மயக்கம் என்ன 114

அவன் பார்க்க அழகாக நல்ல கலரில் இருந்தான். வயது 25 இருக்கும். அவன் உடலை கட்டுக்கோப்பாக வைத்திருந்தான். அழகான நேர்த்தியான முகம், அதில் அதிகம் முடி இல்லாமல் டிரிம் செய்த தாடி, முறுக்கேறிய கைகள், விரித்த மார்புகள், என பார்ப்போரை கவர்ந்து இழுக்கும் ஒரு ஆணாக தான் தெரிந்தான். அவனுடன் நண்பர்கள் கூட்டம் இருந்ததால் இன்னும் கல்யாணம் ஆகியிருக்க வாய்ப்பில்லை என தெரிந்துக் கொண்டேன். அவனை கடந்து செல்லும் போது நைட்டியை மீறி தெரிந்த என் முலையை முறைத்து பார்த்துக் கொண்டே இருந்தான். அவனை திட்டுவதற்கு பதிலாக என்னை நானே கடிந்து கொண்டேன்..

அவனை பலமுறை அபார்ட்மெண்டில் பார்த்திருந்தாலும் அவனிடம் ஒருமுறை கூட பேசியது கிடையாது. அவனிடம் பேசி பழக வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவ்வப்போது வந்து செல்லும். ஆனாலும் ஏதோ தயக்கத்தினால் அவனிடம் இதுவரை பேசாமலே இருந்துவிட்டேன். இப்போது கூட அவன் தனியாக தான் இருக்கிறான். நான் போய் பேசலாம்.. ஆனாலும் இன்னும் அந்த தயக்கம் இருந்துக் கொண்டே தான் இருக்கிறது. ஆனால் அவன் எதை பற்றி கவலைபடமால் அவனுடைய போனை நோண்டிக் கொண்டே டிரெயின் வருகிறதா என்ற பார்வை மட்டும் அவனுக்கு எதிர்திசையில் வீசிக் கொண்டிருந்தான்.

நானோ அவனை சில அடி தூரத்தில் இருந்து அவன் செய்யும் செயலை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். அவன் பக்கத்தில் உட்காந்து அவனின் பரிசம் தொட ஆசை, அவனோடு கைகோர்த்து உட்கார்ந்திருக்க ஆசை, அவனின் மூச்சுக்காற்றை சுவாசிக்க ஆசை என ஒவ்வொன்றையும் நான் செல்லும் டிரெயின் வருவது கூட தெரியாமல் ஆசை கனவுலகில் அவனையே பற்றியே நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறேன். அவன் அவசரமாக எழுந்தததை பார்த்ததும் தான் இந்த உலகத்திற்கு வந்து என் பைகளை எடுத்துக் கொண்டு முன்வந்து நிற்க டிரெயின் வந்து நின்றது. இருவருமே ஒரே காம்பார்மெண்டில் தான் ஏறியிருக்கிறோம். ஆனால் வெவ்வேறு வழிகளில் ஏறியிருப்பதை டிரெயின் கிளம்பியதும் தான் கவனித்தேன்.

டிரெயின் கிழம்பியதும் வீசிய சில்லென்று காற்றில் மீண்டும் என் உடல் சிலிர்த்து குளிர ஆரம்பித்தது. மழையும் தொடர்ந்து சாரலாக பெய்துக் கொண்டு தான் இருந்தது. அதனாலே சீட்டுகள் எல்லாம் ஈரமாக இருந்தது. சில ஜன்னல்கள் பூட்டியிருந்தாலும் மழைத்துளிகள் பட்டு ஈரமாக தான் இருந்தது. வேறு யாராவது இருக்கிறார்களா என எட்டி பார்த்தேன். அந்த காம்பார்மெண்டில் எங்கள் இருவரை தவிர வேறு யாரும் இல்லை. அதுவே எனக்கு ஒருவித புது உணர்ச்சியை தந்தது. இப்போதாவது அவனிடம் போய் பேசலாம் என நினைத்தேன். எனக்குள்ளே ஒருவித பயமும் தயக்கமும் இன்னும் இருக்கிறது. அவன் நினைக்கும் போது வருகின்ற மயக்கத்தை முழுமையாக அனுபவிக்கவிடாமல் இந்த தயக்கம் வந்து தடுத்துவிடுகிறது..

அவனின் நினைப்பிலே இரண்டு, மூன்று ஸ்டேன்கள் கடந்து சென்றது கூட தெரியாமல் இருந்திருக்கிறேன். அந்த அளவிற்கு அவன் என்னை தொடாமல் எதுவும் செய்யாமல் இம்சைத்து கொண்டிருக்கிறான். தாம்பரம் போய் சேர இன்னும் குறைந்தபட்சம் எப்படியும் 45நிமிடமாவது ஆகும். அதற்குள் அவனிடம் ஒரு வார்த்தையாவது பேசி விட வேண்டும் என நினைத்துக் கொண்டிருக்கும் போது மழை நீர் டிரெயின் செல்லும் வேகத்திலே முகத்தில் சத்தென்று அடிக்க ஒருவினாடி நிலைதடுமாறி கீழே விழுந்தேன். நான் விழுந்த சத்தம் கேட்டு ஓடி வந்து பார்த்தான். வாசற்படிக்கு நேராக நின்றிருந்ததால் மழைநீர் பட்டு என் உடல் முழுவதும் மீண்டும் நனைந்துவிட்டது. அதற்கு மேல் விழுந்த அதிர்ச்சி வேறு.. என் நிலையை பார்த்து எழுந்திருக்க கையை நீட்டினான்.

என்னையும் அறியாமல் விழுந்த அதிர்ச்சியில் மீழாமல் அவனின் கையை பிடிக்க தன் பலம் கொண்டு என்னை தூக்கி எந்திரிக்க உதவி செய்தான். அவன் தூக்கி நான் எழுந்ததும் எங்கள் இருவரின் முகம் எதிரெதிரே மிக நெருக்கத்தில் சந்தித்துக் கொண்டது. முகத்தில் இருந்து மழைநீர் உதட்டின் வழியே வழிந்து கொண்டிருந்தது. அவனின் முகத்தையே உற்று பார்க்க பார்க்க எனக்குள்ளும் உடலிலும் ஒரு ரசாயன மாற்றம் ஏற்படுவதை என்னால் உணர முடிந்தது.. அவனும் என் முகத்தையே ஊற்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். என்னை விடாமல் அவன் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்பதை என்னால் நம்ப முடியவில்லை. பின் இருவரும் சுயநினைவுக்கு வந்து பிரிந்தோம்.. அவனுக்கு தாங்க்ஸ் கூட தலையை குனிந்துக் கொண்டு தான் சொன்னேன்.

அவன் தலையை குனிந்து அவனுடைய போனை நோண்டிக் கொண்டே என்னை ஓர கண்ணால் அவ்வப்போது பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவன் அப்படி என்னை பார்ப்பது எனக்குள் சந்தோஷத்தை தந்தது. டிரெயின் வேகமாக சென்று கொண்டிருப்பதால் வேகமாக வீசிய காற்றால் ஏற்கெனவே நனைந்திருந்த என் உடல் மீண்டும் குளிர ஆரம்பித்தது. அதனாலே நடுங்கியபடி இரு கையையும் நெஞ்சின் மேல் கட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.. நான் குளிரில் நடுங்கிக் கொண்டிருப்பதை பார்த்து என்னை நோக்கி வந்தான்..

நான் குளிரில் நடுங்கி கொண்டிருக்க அதை பார்த்து அவன் என்னை நோக்கி நெருங்கி வந்தான். அவன் என்னை நோக்கி வரும் போது ஒருபக்கம் அவன் மீதிருக்கும் மயக்கத்தில் சந்தோஷமாகவும் மறுபக்கம் தயக்கத்தினால் ஏதாவது செய்துவிடுவானோ என கொஞ்சம் பயமாகவும் இருந்தது. என் பக்கத்தில் வந்து அவன் போட்டியிருந்த ரெயின்கோர்ட்டை கலட்டி என் கையை பிடித்து முன்னால் இழுத்து போர்த்திவிட்டான்.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *