” ம்.. ஆனா நான் சின்னப் பாப்பா..” என்றுவிட்டு… மல்லாந்து படுத்து. ..கைகளை மேலே தூக்கி சோம்பல் முறித்தாள்.
உடம்பை முறுக்கி… வில்லாய் வளைக்க… போர்வை விலகி…
அவள் போட்டிருந்த அவள் அப்பாவின் பழைய சட்டை… பட்டன்கள் மார்பருகே கழண்டு.. அவளின் விம்மிய மார்புகள் கூம்பு வடிவில் தெரிந்தது.
அதை ரசித்த ராசு ” ஆமா நீ சின்ன பாப்பாதான்.. அதான் பாரு உள்ளகூட ஒன்னுமே போடம.. முழுசா மாரக்காட்ற..” என்றான்.
சட்டென மறைத்தாள். ”பட்டன் வெலகிருச்சு..”
” சிம்மீஸ் போடக்கூடாது..?”
புரண்டு எழுந்து நின்றாள். ”ஹ்ம் காலைலயே நல்லா சீன் பாத்துட்ட..” எனச் சிரித்தாள்.
”ஆஹா. .அதும் சூப்பர் சீனு..! மொட்டு மலராத குட்டி தாஜ்மகால்…!” அவனும் சிரித்தான்.
அவன் காலை.. அழுத்தி மிதித்தாள். ”நாயி..”
அவள் காலில் அடித்தான் ”ரொம்ப கெட்டுப்போய்ட்ட..”
மறுபடி அவன் காலை மிதித்தாள். ”போட்ட்டா…”
அவளை அடிக்கக் கையை ஓங்கினான்.
அவள் விலகி நிற்க… எட்டி அவள் பாவாடையின் கீழ் பகுதியைப் பிடித்தான்.
அவள் சிரித்தவாறு எட்டிக்குதிக்க… சரலென அவளது பாவாடை முடிச்சு உருவி.. அவள் இடுப்பிலிருந்து நழுவி கீழே விழுந்தது.
”போடா… நாயீ…” எனச் சிரித்துக் கொண்டே.. பாவாடையைக் குணிந்து எடுத்து. . இடுப்பில் கட்டிக்கொண்டு. .. அவன் காலில் ஒரு உதை வைத்துவிட்டு வெளியே போனாள் பாக்யா. …!!!!
அடுத்த ஆறுமாதத்தில்.. மறுபடி காதலிக்கத் தொடங்கினாள் பாக்யா.
பஸ் ஸ்டாப்புக்கும். . வீட்டுக்கும் ஒரு கிலோமீட்டர் தூரம் இடைவெளி இருந்தது.
பஸ் விட்டு இறங்கி காட்டு வழியில்தான் நடந்து போகவேண்டும்.
அப்படி போனபோது… வழியில் குறுக்கிட்டான் வேலு.
அவர்கள் இருக்கும்.. அதே டெண்ட் வீடு ஒன்றில்தான் அவனும் இருந்தான். வேலையும் அதே காலவாயில்தான்.
வேலு கையில் ஒரு ரோஜா பூ இருந்தது.
அவன் இளிக்க…
” என்ன இது..?” எனக்கேட்டாள்.
”ரோஸ்..” என வழிந்தான் ”உனக்காக வாங்கிட்டு வந்தேன்”
”எனக்காகவா..?” திகைப்பும். . வியப்புமாக அவனைப் பார்த்தாள்.
வேலைக்குப் போய்க்கொண்டிருந்தான் வேலு. அவளைவிட.. இரண்டு வயதுதான் பெரியவனாக இருப்பான். மீசை துளிர்விடும் முகம். பாக்குப்போட்டு… காவி படிந்த பற்கள்.
” ம்..ம்.. வெச்சுக்க…”
சுற்றிலும் பார்த்தாள். யாருமில்லை.
” இதுக்கு என்ன அர்த்தம்..?” எனக்கேட்டாள்.
”உ…உன்ன. . எனக்கு. . புடிச்சிருக்கு..”
பூவை வாங்கவில்லை.
”ஐய….மூஞ்சியப்பாரு..” என்றுவிட்டு விலகி நடந்தாள்.
ஆனாலும். . மனசு படபடத்தது.
வீட்டிற்குப் போனதும்… முத்துவைப் பார்க்கப் போனாள் பாக்யா. அதே டெண்ட் வீட்டில் நான்காவது வீடு முத்துவுடையது.!
{ துரதிருஷ்டவசமாக… இவ்வுலகை விட்டு… விலகிவிட்ட.. முத்துவுக்கு… இக்கதை சமர்ப்பிக்கப் படுகிறது…!!! }
முத்துதான்… பாக்யாவின் இப்போதைய நெருங்கிய தோழி. முத்துவுக்கும்.. அவள் வயதுதான். ஆனால் மஞ்சள் காமாலை நோயால் பாதிக்கப்பட்டு… மிகவும் மெலிந்து.. எழும்பும் தோலுமாக இருந்தாள். முன்பற்கள் இரண்டும் துருத்திக்கொண்டிருந்தன.
படிப்பு வாசணை என்பது சுத்தமாகவே இல்லை.
முத்துவைத் தனியாகக் கூட்டிவந்து சொன்னாள் பாக்யா.
” வேலு எனக்கு பூ தந்தான்.”
” பூவா..? என்ன பூ…?”
” ரோஜா…பூ…”
” எதுக்கு. ..?”
” வெச்சிக்கத்தான்…”
”லவ் பண்றானா…?”
” உம்…”
5
” நீ என்ன சொன்ன. ..?”
” உனக்கு வேனுமா…?”
” எனக்கா…?”
” நீ வேனா வாங்கி வெச்சுக்க..”
” எனக்கெதுக்கு… அப்ப நீ வாங்கலியா…?”
” ம்கூம். ..”
”ஏன். .?”
” பூவ.. அவனையே வெச்சிக்க சொல்லிட்டேன்.. அவனும்.. அவன் மூஞ்சியும்..” என்றாள்.
” ஏன்… அவனுக்கென்ன. ..?”
” நல்லாவே இல்ல. . ரொம்ப வழிவான் எப்ப பாத்தாலும். .” என பாக்யா சொல்ல… முத்துவின் முகம் ஒளியிழந்தது.
வேலுவின் வீட்டில் விளையாடிக்கொண்டிருந்தான் கதிர். அவனை அழைத்து வரப்போனாள் பாக்யா.
அவர்கள் இருவரும் கேரம்போர்டு விளையாடிக்கொண்டிருந்தனர்.
சிறிது நேரம் நின்று வேடிக்கை பார்த்தாள்.
” உக்காருங்க மேடம். .” எனச் சிரித்தான் வேலு.
அவனுக்கு பதில் சொல்லாமல் கதிரைப் பார்த்து..
” வாடா… உன்ன அம்மா கூப்பிடுது..” என்றாள்.
”எதுக்கு. .?” எனக்கேட்டான் கதிர்.
” மூடிட்டு வாடா…”
” போ… உனக்கு வேற வேலை இல்ல. .”
அவன் தலைமேல் தட்டினாள் ”வாடா…நாயி…”
இடைஞ்சலால் கோபமாகிவிட்ட கதிர் ”போடி பேயீ…” என்றான்.
வேலுவின் முன் அவமானமாகத் தோண்றியது.
‘ படீர் ‘ என அவன் முதுகில் ஒரு அடி வைத்தாள்.
” ஆ..” நெளிந்தான் கதிர்.
வேலு ”இப்படியா…அடிப்ப..?” எனக்கேட்டான்.
”என் தம்பி. .. அவன எப்படி வேனா அடிப்பேன்..” என்றாள்.
வன்மம் கொண்டான் கதிர். சடாரென எழுந்து.. அதே வேகத்தில் அவள் தொடைப்பகுதியில்… ‘ நச் ‘ சென ஒரு உதை விட்டான்.
பலமான உதை..!
இதை எதிர்பாராதா பாக்யா… வலியால் துவண்டு போனாள். வலி பொறுக்க முடியாமல்.. மடங்கிக் கீழே உட்கார்ந்தாள்.
உதைத்ததும் கதிர் வெளியே ஓடிவிட்டான்.
பரிதாபம் பொங்க… ஆனால் சிரித்தவாறு அவளைப் பார்த்தான் வேலு.
”ரொம்ப வலிக்குதா..?” எனக்கேட்டான்.
அவள் பேசவில்லை.
நெருங்கி வந்தான் ”நல்லா ஒதச்சுட்டானா..?”
” எல்லாம் உன்னாலதான். .” என எரிச்சலோடு சொன்னாள்.
”நானா ஒதச்சேன்…?”
”நீ ஒதச்சிருந்தீன்னா உன் கால ஒடச்சிருப்பேன்..”
சிரித்தான் ” அப்றம் நீதான் என்னைக் கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்..”
”ஆ.. கல்யாணம் பண்ணிட்டு.. உன்ன வெச்சு. . பிச்சையெடுக்கறதா..?”
” உனக்காக உசிரையே தருவேன்… இந்த காலா பெருசு?”
” மசுர குடு..” என்றாள்.”நெனப்ப பாரு. .”
”சே… உசிரவிட.. மசுரு பெருசில்ல தெரியுமா..? உனக்கு அதான் வேனும்னா..” மயிரைப் புடுங்கி..” இந்தா வெச்சுக்கோ..” என நீட்டினான்.
”அட…தூ.. போடா.. மயிரா..” என்றாள்.
”நீ என்ன வேனா திட்டிக்கோ.. நான் கோபப்படவே மாட்டேன். ஆனா நா உன்ன லவ் பண்றேன்றது உன் தம்பிக்குக்கூட தெரியும். .” என்றான் வேலு.
” ஆ…! அவன் பெரிய புடுங்கி..” என எழ முயன்றாள்.
முடியவில்லை.
வலியால் துவண்டு..
”தூக்கிவிடேன்டா…” எனக் கை நீட்டினாள்.
அவள் கையைப் பிடித்தான். ”காலம்பூரா.. இந்தக் கையை விடவே மாட்டேன்..”
”சீ.. இது அந்தக் கை இல்ல…”
”தெரியும்.. வாழ்க்கை…”
”விட்றா… மூடிட்டு. ..” எனக்கையைப் பிடுங்கிக் கொண்டாள்.
சுவற்றைப் பிடித்து.. ‘ தம் ‘ கட்டி எழுந்து. . மெல்ல.. மெல்ல.. நடந்து வீடு போனாள்.
தன் அம்மாவிடம் சொன்னாள்.
” அந்த நாயி… என்னை எட்டி ஒதச்சிட்டான்மா..”