என்ன வாழ்க்கைடா இது – பகுதி 2 147

“குடுத்திருக்கேண்டி”

நான் கிளம்பியவுடன் கதவை சார்த்த பக்கிகள் மறந்தது விட்டன. வாங்கி வந்து பார்த்தால் மாமா வெறும் பாவாடையை மற்றும் மார்பில் கட்டியிருந்த அக்காவை கொஞ்சிக்கொண்டு இருந்தார். நான் நுழைந்ததும் அக்கா படார் என்று விட்டு விலகியதும்…..என்னை மிரட்சியோடு பார்த்ததும், துள்ளிக் குதித்து பாத்ரூமிற்குள் ஓடி மறைந்தது என் வாழ்நாளில் மறக்க முடியாத காட்சி. நான் கையடிக்க தொடங்கிய நாள் தொட்டு அடிக்கடி அந்த காட்சியை மனக்கண்ணில் நினைத்து அக்கா முண்டையை என்றாவது அனுபவிப்பேன் என்று கையடிப்பது வழக்கம்.
லீவு நாட்களில் மற்ற குழந்தைகள் யாரும் இல்லாததால் என் அம்மாவும் அப்பாவும் கூட அடிக்கடி ரொமான்ஸ் பண்ணுவது வழக்கம். ஆனால் அது இரவுகளில் மட்டும் தான். என் அம்மா அப்போதெல்லாம் வீட்டில் செக்ஸியாக ஸ்லீவ் லெஸ் நைட்டி போட்டு வளம் வருவாள். மாமா கூட அம்மாவை பார்த்து (மாமாவிற்கு சின்ன அத்தை / மாமியார்) எச்சில் விழுங்குவதை பார்த்திருக்கிறேன். அம்மாவின் ஸ்டைலே அலாதி தான்.
என்னுடைய 11வது வயதில் தான் டவுனுக்கு வெளியே புறநகர் பகுதியில் வீடு கட்டி வந்தோம். அக்காவும் அவளது அம்மா ஊரிலேயே வீடு கட்டி குடி போனால். சிறிது நாட்களுக்கெல்லாம் அப்பா இறந்துவிட, குடும்ப சூழ்நிலையில் மாற்றம். அக்காவின் புது வீட்டிற்கு நான் அவ்வளவாக சென்றதில்லை. அனால் பழைய வீட்டு நினைவுகள்…அக்காவை அடிக்கடி வெறும் பாவாடையை மார்பில் கட்டி துணி துவைப்பது போன்ற காட்சிகள் என் நினைவில் நீங்காது இருந்தன.
இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால் அக்காவை நான் மட்டும் சைட் அடிக்கவில்லை. என் அப்பாவும் தான் சைட் அடித்தார்.
இப்போது நான் அக்காவிற்கு கொடுக்கும் இம்சைகளை அந்த காலத்தில் அப்பா அக்காவிற்கு கொடுத்திருக்கிறார். மாமா வெளிநாட்டில் உள்ள சமயங்களில் அப்பா அடிக்கும் கொட்டத்திற்கு அளவே இருக்காது. இத்தனைக்கும் ஷோபனா அக்கா அப்பாவை வாய் நிறைய சித்தப்பா என்று தான் அழைப்பாள். மகள் முறையிலான அக்காவை அப்பா அப்படி பார்த்ததாக நினைவில்லை.
புரியாத விஷயம் அம்மாவிற்கு இதெல்லாம் தெரியாதா அல்லது கண்டும் காணாமல் இருந்தாளா? இன்று வரை நான் அம்மாவை கேட்கவில்லை. அம்மாவிற்கு தெரியாவிட்டாலும் அக்கா என் யாரிடமும் கம்ளைன்ட் சொல்லவில்லை?
தொந்தரவுகள் என்றால் உரசுதல், தடவுதல், நக்கலாக டபுள் மீனிங்கில் சொல்லுதல் போன்றவை. மற்றபடி எதுவும் நடந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. அம்மா அப்பாவை விட்டுவிட்டு ஒருநாளும் எங்கும் சென்றதில்லை.
இந்த சீண்டல் கூட கிடைக்கும் சின்ன கேப்பில் அப்பா செய்வது தான். என்ன ஒண்ணு என்னை சாட்சிக்கு வைத்துக்கொண்டு தான் செய்வார். ஏன் என்று தெரியவில்லை. யாரும் இல்லாத சமயம் அக்காவை அணுகினால் அம்மாவிற்கு வேறு விதமாக படலாம் என்ற நோக்காக இருக்கும்.
பல முறை அப்பா நகர்ந்த பின்னர் அக்கா அழுவதை / குறைந்த பட்சம் கண்ணீர் விடுவதை பார்த்திருக்கிறேன்.
அக்காவிற்கு காதலும் கைகூடவில்லை கிடைத்த கணவன் வீட்டு சைடும் சுத்தமாக சப்போர்ட் இல்லை.
ப்ளாஷ் பாக் போதும்.
என் கைகள் ராகவியின் பிஞ்சு உடலில் விளையாடின. நேர் எதிரே அக்கா உட்கார்ந்து பூ தொடுத்துக்கொண்டு இருந்தால்.
“எனக்கெல்லாம் கல்யாணம் ஆன பின்னாடி ராகவியை ஒரு நாள் கூட விட்டுட்டு இருக்க மாட்டேன்க்கா. டெய்லி ராகவி குட்டிய கொஞ்சுக்கிட்டே தான் இருப்பேன்”
“நீங்க எஞ்சினீயர் தம்பி. மாமா அப்படி இல்லையில்ல”
“அமாம்க்கா…..சப்போஸ் மாமா லோக்கல்லையே ஒரு காலேஜ் ப்ரொபசர் மாதிரி வேலை பாத்துக்கிட்டு இருந்தா நல்லா இருந்திருக்கும்” கொக்கி போட்டேன். அவள் முன்னாள் காதலனும் தற்போது என் அம்மாவின் புதுக்கணவனுமான என் ப்ரொபொசரை இழுத்தேன். தூக்கிவாரிப்போட்டு என்னைப் பார்த்தால். நான் கேஷுவலாக ராகவியை நொண்டிக்கொண்டே ஓரக்கண்ணால் தான் பார்த்தேன். நான் அவளை பார்க்காததையும்….கேசுவலாக இருப்பதையும் / ராகவியை கொஞ்சுவதையும் பார்த்து ஒரு வினாடி ஆசுவாச பார்வை வீசி, பின்னர் எப்போதும் போல தலை குனிந்து பூ தொடுக்க தொடங்கினாள்.
“இந்த விஷயத்துல அம்மா செம லக்கிக்கா”
“ம்”
“புது கல்யாணம் ஆகி 3 மாசம் தான் ஆகுது. கோவா ட்ரிப், மூனாறு ட்ரிப், மைசூரு ட்ரிப்ன்னு மாசம் ஒண்ணா ஜோடியா சுத்துதுங்க….”
“…….”
“டூர் போட்டோஸ் எல்லாம் பாத்தன்னா அசந்துடுவக்கா”
“மாமா எனக்கு காட்டுங்க மாமா”