அதிர்ஷ்டக்காரன் பாகம் 16 49

“உங்களுக்கு அக்கா மாதிரிதான் இருக்காங்க?… அதுவும் சூப்பரான அக்கா!… ..” ஒரு கணம் நிறுத்தியவள்…” ஏங்கக்கா!.. எனக்கு ஒரு சந்தேகம்!… நீங்க சொன்னதனாலே எங்காத்துக்காரர் ஆன்ட்டியை மடக்கினாங்களா?… இல்லை அவருக்கு முன்னாடியே ஆன்ட்டி மேலே ஒரு கண்ணா?….”வர்ஷினி குறுகுறுவென சிரித்தாள்…

“அதுதான்டி எனக்கும் புரியலே!…. நானும் அதைப்பற்றி கவலைப்படலே!… எப்படியோ நல்லது நடந்தா சரின்னு விட்டுட்டேன்…. ஆனாலும் எங்க அண்ணன் தொட்டதும் அம்மாவுக்கு இளமை திரும்பிடுச்சுடி!… என்னமா அண்ணன் கிட்டே நடந்துக்கறாங்க தெரியுமா?…. அப்படியே உருகறாங்க!……. நான் ஒன்னு சொல்றேன்… எங்க அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் தாம்பத்யம் அவ்வளவு சரியில்லை!…. அது தெரியுமா?….”பத்மினி அதிர்வேட்டை வீசினாள்..

“சரியில்லையின்னா?….”

“படுக்கையறையை பொறுத்தமட்டில் எங்க அம்மா பாவம்டி!…. அப்பாவுக்கு எங்கம்மாவை அவ்வளவா பிடிக்காதாம்…”

“என்னது?….” வர்ஷினி அதிர்ந்தாள்…

“ஆமாண்டி!.. வரூ…. எங்கம்மாவுக்கு முன்னாடியும், பின்னாடியும் பெரிசா இருக்காம்!….. அதைப்பார்த்தாலே எங்க அப்பாவுக்கு மூடூ வரமாட்டேங்குதாம்….பயமா இருக்காம்….”

“என்னக்கா!… பாலுமாமா சும்மா வேஸ்ட்டா இருப்பார் போலிருக்கு!… ஆன்ட்டி மாதிரி ஒரு பிகர் கிடைச்சா நேரம் காலம் இல்லாம படுக்கையிலே போட்டு விளையாடிட்டு இருக்கறதே விட்டுட்டு பிடிக்கலை….. பயமா இருக்குன்னு…. இது என்ன வேதாதாந்தம்?… எதுக்கு பயம்?…”

“ஒருவேளை எங்க அம்மாவுக்கு முன்னாடி பெரிசா இருக்கிறதாலே…. அப்பா கீழே இருந்து… அம்மா மேலே இருந்து செய்யும்போது அப்படியே மயங்கி விழுந்துட்டா!…. அப்பாவுக்கு மூச்சு முட்டிடுமோன்னு பயமோ என்னவோ?…” பத்மினி சிரிக்காமல் சொன்னாள்…

“சரி!..அப்படியே வச்சுட்டாலும்… உங்களுக்கும் அதே மாதிரிதானே இருக்கு?…”

“ஏய் லூசு… நான் எப்படி இருந்தா எங்க அப்பாவுக்கு என்னடி?….என்னையா கட்டிக்கப்போறார்?… லூசு..லூசு..”பத்மினி வர்ஷினியை செல்லமாக அடித்தாள்…

“ஸாரிங்கக்கா!.. ஏதோ ஒரு ப்ளோவிலே வந்துருச்சு!… நீங்க சொல்றதை பார்த்தால்… ஆன்ட்டிக்கு படுக்கையறை சுகம்னா… எங்காத்துக்காரர் மூலமாத்தான் கிடைக்குதா?..”

“அப்படின்னு சொல்லமுடியாது….. ஏதோ கிடைச்சுது!….. அப்படி கிடைச்சதால் தானடி நான் பிறந்தேன்… நான் பிறந்த பின்னாடி அந்த சுகம் குறைஞ்சுட்டே வந்துடுச்சாம்……. அம்மாவும் அவ்வளவுதான்னு நினைச்சுட்டு இருந்திருக்காங்க…”

“அப்புறம்…..”

“அதெல்லாம் எங்க அண்ணனை பார்க்கிற வரைக்கும்தான்…..
“ பத்மினி சிரித்தாள்…

“எங்காத்துக்காரரை பார்த்த பின்னாடி என்ன ஆச்சு?…”

“உடம்பிலே உள்ள எல்லாச் சுரப்பியும் எக்ஸ்ட்ராவா வேலை செஞ்சிருக்கு!….பாவம்டி…. அவங்க என்னதான் செய்வாங்க!… அதனாலதான் அண்ணனையே சுத்தி சுத்தி வந்திருக்காங்க!….”

“ஓ… இப்போ புரியுது..” வர்ஷினி சிரித்தாள்…

“நம்ம கதாநாயகன்தான்…. யாரையுமே நிமிர்ந்து பார்க்கமாட்டாரே?.வழக்கம்போல் … எங்க அம்மாவையும் பார்க்கலே!..

எங்க அம்மாவும் சலிக்காம சுத்தியிருக்காங்க!… அதுக்கு இப்பத்தான் பலன் கிடைச்சிருக்கு!…. வறுமையில் இருந்தவனுக்கு லாட்டரி அடிச்சமாதிரி சந்தோஷப்பட்டுட்டு இருக்காங்க!….”

“ம்”

“அண்ணன்மேலே உயிரையே வச்சிருக்காங்கடி!… எங்க அண்ணன் கேட்டால் உயிரையும் தருவாங்கடி!…. அண்ணன் கண்னை மூடிட்டு கிணத்திலே குதிக்கச்சொன்னா கூட குதிப்பாங்க!….”

“ஏன் நீங்க குதிக்கமாட்டீங்களா?…” வர்ஷினி கிண்டலடித்தாள்…

“என்னையா கிண்டல் பண்ணறே?… நாளைக்கு கல்யாணம் ஆகட்டும்…. நீ என்ன பண்ணறேன்னு பார்க்கலாம்….” சிரித்தவள்…
“உன்னை கல்யாணம் ஆனபின்னாடி பார்க்கிறது என்ன?… கல்யாணம் ஆவதற்கு முன்னாடியே எங்க அண்ணன் மேல உயிரா இருக்கே!!!!…. உன் கழுத்திலே தாலி ஏறி… எங்க அண்ணனோட உலக்கை உன் அந்தரங்கத்திலே ஏறினா….. அவ்வளவுதான்…. …” பத்மினி வாசகத்தை முடிக்காமல் சிரித்தாள்…