மாலதி சாப்பிட்டு முடித்து பாத்திரங்களை எடுத்து வைக்கும் வரை ரஞ்சித்துக்கு சொல்லி குடுத்து கொண்டிருந்தேன். அவனும் முதலில் கொஞ்ச நேரம் உன்னிப்பாக கவனித்தான். பிறகு தூக்க கலக்கத்தில் தரையில் சாய்ந்தான். மாலதி வந்து அவனை தூக்கி கொண்டு போய் திரைக்கு அந்த பக்கம் இருந்த விரிப்பில் அவனை கடத்தி விட்டு வந்தார். தரையில் என் எதிரே உட்கார்ந்து சார் காலையில் வேலை எல்லாம் முடிந்ததும் நேற்று சொல்லி குடுத்த அதை தான் எழுதி பழகினேன். இப்போ கொஞ்சம் சரியா வருது ஆனா நீங்க கை பிடிச்சு எழுதும் போது இருக்கும் தெளிவு இல்லை. என்று மாணவி வாத்தியார் கிட்டே சொல்லு வைத்து போல சொல்லி முடித்தார். நான் முதல் நாள் தானே ஆகி இருக்கு சீக்கிரமே கத்துப்பீங்க அது சரி இன்னைக்கு என்ன இன்னும் மின்சாரம் போகல என்றேன். அதை என் கேட்கறீங்க காலை முழுக்க மின்சாரம் இல்லை அதனாலே இப்போ கட் செய்யாமல் இருக்காங்க போல அதுவும் ஒரு வகையில் நல்லது தானே வெளிச்சத்தில் சரியா செய்யலாம் என்றார். நான் நாட்கள் ஓடி கொண்டிருக்கு இப்படியே கதை பேசி கொண்டிருந்தா வேலைக்கு ஆகாது மாலதியை மடக்கும் வழியை ஆரம்பிக்கணும் என்று யோசித்தேன்.
சரி மாலதி உங்க புத்தகம் பலகை எல்லாம் எடுத்து வாங்க நேரம் ஆகுது இல்ல எப்போ மின்சாரம் போகும்னு தெரியாது என்றதும் மாலதி சார் ஒரு நாள் விட்டு ஒரு நாள் படிக்கறேனே என்றார். நான் ஏதோ பள்ளியில் பசங்க தலையில் தட்டுவது போல தட்டி என்ன ரஞ்சித் போல படிக்கறதுக்கு வம்பு செய்யறீங்க சரி அவன் சின்ன பையன் அடிச்சு திருத்தலாம் உங்களை என்ன செய்ய முடியும் உங்க வழிக்கே வரேன் இப்போ படுக்க போறீங்களா என்றேன். சார் மணி இப்போ தான் ஒன்பது இதுக்குள்ளே படுத்தா தூக்கம் வருமா நேத்து பாதி ஆல்பம் தானே பார்த்தீங்க எடுத்து வரவா என்றார். உம் நேரா பார்க்க நான் கணக்கு போட்டா இவங்க படத்தில் மட்டுமே காட்டேறேன்னு சொல்லிக்கிட்டு இருக்காங்க இல்லாதவனுக்கு இளிச்சன் பூ சக்கரை என்பது போல படமாவது பார்க்கலாம்னு சரி கொண்டு வாங்க என்றேன். மாலதி ஆல்பம் எடுப்பதற்குள் நான் நாற்காலியில் இருந்து தரைக்கு மாறி உட்கார்ந்தேன். மாலதி ஆல்பம் எடுத்து என் மடியில் வைத்து என் எதிரே உட்கார்ந்தார். எனக்கும் அது வசதியாகவே தெரிந்தது. பக்கத்தில் இருந்தா சைட்ல பார்க்க வசதி இல்லை. இப்போ நேரா இருப்பதால் படம் பார்ப்பது போல பார்க்கலாம் என்று.
பாதி பக்கங்களை வேகமாக திருப்பினேன். நான் பார்க்க விரும்பும் படம் இருந்த பக்கம் வந்ததும் நிறுத்தி கொள்ள மாலதி சார் இது நேத்து நீங்க பார்த்துடீங்க என்றதும் நான் நேத்து பாதி இருட்டிலே பார்த்தேன் இப்போ வெளிச்சத்தில் பார்க்கலாமே என்று படத்தில் இருந்து பார்வையை மாலதி மேலே திருப்பினேன். மாலதி என் கூட சகஜமாகி விட்டதால் அந்நியன் இருப்பது போல நினைக்காமல் வீட்டில் ஒருவர் இருக்கும் போது சேலை நகர்ந்து இருந்தாலும் கண்டுக்காம இருக்கும் பெண்களை போல புடவை தலைப்பு நகர்ந்து இருப்பதை கண்டுக்காம அவங்க மார்பு பிளவு தெளிவா தெரிய உட்கார்ந்து இருந்தாங்க. கண்டிப்பா காலையில் நான் பஸ்ஸில் பார்த்த காட்சியை ஒப்பிடும் போது இது பல மடங்கு போதையை உண்டு செய்தது. காலையில் அந்த பெண் இறுக்கமா உள்ளாடை அணிந்து ஜாக்கெட்டையும் இறுக்கமா அணிந்து இருந்ததால் தான் முலைகள் அவ்வளவு எடுப்பா தெரிந்து இருக்கணும் இங்கே மாலதி முலைகள் இயல்பா இருக்கும் போதே எடுப்பாய் இருப்பது போதை தராமல் என்ன செய்யும்.
நான் பக்கம் திருப்பாமல் இருந்ததால் மாலதி சார் என்ன இன்னும் நெறய இருக்கு என்று சொல்ல நான் சுதாரித்து கொண்டு அடுத்த பக்கத்தை திருப்பினேன். அதில் என்னை சோதிக்கும் வகையில் மாலதி அவங்க பெற்றோர் காலில் விழுந்து வணங்குவது போல படங்கள் படம் எடுத்தவன் ரசிச்சு எடுத்து இருந்தான். வெறும் பட்டு புடவையில் மாலை இல்லாமல் மாலதி குனிந்து இருந்ததால் அவங்க முலையின் பக்கவாட்டு படம் அதுவும் அவங்க காம்பு ஜாக்கெட்டை குத்திக்கிட்டு இருப்பது போன்ற படம் என்னை ஆட்டி விட்டது. சும்மா படம் பார்த்து என்ன பயன் பேச்சு கொடுக்கலாம்னு மாலதி கல்யாணத்து போது கொஞ்சம் எடை போட்டு இருந்தீங்களோ என்று கேட்க மாலதி ஆமாம் சார் நானே நம்பல பரிச்சம் போட்டு ஒரு மாசத்துக்குள் கல்யாணம் ஆனா பாருங்க உங்களுக்கே தெரியுது என்றாள். நான் இல்ல மாலதி எடை போட்டு இருக்க மாட்டீங்க உங்க தையக்காரர் கொஞ்சம் இறுக்கமா தைத்து இருக்கணும் அது தான் எடை போட்டா மாதிரி தெரியுது என்றேன்.
மாலதி சார் நீங்க நான் என்ன நினைச்சேனோ அதை அபப்டியே சொல்லறீங்க நான் கூட என்னை அப்போ கிண்டல் செய்தவங்க கிட்டே இதே தான் சொன்னேன். பாருங்க இப்போ கூட ஊருக்கு போகும் போது தான் நான் துணியே தைக்க குடுப்பேன் இந்த ஜாக்கெட் ரெண்டு மாசம் முன் தான் தைத்தேன் இதுலே நான் எடை அதிகமா தெரியறேனா என்று அவங்க கையை காட்ட நான் தான் ஏற்கனவே பார்க்க வேண்டியதை பார்த்து முடிவு செய்து இருந்தேனே அளவு கச்சிதமா இருப்பதை கையை பார்த்து தான் சொல்லனுமா. ஆனா நான் நினைத்த வழியில் தான் போகிறது என்பதால் அதே பாணியில் இருந்தாலும் பொதுவா கை அளவு கொஞ்சம் லூசா தான் வைப்பாங்க அது வச்சு சொல்ல முடியாது என்றேன். மாலதி அவங்க சொன்னதுக்கு நான் எதிராக சொன்னதால் அதெல்லாம் இல்லை சார் என் இடுப்பு அளவு கூட சரியா தான் வச்சு இருக்கார் என்றார். நான் நம்பாமல் நிஜமாவா என்று கேட்பது போல கேட்க அவர் திரும்பி உட்கார்ந்து முதுகை காட்டி பாருங்க லூசா இருக்கா என்றார். நான் அப்படியே அந்த பென்சில் இடுப்பை கட்டி பிடிக்கணும் நினைத்தேன் ஆனால் கட்டுப்படுத்தி கொண்டேன்.
பார்வை மாலதியை கடந்து செல்ல ஒரு ஓரத்தில் பூ சரம் இருந்தது. என்ன மாலதி அங்கே பூ கட்டி வச்சு இருக்கே போல தெரியுதே என் வச்சுக்கலையா என்றேன். மாலதி இது காலையில் கட்டிய சரம் காலையில் குளிச்சிட்டு வச்சுக்கணும் இருந்தேன் மறந்து விட்டேன். இப்போ வச்சுக்க முடியாது என்றார். நான் என் இப்போ பூ வச்சு கிட்டா என்ன மாலதி என்றதும் அவர் சார் அது மகிடம்பூ இரவில் இந்த வாசனை தெரிஞ்சு பாம்பு வீட்டிற்குள் வந்துடும் அது தான் வைக்கல. நான் உள்ளுக்குள் சிரித்து கொண்டேன். இப்போவே பாம்பு சீறி கொண்டு தான் இருக்கு இன்னைக்கு வெளியே வர போகுதோ இல்லை இன்னும் ஒண்ணு ரெண்டு நாள் பொறுத்து வர போகுது என்ன மாலதி இந்த காலத்திலே இப்படி ஒரு மூட நம்பிக்கை எடுத்து வந்து வச்சுக்கோ நான் இருக்கேன் இல்ல எபப்டி வருதுன்னு பார்க்கலாம் என்று சொன்னதும் மாலதி எழுந்து சென்று வந்து தலையில் வைத்து கொண்டார். கண்ணாடி பார்த்து வைத்து கொள்ளாததால் கொஞ்சம் ஏற்றம் இறக்கமாக இருந்தது. நான் மாலதி சரியா வைக்கலை நான் சரி செய்து விடட்டுமா என்று கேட்க அவளும் சரி செய்யுங்க என்று அனுமதி குடுத்திட்டார்.