எவ்வளவு கொழுப்பு இருந்தா ஓப்பனா என்ன படுக்க கூப்பிடுவ? 126

ஏதோ பிளவர்ஸ் வாங்க போகணும்னு சொன்னீங்களாமே….. உங்களை கூட்டிட்டுப் போகச் சொன்னார்…என்றான் ராஜ்.

ஓ..அப்படியா சொன்னார். அப்போ அவர் வரலையா என்று புருவத்தை உயர்த்தியவள் போனை எடுத்து சுந்தருக்கு டயல் செய்தாள்.
நீங்க எதுக்குதான் வந்திருக்கீங்க… என்று சண்டை போட்டாள். சரி ஓகே ராஜ்… போகலாம் என்றாள். முகம் வாடியிருந்தது.

நான் பைக்ல வந்தேன். அதுலயே போயிடலாமா…அல்லது கார் புக் பண்ணவா
வந்தனா யோசித்தாள். அவளுக்கு பைக்கில் ஊர் சுற்ற ரொம்ப நாள் ஆசை. ஆனால் தயங்கினாள். பின் ஓகே ராஜ் என்று தலையசைத்தாள். ராஜ் சந்தோஷமானான்.
அவன்மேல் படாமல் கண்ணியமாக அமர்ந்தாள் வந்தனா. புடவையும் முடியும் காற்றில் படபடத்தன. ராஜ் ஸ்டார்ட் செய்தான். அவளது கூந்தல் இன்னும் படபடத்தது. மெயின் ஏரியாவைத் தாண்டி வண்டி சென்றுகொண்டிருந்தது.

என்ன ராஜ் வண்டிய இவ்ளோ ஸ்லோவா ஓட்டுறீங்க?

இல்ல வந்தனா….காற்று அதிகமாயிருக்கு… உங்க முடிலாம் கலையுது…அதான் என்று இழுத்தான்.

டோன்ட் ஒர்ரி நீங்க வேகமா போங்க….நோ ப்ராப்ளம் என்றாள் வந்தனா.

சரிங்க…என்று இவன் அவளை பார்த்து புன்னகைத்துக்கொண்டே ஆக்சிலேட்டரை அதிகரிக்கவும் வண்டி ஒரு ஸ்பீடு ப்ரேக்கரில் ஏறி இறங்கவும் சரியாக இருந்தது.

வந்தனா எதிர்பார்க்கவில்லை. அவள் மொத்தமாய் அவன்மேல் சாய்ந்தாள். அவளது மாம்பழ முலைகள் அவனது முதுகில் அழுந்திக் கசங்கின. வந்தனாவால் சீக்கிரம் சுதாரித்துக்கொண்டு தன் முலைகளை அவன் முதுகிலிருந்து எடுக்க முடியவில்லை. சே…என்னால்தான் இப்படி ஆகிவிட்டது. தன்னைத்தானே திட்டிக்கொண்டாள்.

ஸாரிங்க… என்றான் ராஜ்.
வந்தனா
தலை குனிந்திருந்தாள். இட்ஸ் ஓகே என்றாள் மெலிதாக.

கார்டன் வந்ததும் இறங்கினார்கள்.