான் இருந்தார் ரஞ்சித் அப்பா. பரட்டை தலை கல்யாணத்தின் போது கூட சரியா ஷேவ் செய்யாத தாடை பாண்ட்டுக்கும் சட்டைக்கு எந்த விதத்திலும் மாட்ச் இல்லை. கண்டிப்பா மாலதி விஷயத்தில் பொண்ணு வந்து பார்த்து இருப்பாங்க பையனை மாலதி கண்ணில் காட்டி இருக்க மாட்டார்கள்.