28 வயது அழகுப் புயல் – பாகம் 30 168

என்ன நடக்கிறது என்று யோசிப்பதற்குள் இன்னொரு குத்து விழ… நிலைகுலைந்தான். சிகரெட் எங்கோ போய் விழுந்திருந்தது.

இதற்குள் மோகன் அங்கு வர…. வெளிய வாடா… என்று கத்திக்கொண்டே கதிர் காரை ஓங்கி உதைக்க…. உடைந்த மூக்கோடு… தப்பித்தோம் பிழைத்தோம் என்று அவன் காரை கிளப்பிக்கொண்டு… பறந்துகொண்டிருந்தான். கதிரிடம்….. ரோஹித்துக்கு முன்பே அடிவாங்கிய அவன் கூட்டாளிகளும் காணாமல் போயிருக்க… நிஷா நடுங்கிப்போய் காருக்குள் உட்கார்ந்திருந்தாள். ஜஸ்ட் மிஸ்! கடத்தியிருப்பார்கள்! கதிர்…. தெய்வம் மாதிரி வந்த!

ரொம்ப தேங்க்ஸ் கதிர்

நாக்கு தழுதழுக்க மோகன் சொல்ல…. அவனோ கோபம் குறையாமல், தப்பிச்சிட்டானே மாமா… என்றான். நிஷா ஓடிவந்து அவன் கையை பிடித்துக்கொண்டாள். பாதுகாப்பாக உணர்ந்தாள்.

மோகன் IG ஆக இருக்கும் தனது நண்பனுக்கு விஷயத்தை சொல்லிவிட்டு கதிரிடம் வந்தார். ரொம்ப தேங்க்ஸ்ப்பா.. என்றார். இதிலென்ன மாமா இருக்கு.. நல்லவேளை நம்ம நிஷாவுக்கு எந்த பாதிப்பும் இல்ல என்று பதைபதைப்புடன் சொல்ல… நிஷா அவனை நன்றியோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

காயத்தோடு வீட்டுக்குப் போன ரோஹித் அவமானம் தாங்காமல் துடித்தான். பாத்ரூம் கண்ணாடிமுன் நின்றுகொண்டு பளிங்கு மேடையை குத்தினான். வினய்க்கும் அருணுக்கும் போன் போட்டு கத்தினான்.

ராஜ் எப்போ இங்கே வந்தான்? என்று அருணைப் பார்த்து வினய் எரிச்சலோடு கேட்டான்.

ராஜ் மும்பைலதான் இருக்கான், கண்ணன் லண்டன்ல இருக்கான்! நிஷா மேல ஒரு கண்ணோட அவளையே சுத்தி சுத்தி வர்ற பக்கத்து வீட்டுப் பையன்… அந்த யூஸ்லெஸ் சீனுவுக்கு அவ்ளோ ஸீன் கிடையாது. இது வேற யாரோ ஒருத்தன். என்னை நம்பு! என்று அருண் கண்ணீர் விடாத குறையாக சொல்ல… வினய் தலையில் கைவைத்துக்கொண்டு உட்கார்ந்தான். வெறியோடு ஓங்கி ஓங்கி குத்தியிருக்கிறான்! யாராயிருக்கும்? ஒருத்தன் இல்லையென்றால் இன்னொருத்தன் வருகிறான். அவனுக்கு மறுபடியும் பயம் எட்டிப்பார்த்தது. அவனையுமறியாமல் தன் காதை தடவிப்பார்த்துக்கொண்டான்.

மோகன் வேற அவனைப் பார்த்திருப்பார்… என்றான் அருண்.