வந்தனா முகம் சிவந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள். அவளுக்குப் பெருமையாக இருந்தது. பேசிக்கொண்டே ராஜ்ஜின் விரல் அவளது தொப்புளுக்குள் நுழைந்திருந்தது. புடவை அவளின் ஆழம் தொட்டது. விரலோடு சேர்த்து.
ராஜ்…ப்ளீஸ்…. வந்தனாவுக்கு மூச்சு ஏறி இறங்கியது.
கைய எடு ப்ளீஸ்….அவள் கெஞ்சினாள். தடுக்கவில்லை. முனியன் வருகிறானா என்று கசங்கிய முகத்துடன் அங்கே பார்த்தாள். அவள் தொப்புளை மறைத்து தான் குத்திய பின்னை விடுவித்து புடவையை ஒதுக்கி அவளது தெப்பக்குளத்தைப் பார்த்தான் ராஜ்.
நம்ம ஏரியால உனக்கு லோ ஹிப் வந்தனான்னு பேரு இருக்கு தெரியுமா?
தெரியாது….
லோ ஹிப் வந்தனா வீட்டுக்கு கிழக்கே….. லோ ஹிப் வந்தனா வீட்டுக்கு வடக்கே… லோ ஹிப் வந்தனா வீட்டுக்குப் பக்கத்துல… னுதான் பசங்க அட்ரஸ் கூட சொல்றாங்களாமே அப்படியா?
தொப்புளைச் சுற்றி விரலால் வட்டம் போட்டுக்கொண்டே கேட்டான்.
ஸ்..ஆ…தெரியாது……
தெரியாது??
கேரம் காயின் சுண்டுவதுபோல் ராஜ் அவள் தொப்புளுக்குள் சுண்டினான்
ஆ….வந்தனா சத்தமாக முனகினாள். கண்களை மூடிக்கொண்டு தலையை இடப்பக்கம் சாய்த்தாள்.
ராஜ்….ப்ளீஸ்…நோ……
வந்தனா தவித்தாள். தொப்புள் துடித்தது. அது சுந்தரிடம் இந்த சுகத்தை எதிர்பார்த்து ஏமாந்து போயிருந்தது இவ்வளவு நாளும்.
மீண்டும் சுண்டினான். இந்தமுறை அழுத்தமாக. தொப்புளுக்குள் நிரம்பியிருந்த நீர் சிதறியது.
தெரியும்…..தெரியும்…..ப்ளீஸ்….வந்தனா துடித்தாள். அவன் கையைப் பிடித்தாள்.
அவன் அவளது வளைந்த இடுப்பை இருபுறமும் பிடித்து தன்பக்கம் இழுத்து அவளது ஆரஞ்சு உதடுகளில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டான்.
Good start .. .
Good
இதுக்கு முன்னாடி இந்த மாதிரி ராஜ் என்கிற ஒரு கதை வந்தாக நினைவு