அதிர்ஷ்டகாரண் – Part 1 104

ஒருநா, சாயங்காலம் நல்லா இருட்ற நேரத்ல, கீதாவ கூட்டிட்டு, சகுந்தலா பிரண்டு, மேகலா எங்க வீட்டுக்கு அவள தேடி வந்தா. மேகலாவ, கோயம்புத்தூர்ல கட்டி கொடுத்துருந்தாங்க, கை குழந்த ஒன்னு இருக்கு. கல்யாணத்துக்கு அப்பறம் ஒரு சுத்சு பெருத்திருந்தா! மாரும் குண்டியும் பெருத்து, கலர் கொஞ்சம் கூடின மாதிரி இருந்துச்சு. குழந்தைக்கு பால் கொடுக்கிறதால, பிரா போடாம, ரவிக்கய முட்டிகிட்டு நிக்கிற ரெண்டு பால் செம்போட, சும்மா கும்முனு இருந்தா. “என்னடி, எங்க கிட்டயெல்லாம் சொல்லாம, நம்ம சுந்தர் அப்பாவுக்கு ரெண்டாந்தாராமா வாழ்க்கபட்டுட்டயாமே”ன்னு கேட்டுகிட்டே வந்தவ, என்ன பாத்ததும், என்னய அப்டியே, நெஞ்சோட சேத்து கட்டி அணைச்சுகிட்டு, என் தலய தடவிக்கிட்டே, “சாரி சுந்தர், அம்மா இறந்து போயிட்டதா கேள்விப்பட்டேன், இப்பதான் ஊர்ல இருந்து வந்தேன், விஷயம் கேள்விபட்டதும் நேர இங்க ஓடி வந்துட்டேன்”னா. மெத்துன்னு இருந்த அவ மாரு பட்டு என் ‘கோலு’ துள்ள ஆரம்பிச்சிருச்சு! மெதுவா, அவளோட அணைப்ப விலக்கிட்டு,,அவங்க பேசட்டும்னு, மெதுவா நகந்து வசலுக்கு போயிட்டேன். கீதாவும் சுரேஷும் அவங்க ஸ்கூல் கதைய பேச ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. எனக்கு தெரிஞ்சு, சகுந்தலாவுக்கு மேகலாவும், சாந்தியும்தான் ரொம்ப குளேஸ் பிரண்ட்ஸ். நான் சின்ன வயசுல, அவங்ககூட இருக்கிறப்ப, எனக்கு விபரம் புரியாதுன்னு நினச்சுகிட்டு, அவங்க, அந்தரங்க விவகாரங்களெல்லாம் பேசுவாங்க. பொண்ணுங்க இப்டியெல்லாம் கூடவா பேசுவாங்கன்னு எனக்கு ஆச்சர்யமா இருக்கும். ஆனா இவங்க ரெண்டு பேர் தவிர வேர யார் கிட்டயும் சகுந்தலா அப்படி பேச மாட்டா. மத்தவங்கள பொறுத்தவரைக்கும் அவ innocent girl. கண்டிப்பா சகுந்தலா மனசுல என்ன இருக்குங்கிறத, மேகலாகிட்ட பேசுவா, அத அவங்களுக்கு தெரியாம ஒட்டு கேட்றனும்னு முடிவு பண்ணி, ஒன்னும் தெரியாத மாதிரி வாசல்ல நின்னுகிட்டு அவங்கள ஓர கண்ணால பாத்துக்கிட்டே இருந்தேன். நான் நினச்சது வீண்போகல,கிச்சன்ல இருந்து காபிய எடுத்துகிட்டு, ரெண்டு பேரும் அப்படியே கிணத்தடிக்கு போறத பாத்துட்டு, நான் மெதுவா மொட்ட மாடிக்கு போனேன்.

நான் நின்ன இடம், அவங்க கண்ணுக்கு மறைவான இடம். மேகலா, சகுந்தலாகிட்ட ரகசிய குரல்ல, “ஏண்டி, சுந்தர் அப்பா கொஞ்சம் வயசானவராச்சே, சந்தோஷமா இருக்கியான்”னு கேட்தும், “மாமா என்ன நல்லா வச்சுருக்காருடி”ன்னா. “அப்ப எப்படி வயித்த தூக்கிட்டு நிக்கப்போறேன்?”னு கேக்க, சகுந்தலா, “அதெல்லாம் கிடையாதுடி”ன்னா. அத கேட்ட மேகலா மட்டுமில்லாம, ஒட்டு கேட்டுகிடுருந்த நானும் அதிர்ச்சியாயிட்டேன். “ஏண்டி?”ன்னு, கேக்க ” சுந்தரும், சுரேஷும் தான், என் பிள்ளைங்க, எனக்குன்னு தனியா பிள்ளைங்க பிறந்தா, பின்னாடி நானே மனசு மாறினாலும், மாறிடுவேண்டி, அதனால நாங்க ரொம்ப safe ஆதான் பண்றோம்”ன்னு சொன்னா. மேகலா, “அடப்பாவி, அந்தாளு அவரு பிள்ளைகள நீ பாத்துக்கணும்கிறதுக்காக, உன்னைய ஏதோ போட்டு குழப்பிட்டாரு போல இருக்கு, பசங்க நாளைக்கே கல்யாணமாகிட்டு போயிட்டா, பெத்த அம்மாவயே மறந்துட்டு, பொண்டாட்டி பின்னாடி போயிருவானுங்க, சித்தியா, வந்த உன்னதானா பாக்க போறாங்க, ஏதாவது தியாகம், அது இதுன்னு, சினிமா வசனமெல்லாம் பேசாம, இப்பவே அவருக்கு முடியாம போறதுக்குள்ள, உனக்குன்னு, ஒன்னு பெத்துக்கடி. பிரசவவலி கஷ்டம்னாலும் அதுக செய்ற வால்தனத்துல இருக்கிற சுகம் இருக்கே அது அனுபவிச்சாதாண்டி தெரியும். பாரு, நான் உன்ன பாக்கனும்னு அவசரத்துல வந்தேனா, தூங்கிக்கிட்ருந்த குழந்தய, அம்மாகிட்ட விட்டுட்டு வந்துட்டேன், இன்னேரம் அது பாலுக்கு என்ன தேட ஆரம்பிச்சுருக்கும்”னு சொல்லிகிட்டே, அவளோட மார லேசா மசாஜ் செய்ய ஆரம்பிச்சா. உடனே, சகுந்தலா, “சே, என் பசங்க அப்படியில்ல, என் மேல உசிர வச்சுருக்காங்க”ன்னா. கொஞ்ச நேரம் ரெண்டுபேரும் பேசாம இருந்தாங்க, அப்பறம் திடீர்னு மேகலா, “ஏண்டி, சின்ன வயசுலயே இந்த சுந்தர் அழகா இருப்பான், இப்ப இன்னும் கட்டு மஸ்தா இருக்கான், அவன பாக்கிறப்ப, என்னாலா கண்ட்ரோல் பண்ண முடியாம கட்டி வச்சுகிட்டேன், நீ எப்டிடீ அவன பக்கத்லேயே வச்சுகிட்டு சும்மா இருக்க?” ன்னு கேட்டா, “என்னடி பண்றது, வயசு அதிகம்கிறதால, இவன கல்யாணந்தான் பண்ணிக்க முடியாது, அம்மான்னு இந்த வீட்டுக்கு வந்துடா, காலமெல்லாம் இவன் எங் கூடவே இருப்பான்னு பாத்தா, என்ன பாத்தாலே விலகி ஒடுறான். இவன எப்டி வழிக்கு கொண்டுவரதுன்னே தெரியலடின்னா. மாமாகூட இருக்கிறப்ப, சுந்தரத்தான் மனசுல நினச்சுக்குவேன், அவரு பண்றதெல்லாம் இவன் பண்றதா நினச்சுக்குவேன், அனா அவரு தன்மேல பேபிக்கு ரொம்ப பாசம்னு உருகி போயிட்ருக்காரு”ன்னா. “எனக்கு உன்னப்பத்தி நல்லா தெரியும்டீ, அதனாலதான் கேட்டேன், சின்னப்பவே சுந்தர யாருக்கும் விட்டு கொடுக்க மாட்டயே. சரி சரி இப்ப ஓரே வீட்ல இருக்கிறப்ப, அவன ஈசிய மடக்கிறலாம். ஆனா யாருக்கும் சந்தேகம் வர்ரமாதிரி நடந்துத்காத, யோசிச்சு தெளிவா திட்டம் போட்டு எஞ்சாய் பண்ணுடி, அவசரப்பட்டீன்னா உங்க மாமாகிட்ட மாட்டிகுவ”ன்னு மேகலா சொல்ல, ” போடி, என் புருசன் ரொம்ப தங்கமானவரு, அப்படி ஒரு நிலம வந்தாகூட சந்தோசமா இரு ‘பேபி’ன்னு சொல்ற பெருந்தன்மையானவரு அவரு என்னய முழுசா நம்புவாருடீ. எங்களோட மொதராத்திரி அன்னிக்கே, அவர்கிட்ட இவனுக ரெண்டு பேர் மட்டும்தான் எனக்கு பிள்ளைங்க மத்தபடி நா படுக்கைக்கு வேணும்னா, நீங்க காண்டம் use பண்ணுங்கன்னு சொன்னதும், அவர் எங்கிட்ட முழுசா ‘சரண்டரா’கிட்டாருடு.” சகுந்தலா, நீ கெட்டிக்காரிடீன்னு” மேகலா ‘சர்ட்டிபிகேட்’ கொடுத்தா!. எனக்கு அப்பதான் அன்னிக்கு அப்பா, “சகுந்தலா உங்க ரெண்டு பேர் மேலேயும் அதிகமான தாய் பாசம் வச்சிருக்கா”ன்னு சொன்னது ஞாபகம் வந்துச்சு. அந்த நேரம் பாத்து சகுந்தலாவ தேடி வந்த கீதா, “அக்கா இருட்டுகுள்ள நின்னுகிட்டு ஏங்க்கா பேசுறீங்க”ன்னு கேக்க, ரெண்டு பேரும் பேச்ச மாத்தி சமாளிச்சுகிட்டு, வீட்டுக்குள்ள போய்டாங்க. எனக்கு அப்பதான் மனசு நிம்மதியாச்சு. என் சகுந்தலா எனக்காகத்தான் இங்கே இருக்கா, எப்டி நான் அவ நினப்பாவே இருக்கேனோ, அதே மாதிரி அவளும் துடிச்சிகிட்டு இருக்கா. என்ன அவள முழுசா எனக்கு தர முடியலைன்னாலும் அப்பாவையும் என்னையும் சேத்து கவனிச்சுக்குவான்னு புரிஞ்சுச்சு. தாய் மகன் உறவு புனிதமானதுன்னாலும், சில இடங்கள்ல தப்பு நடக்கத்தானே செய்யுது, அதுமில்லமா, நான் ஒன்னும் அவள தாயா நினைக்கலயே, அவளே, என்னய நினச்சுகிட்டுதான் அப்பாவேட இருக்கேன்னு சொன்னாளே? அப்ப அவ கொஞ்சி பேசுனதெல்லாம் எங்கூடதானா? நாந்தான் புரிஞ்சிக்காம அவ மேல கோவப்பட்டுகிட்டு இருந்தேன்னு நினைக்கிறப்பவே அவ மேல ஒரு அனுதாபம் வந்துச்சு. மேகலா கிளம்பி போனதுக்கப்பறம், சத்தம் போடாம, கீழ இறங்கி வந்தேன். ரொம்ப நாளைக்கப்பறம், மனசு நிம்மதியானதால, அன்னிக்கு நைட் என்னால concentrate பண்ணி நல்லா படிக்க முடிஞ்சுச்சு.