அதிர்ஷ்டக்காரன் பாகம் 16 55

“அப்படி ஒண்ணும் பெரிசு இல்லை…. எங்க அம்மாவை விட பெருசு உலகத்தில் இருக்கு!…. அதை எல்லாம் பார்க்கும் போது எங்க அம்மாவுது ஒண்ணும் பெருசில்லே!…..அதுவும் இல்லாம அவங்க ஒரு குழந்தை பெத்திருக்காங்க… அதுக்கு பால்ஊட்ட அது கொஞ்சம் பெரிசாத்தான் ஆகும்….”

“அவங்க குழந்தைக்கும் அவங்கமாதிரியே அது ரெண்டும் கொஞ்சம் பெரிசுதான்…..
“ வர்ஷினி பத்மினியின் முலையைத் மெல்ல தடவினாள்…”அந்த குழந்தைக்கு ஒரு குழந்தை பிறந்தா?….” வர்ஷினி கண்களை அகல விரித்தாள்…” இது ரெண்டும் வீங்கி…. பார்க்கவே அத்தனை நல்லாயிருக்கும்!!!!!!!!!!”

“ஆமாங்க அண்ணி!… சும்மா இருக்கிறப்பவே… உங்க ஆத்துக்காரர் என்னுதை முறைச்சு முறைச்சு பார்ப்பார்… இந்த அழகிலே அதிலே பால்வேற வந்துச்சுன்னா…. சொல்லவே வேண்டாம்….என்னையே சுத்தி சுத்தி வருவாரு…” பத்மினிக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது….. வெட்கமாய் சிரித்தாள்…

“என்னங்க அக்கா சிரிக்கறீங்க?….” வர்ஷினி ஆதங்கத்துடன் கேட்டாள்..

“அடியே வரூரூ….. எங்க அண்ணன்…. அதுதான் உங்க வருங்கால ஆத்துக்காரர்… முலைப்பால் வெறியரடி… இப்பவே என் பாலுக்கு ரிசர்வ் பண்ணி வச்சுட்டார்… நாளைக்கு எனக்கு குழந்தை பிறந்தா….. குழந்தைக்கு புட்டிப்பால்தான் தரணுமாம்… என்கிட்டே சுரக்கிற எல்லாப்பாலையும் இவர்தான் குடிப்பாராம்….”

“நீங்க என்ன சொன்னீங்க?….”

“நான் என்னடி சொல்வேன்?… நான் சரின்னு சொல்லிட்டேன்…. ஆனால் அம்மாதான் குழந்தைக்கு கொஞ்சம் பாலாவது தரவேண்டுங்கன்னு ஒரே கெஞ்சல்….. ஆனாலும் அண்ணன் மசியவே இல்லை…. கடைசியில்தான் ஒரு நிபந்தனையின் பேரில் ஒப்புக்கொண்டார்……”

“என்ன நிபந்தனை?….” வர்ஷினி துடிப்புடன் கேட்டாள்..

“நான் கர்ப்பமானதில் இருந்து, அம்மா கை வைத்தியம் செஞ்சு எனக்கு பால் நிறைய சுரக்கிறமாதிரி பண்ண வேண்டும்… அப்படி பண்ணினால்தான் குழந்தை பிறந்த பின்னாடி… குழந்தைக்கு தர சம்மதிப்பாராம்… இல்லையென்றால்..குழந்தைக்கு புட்டிப்பால்தான்னு கறாராய் சொல்லிட்டார்….”

“அவருக்கு முலைப்பால்னா ரொம்ப பிரியமா சாப்பிடுவார் போலிருக்கு….”

“ஆமாண்டி…. அவர் கத்துட்ட வித்தைக்கு முலைப்பால் ரொம்பவும் சப்போர்ட்டா இருக்குமாம்!….”

“வித்தையா?….” வர்ஷினி நெற்றியை சுருக்கினாள்..

“அய்யோ… அதையும் உளறிட்டேனா?…” பத்மினி சலித்துக்கொண்டாள்…

“அக்கா!…..” என்றாள் அதட்டலாய்….

“ஏங்க அண்ணி… கத்தறீங்க?….” பத்மினி குழைவாய் கேட்டாள்…

“அக்க்காகா….” வர்ஷினியின் குரலும் மிருதுவானது…..

“ஏங்க என் செல்ல அண்ணி?…” பத்மினி உருகினாள்..