எனக்கு இன்னும் அதிகமா மாலதி எப்படி இருந்தா என்று பார்க்க ஆவலாய் இருந்தது. ஆறு பக்கங்கள் தள்ளிய பிறகு தான் மாலதி மண்டபத்திற்கு வந்து பந்தலில் உட்கார்ந்தார். அந்த புகைப்படம் தலை சுட்டி எல்லாம் வச்சு சரியா முகமே தெரியவில்லை. வேகமாக பக்கங்களை திருப்பினேன். நடுவே இருவரும் குலதெய்வ கோவிலுக்கு போக வெறும் பட்டு புடவை வேஷ்டி அணிந்து ஒரு படம் இருந்தது. அதில் மாலதியின் இளமை பளிச்சென்று தெரிந்தது. இடுப்பு பகுதி கூட வெண்ணிறத்தில் தான் இருந்தது. ரெண்டு முயல் குட்டிகளும் கை படாத அழகிய வடிவில் இருந்தன
ஆல்பத்தை பார்த்து என் குரங்கு மனம் மீண்டும் தடுமாற நான் மணியை பார்த்து வேண்டாம் இப்படியே போனா இன்னைக்கு முதல் நாள் பயிற்சிக்கு போக முடியாது வேலைக்கு ஆபத்து என்று ரொம்ப நல்லவன் போல சரி மாலதி மணி நாலு ஆகுது நான் கிளம்பறேன் இரவு வருகிறேன் என்று சொல்லி விட்டு கிளம்பினேன். குளிக்கும் போது கூட மாலதி முகம் தான் சோப் கட்டியில் கூட தெரிந்தது. சொன்னா நம்ப மாட்டீங்க என் அந்தரங்க பகுதில் அன்று சோப் போட்டு குளிக்க மனசு இல்லாமல் குளித்து முடித்தேன் என்பது தான் உண்மை. ஆனால் குளித்து முடித்த பிறகு சோப் கட்டியை என் சுன்னி மேலே வைத்து அழுத்தி கொண்டேன் மாலதி முத்தம் குடுத்த ஒரு உணர்ச்சி இருந்தது. உடையை மாற்றி கொண்டு ஊருக்கு கிளம்பினேன்.
பொதுவா நான் பிரயாணம் செய்யும் போது ஏறி உட்கார்ந்து கண்ணை மூடி தூங்கிடுவேன். ஆனால் இன்னைக்கு பெண்கள் இருக்கை பக்கம் பார்வை அலைபாய்ந்தது. அது எந்த பெண் பார்க்க நல்லா இருக்கா என்று ஆராய இல்லை. யாருக்கு மாலதி போல உடல் வாகு இருக்கு அப்படி இருந்தா அவங்களுக்கு மாலதி போல முலைகள் அடக்கமா குண்டா இருக்கா என்று கவனிக்க தான். என் அதிர்ஷ்டம் அபப்டி ஒரு பெண் பஸ்ஸில் நின்று கொண்டு மேலே இருந்த கம்பியை பிடித்து பிரயாணித்து கொண்டிருந்தா. நான் இருட்டில் பார்த்த அதே அளவு முலை தான் இருக்கும் அதுவும் மாலதி முலை போலவே நேர்த்தியாக ஜாக்கெட்டை முட்டி கொண்டு இருந்தது. மனசாட்சி அரவிந்த் ஒரு வாத்தியாருக்கு இருக்கிற பார்வையா இது வேண்டாம் உன் போக்கு விபரீதமா மாறுது என்று சொன்னாலும் ஆசை விடவில்லை. அந்த பெண் மார்பையே வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்து கொண்டு இருந்தேன்.
அதுவும் அந்த பெண் கையை மாற்றி கம்பியை பிடிக்கும் போது முலைகள் மேலே கீழே சென்ற போது என் மனசு துள்ளி குதித்தது. காரணம் இரவு மாலதி உடை மாறும் போது கூட இப்படி தான் அவ முலைகள் அசைந்தன என்று நினைத்து. என் இன்பம் நிலைத்து இருக்கவில்லை ரெண்டு நிறுத்தம் தாண்டி அந்த பெண் இறங்கி விட்டாள். அதன் பிறகு கொஞ்சம் கண் அசர்ந்தேன். நல்ல வேளை பயிற்சிக்கு வந்தவர்கள் முக்கால் வாசி பேர் முதிர் வயதுடைய பெண்கள். என்னை போல ஆண்களும் இருந்தனர். என் கவனம் பாதி நேரம் வகுப்பில் மீதி நேரம் மாலதி கூட இரவு என்ன செய்யலாம் என்ற கனவில்.
மாலை வகுப்பு முடிந்து கிளம்பலாம் என்று சொன்ன அடுத்த நிமிடம் நான் பேருந்து நிறுத்தத்தில் இருந்தேன். ஆனால் என் கெட்ட நேரம் எங்க ஊருக்கு பேருந்து அரை மணி நேரம் பிறகு தான் என்று தெரிந்தது. சரி நேரத்தை வீணடிக்க வேணாம் என்று அருகே இருந்த சிற்றுண்டிக்குள் நுழைந்தேன். சாப்பிட்டு முடித்து வெளியே வரும் போது எங்க ஊர் பேருந்து கிளம்பி கொண்டிருந்தது வேகமாக ஓடி சென்று ஏறினேன். ஊர் சென்று அடைந்ததும் மணியை பார்த்தேன் அப்போதான் ஏழு தாண்டி இருந்தது. இப்போவே போனா ரஞ்சித் உறங்கி இருக்க மாட்டான் எதுக்கு அவன் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லணும் என்று என் வீட்டிற்கு சென்று காத்திருந்தேன். என் அம்மா கால் செய்து கொஞ்ச நேரம் பேசி கொண்டிருந்தார்கள். பிறகு பள்ளியில் வேலை செய்யும் ஒரு சக ஆசிரியர் கால் செய்து வகுப்பு பற்றி பேசினார். எல்லாம் பேசினேனே தவிர என்ன பேசினேன் என்று நினைவு இல்லை. டிவியில் செய்திகள் பார்க்கும் போது மின்சாரம் கட் ஆனது. அது என்னவோ எனக்கு அலாரம் அடித்தது போல உடையை மாற்றி கொண்டு கிளம்பினேன்.
மாலதி வீட்டு அருகேயும் மின்சாரம் இல்லை. தெருவில் சிலர் அவர்கள் வீட்டு முன் அமர்ந்து பேசி கொண்டிருந்தனர். நான் மாலதி வீட்டிற்கு சென்று கதவை தட்ட ரஞ்சித் தான் கதவை திறந்தான். அவன் கன்னத்தை கிள்ளி என்னடா படிச்சு முடிச்சுட்டியா என்றதும் அவன் முகம் வாடியது நான் பாக்கெட்டில் இருந்து மிட்டாயை எடுத்து அவனிடம் குடுத்து உள்ளே வா என்று அழைத்து சென்றேன். மாலதி சாப்பிட்டு கொண்டிருந்தார். அப்படியே உட்கார்ந்து வாங்க சார் முடிச்சுட்டேன் ரஞ்சித் சார் கிட்டே உனக்கு சந்தேகம் இருக்குனு சொன்னதை சொல்லி கேளு என்றார். அவன் வேறு வழி இல்லமால் புத்தகத்தை திறக்க அவனுக்கு எப்படி இருந்ததோ எனக்கும் அதே நிலை தான் இப்போ இவனுக்கு பாடம் சொல்லி தர நேரமா இது என்று இருந்தாலும் நடிக்க வேண்டிய சூழ்நிலை.
அவன் புத்தகங்கள் எடுக்க பையை திறக்கும் போது தான் கவனித்தேன். அந்த அறைக்கு நடுவே ஒரு கயிறு கட்டி இருந்தது. கயிற்றின் இரு பக்கமும் மாலதியின் ஒரு புடவை திரையாக இருந்தது. ரஞ்சித் கிட்டே கேட்பது போல என்னடா ரஞ்சித் இன்னைக்கு இங்கே மழை வந்ததா அது தான் அம்மா அவங்க சேலையை உள்ளே காய வைத்து இருக்காங்களா என்று. மாலதி புரிந்து கொண்டு இல்ல சார் நேற்று அவசரமா திரை காட்டியதால் அது கழண்டு விட்டது அதனால் உங்களுக்கு கொஞ்சம் சிரமம் இருந்தது அது தான் இன்று அப்படி நடக்க வேண்டாம்னு உறுதியா கட்டி இருக்கேன் என்றார். நாங்க பேசுவது புறியாமல் ரஞ்சித் இருவரையும் மாறி மாறி பார்த்து கொண்டிருந்தான்.