அதிர்ஷ்டக்காரன் பாகம் 16 49

“என் நோய்க்கு மருந்து எங்க அண்ணன் கிட்டேயே இருக்கு!…. அந்த தடியாலே அடிவாங்கினாத்தான் தண்ணியா வந்துட்டு இருக்கிற ஒரு இடத்திலே தண்ணி நிக்கும்…..” பத்மினிக்கு சிரிப்பு தாங்கமுடியவில்லை… வர்ஷினிக்கும்தான்…

“வர வர நீங்க ரொம்ப கெட்டுப்போயிட்டீங்க!….” வர்ஷினி சிணுங்கினாள்..

“ஆமாண்டி!…. எங்க அண்ணனை நினைச்சு நினைச்சே கெட்டுப்போயிட்டேன்…. அவரை நினைச்சாலே அவரோட தம்பிப்பயல்தான் கண்ணுக்கு முன்னாடி வந்து பயமுறுத்தறான்….” பத்மினி கண்களை அகல விரித்து பயம் காட்டினாள்…

“தம்பிப்பயல்னா?….ஓ…..அ..து…வா…” வர்ஷினிக்கு புரிந்தது…. உதட்டை கடித்துக்கொண்டாள்….”ச்ச்ச்சீசீசீசீசீய்ய்ய்ய்ய்”

“என்னடி ச்சீய்…. அது என்ன என்ன வேலை எல்லாம் பண்ணும் தெரியுமா?…. ஒரு பெண்ணோட உடம்பிலே எங்கே எல்லாம் ஓட்டை இருக்கோ… அங்கே எல்லாம் புகுந்து விளையாடும்…….அப்பப்பா!…. அது போடும் ஆட்டம் இருக்கே??..
எனக்கு இப்பவே அது வேணும்போல இருக்கேடி!….” பத்மினி உடம்பை முறுக்கினாள்….

“பெண்ணோட உடம்பிலே இருக்கிற எல்லா ஓட்டையும்னா?…. பெருமாளே!…. அங்கேயுமா?….”’ வர்ஷினி பயத்தில் விக்கித்துப்போனாள்…..

“அங்கேயுமான்னா?….” பத்மினிக்கு லேட்டாய்த்தான் புரிந்தது…”அடிப்பயங்கரி!…. கற்பூரமா இருக்கியே?… நான் கூட இவ்வளவு சீக்கிரம் புரிஞ்சுக்கலே?…. சொன்ன உடனேயே
“கப்”ன்னு புடிச்சுட்டியே?…. பரவாயில்லை… எங்க அண்ணனுக்கு ஏத்தவதான்…” பத்மினி சர்டிபிகேட் தந்தாள்..

“ச்சீ…ச்சீ…. அங்கேயெல்லாம் பண்ணினா வாசம் அடிக்காது?….” வர்ஷினி சந்தேகமாய் கேட்டாள்….

“எனக்குத்தெரியலையே?… உனக்கு பண்ணும்போதுதான் கிட்டே நின்னு பார்க்கனும்…..வாசம் வருதா? .. இல்லையான்னு…” பத்மினி பரிகாசம் பண்ணினாள்…

“எனக்கு பண்ணும்போதா?…. நான் செத்தேன்……” வர்ஷினி சிரித்தாள்…” எங்க ஆத்துக்காரருக்கு அது ரொம்ப பெரிசா இருக்கும்னு சொல்லி பயமுறுத்துறீங்க?…. அதுவே எனக்கு பயமா இருக்கு!… அத்தாம் பெரிசா இருக்கிறதே எப்படி எனக்குள்ளே வாங்கறதுன்னு!!!!… இதிலே அதை என் பின்வாயிலியே விட்டா!…. அவ்வளவுதான்… நேக்கு ஆசனவாய் கிழிஞ்சுரும்….நான் காலி….” வர்ஷினி உடம்பை குலுக்கிக்கொண்டாள்…திடீரென கேட்டாள்…”ஏங்க அக்கா உங்களுக்கு வலிக்கலையா?……. அது செய்யறப்போ வாசம் வரலியா?…”

“அடியே கடங்காரி…நானே இதுவரைக்கும் அதுக்கு பிடி கொடுக்காம நழுவிட்டு இருக்கேன்…. நீ பேசுவதை எங்க அண்ணன் கேட்டால் அவ்வளவுதான்… என்னை இங்கேயே குனியவச்சு ஆசனவாயிலே சொருகிடுவார்…. முன்னாடி சொருகினப்போ.. பரவாயில்லை…. வஜினா கிழிந்து ரத்தம் வந்தாலும் அது சீக்கிரம் பழகிருச்சு!…. பின்னாடின்னா…. அய்யோ அம்மா…
“பத்மினியும் புலம்பினாள்..

“அப்போ… உங்களுக்கு இன்னும் பின்வாசல் திறக்கப்படலையா?…..” பத்மினி ஆச்சர்யமாய் கேட்டாள்…..

“ஏண்டி உனக்கு வருத்தமா இருக்கா?… எங்க அண்ணனோட உலக்கையை பார்த்தா இப்படி பேசமாட்டே?… அது முன்னாடி போடற ஆட்டத்தையே தாங்க முடியலே?… ஏதோ வாய் இருக்கிறதாலே சமாளிக்கிறோம்… இதுலே பின்னாடியும் போடறதுக்கு ஒத்துட்டா…. அவ்வளவுதான்…. காலையிலே எழுந்திருக்க முடியாது….
“

“நானா சொன்னேன்?…. நீங்க தானேக்கா பெண்களுக்கு மூணு ஓட்டை இருக்குன்னு சொன்னீங்க?…. அதனாலேதான் நான் கேட்டேன்….உங்களுக்கு எத்தனை வாசல்லே திறப்பு விழா நடந்திருக்கு?…” வர்ஷினி கண்ணைச் சிமிட்டினாள்….

“ரெண்டு வாசல்தான் திறந்திருக்கு!…. பின்னாடி வாசல்லே இன்னும் திறப்புவிழா நடக்கலே… அதனாலே நான் இன்னும் நடமாடிட்டு இருக்கேன்… அண்ணன் அடுத்தநாளே கேட்டார்…. எனக்குத்தான் பயமா இருக்குன்னு சொல்லிட்டு வாயை வச்சு சமாளிச்சேன்….”

“சும்மா சொல்லக்கூடாதுங்க அக்கா!…. நீங்க வாய்வேலையிலே அசத்தறீங்க!….”

“எப்படிடீ சொல்றே?…”

“நாம விளையாடறப்போ எல்லாம் முத்தம் தந்தாலும் இவ்வளவு டீப்பா இருக்காது…. முத்தம் நீண்டநேரம் தருவீங்க… ஆனாலும் இன்றைக்கு தந்தமாதிரி என் உயிரையே உருவுறமாதிரியெல்லாம் தரமாட்டீங்க…அப்பப்பா!…. நான் கிறுகிறுத்துப்போயிட்டேன்….. எப்படிங்கக்கா!…. இப்படி அசத்தறீங்க?….” வர்ஷினி ஆசையாய் பத்மினியின் கன்னங்களை வருடி… அவளின் இதழை குவித்துப்பிடித்து…. நீவினாள்…

“எல்லாப்பெருமையும் எங்க அண்ணனைத்தான் சேரும்…. அவருதான்டி இதையெல்லாம் கத்துக்கொடுத்தார்… நான் கத்துட்டேன்…. அவ்வளவுதான்….” என்றாள் அடக்கத்துடன்…

“நல்லாவே கத்துருக்கீங்கக்கா!…..”