“மணிப்பாலுக்கு போயிருக்காரு…வர ஒரு வாரமாகும்…மனுஷன் அப்பக்கூட,போனில கூப்பிட்டு சண்டை போடுவாரு…என் தலைவிதிடா…நான்லாம் லவ் பண்ணி கல்யாணம் செஞ்சிருக்கவே கூடாது…!”
“சரி…சரி…போதும் சித்தி…திரும்ப அழுதீங்கன்னா…ஒரே அப்பா…அப்பிடுவேன்…எப்போபார்த்தாலும் ,சின்ன பிள்ளை மாதிரி அழுதுகிட்டு…”
அவள் அதற்கு பிறகு,ஒன்றும் பேசாமல்,சாப்பிட்டுகொண்டிருக்க,நான் அவளைப்பார்த்தவாறே,இருந்தேன்…சித்தி மாலினி நல்ல பிகர் தான்.முலை கொஞ்சம் பெரியதாக அவளது உருவத்துக்கு சம்பந்தமில்லாமல் இருந்தாலும்,செம செக்ஸியாக இருந்தது…எனது இடுப்புக்கு கீழே தம்பி துடிக்க ஆரம்பித்தான்…அவள் உட்கார்ந்திருந்ததை பார்த்தேன்…தனது ஒரு காலை,மற்றொரு கால் மேல் போட்டுகொண்டிருந்தாள்…அதனால்,அவளது பருத்த தொடைகளும்,அதற்கு சிகரம் வைத்தாற்போல இருந்த பூசணிக்காய் குண்டியும் சுரிதாரில் பிதுங்கி தெரிந்தது…அவளது குண்டி மிகப்பெரியது.அனேகமாக சித்தப்பா அந்த பெருத்த குண்டியில் தான் விழுந்திருப்பார்…
மெதுவாக சாப்பிடுவது போல பாசாங்கு செய்தபடி மாலினி சித்தியை பார்வையால் மேய்ந்து கொண்டிருந்தேன். துப்பட்டாவினால் மூடியிருந்த மாராப்பை முட்டித் தள்ளியவாறு நின்றிருந்த மாலினி சித்தியின் கலசங்கள், என் ஆண்மையையும் ஜட்டியை முட்டித்தள்ள,என் பேண்ட் ஜிப் என்னை திறக்க சொல்லி தூண்டின.
சந்தன நிறத்தில் பிதுங்கியிருந்த சித்தியின் கழுத்து சதைகளோ, என்னை கிறங்கடித்தன.முன்பக்கமும்,பின்பக்கமும் வீங்கி பார்ப்பவர்களை பித்தம் பிடிக்க வரச்செய்யும் அவளது வனப்பை பார்த்ததும் ‘போட்டால் இவளை மாதிரி ஒருத்தியை போடவேண்டும்’ என்று ஆசை,வெறியாக வரும்…
“என்னடா…எழுந்திரிச்சிட்ட…சாப்பிடலயா…?”
“நான் தான் வீட்டிலே சாப்ட்டேனே…உங்களுக்குக்கத்தான் வந்தேன்…நீங்க சாப்பிடுங்க,ரெஸ்ட் ரூம் போயிட்டு வர்றேன்” நான் சொல்லிவிட்டு செல்ல, அவள் என்னைப்பார்த்து சிரித்தாள்…
ரெஸ்ட் ரூம் வந்து,ஜட்டிக்குள் மூச்சு திணறிய எனது தாண்டவராயனை எடுத்து வெளியே விட,அவன் தலை கால் புரியாமல் ஆடிக்கொண்டிருந்தான்…மெல்லமாக எனது கையால் பற்றி பிடித்து நீவ,என்றுமில்லாத அளவுக்கு சித்தியின் வனப்பினால் ,விரைப்பாக இருந்தது…மெதுவாக ஆட்டத்தொடங்கியபோது,சித்தி செல்லில் கூப்பிட்டாள்…
“சீக்கிரமா வாடா…” நான் பதறிப்போய் தம்பியை ஜட்டிக்குள் திணித்துவிட்டு,வெளியே வந்தேன்…ரெஸ்டாரெண்ட் ஊருக்கு வெளியே இருப்பதாலும்,சித்தி தனியாக உட்கார்ந்து இருப்பதால்,யாராவது கலாட்ட செய்கிறார்கள் போல என்று நினைத்து ,பதறி வந்தால்,அவள் சிறிது டென்ஷனாக இருந்தாள்…யாரோ அவளிடம் ரேட் கேட்டதாக சொல்ல எனக்கு செம கடுப்பாக இருந்தது…நான் பில்லை கட்டிவிட்டு,சித்தி வேண்டாம் என்று சொல்லியும் கேட்காமல்,ரெஸ்டாரண்ட் மேனேஜரிடம் போய் சண்டை போட்டேன்…
மாலினி சித்தி ஒன்றும் சொல்லாமல்,என் பின்னால் வந்தாள்…பைக் பக்கத்தில் வந்து என் சாவியை பாக்கட்டில் தேடியபோது,
“நீ ஏன் பத்து வருஷத்துக்கு முன்னாடியே பிறக்கலடா…?”
“என்.னது…என்ன சொன்னீங்க…?”
அவள் விசும்பியவாறே,எனது தோளின் மீது சாய்ந்தாள்…
“என் மேல எவ்வளவு பாசமா இருக்கிறே…!…நீ ஏன்டா பத்து வருஷத்துக்கு முன்னாடியே பிறக்கல…?”
நான் அவளது முகத்தை தூக்கி,அவளைப்பார்க்க,அவள் கண்களில் காதல் பெருக்கெடுத்து ஓடியது…அவளது கண்ணீரை துடைத்ததும்,அவள் என்னை தழுவியவாறே,என் உதட்டில் அழுந்த முத்தமிட்டாள்…நான் புத்தி பேதலித்து போனேன்…”சித்…தி…யாராவது பார்க்கபோறாங்க…”
“எவன் பார்த்தாலும் எனக்கு கவலை இல்லை…அதுக்குத்தான் தூரமா வர சொன்னேன்…”
Super super super super super super
Super Appu…