முதலில் இருந்து எந்த நட்சத்திரத்தில் நிஜம் என போடபபட்டு இருக்கிறது என பார்த்துக் கொண்டே வந்தான்.. அவன் நினைத்த மாதிரி ஆயில்யம் நட்சத்திரத்தில் நிஜம் என போட்டியிருந்தது. அதை உறுதி செய்துக் கொள்ள தேன்மொழி கால் செய்த நம்பருக்கு கால் செய்தான்.. முதலில் இருமுறை செய்த போது யாரும் எடுக்கவில்லை.. அடுத்த முறை செய்த போது தேன்மொழி உச்சகட்டத்தை அடைந்து இருந்ததால் போனை எடுத்து பார்த்தாள்.. டிஸ்ப்ளேயில் பியூச்சர் ஹஸ்பண்ட் என காட்ட அவளுக்கு சந்தோஷம் தாங்க முடியவில்லை. தனக்கான பரிகாரத்தை சொல்ல தான் கால் செய்திருப்பார் என நினைத்து அவளும் சந்தோஷத்தில்
“ஹலோ சொல்லுங்க நா தேன்மொழி தான் பேசுறேன்.. என்ன பரிகாரம் பண்ணனும் சொல்லுங்க.. பண்ணிடுறேன்..”
“ஹேய்… வெயிட்.. வெயிட்.. பரிகாரம் இன்னும் கரைக்டா தெரிய வரல.. ஒரு டவுட் அதான் உனக்கு கால் பண்ணேன்..”
“என்ன டவுட்.?”
“நீ ஆயில்யம் நட்சத்திரமா?”
“ஆமா.. ஏன் உங்களுக்கு தெரியாதா?”
“இல்ல.. தெரியாது. உன் பேரு, ஃபோட்டா தவிர வேறு எதுவும் தெரியாது. அதான் டவுட் கிளியர் பண்ண கால் பண்ணேன்..”
“ஓ.. ஓகே ஆனா பரிகாரம் ஏதாவது இருக்கும்ல.”
“ம்ம்.. அதலாம் கண்டிப்பா ஏதாவது இருக்கும்.. நா பாத்திட்டு சொல்றேன்..”
“சரி பாத்திட்டு சொல்லுங்க.. எந்த பரிகாரமா இருந்தாலும் பரவாயில்லை சொல்லுங்க.. செய்ய ரெடியா இருக்கேன்.”
“ம்ம்.. சரி நா பாத்திட்டு அகேன் கால் பண்றேன்.”
“ம்ம். ரொம்ப தாங்க்ஸ்.. எனக்காக ரிஸ்க் எடுத்து பாக்குறதுக்கு..”
“ம்ம்.. பரவாயில்ல.. இருக்கட்டும்” என அவன் வாய் சொன்னாலும் மனம் உனக்காக மட்டுமா பாக்குறேன்.. எனக்காகவும் சேத்து தான் பாக்குறேன் என்றது.
தேன்மொழி ஆயில்யம் நட்சத்திரம் என்பது உறுதியான பிறகு அந்த நட்சத்திரத்தில் போடபட்டிருந்த பலன்களை படிக்க ஆரம்பித்தான்.
அதில் இந்த நட்சத்திரத்தில் பிறந்த புதல்வி அவளுடைய முவ்வொன்பதாவது வயதில் காலத்தை கணிக்கும் ஆற்றலை கால பைரவர் கொடுப்பார். அவள் அந்த வயதை அடைந்த அடுத்த முவ்வொன்பதாவது நிமிடத்தில் இருந்து அந்த ஆற்றல் கிடைக்க பெறும் என்பது விதி. அந்த ஆற்றல் கிடைக்க பெற்றவுடன் அடுத்து நிகழும் நிகழ போகும் அனைத்து நிஜமே.. நிஜத்திற்க்கு ஏற்ற நிழலை தேர்வு செய்தால் வாழ்க்கை சுபிக்ஷமாக இருக்கும் என போட்டியிருந்தது.
இந்த கனவில் இருந்து விடுபட எதாவது பரிகாரம் போட்டியிருக்கிறதா என வரி வரியாக படித்து பார்த்தான். அதில் ஒரு பத்தியில்
“நிழலும் நிஜமும் சேரும் தருணம் வருமாயின்
அந்த தருணத்திற்கு முன்னால்
நிழலும் நிஜமும் நித்திரை வேளையில்
நிம்மதியான உறக்கம் உறங்க
நிழலும் நிஜமும் உறக்கம் உறங்காமல்
நித்திரை வேளையில் உடலால் ஒன்றிணைந்தால்
நிழலும் நிஜமும் நித்திரைக்கு பின் நிகழாமல் இருக்கும்” என்பது காலபைரவரின் கருத்தாக முன்னோர்களால் நம்பபடுகிறது.
இதையெல்லாம் படித்தவுடன் வெங்கட்டிற்கு முகம் முழுவதும் வியர்த்து கொட்டியது. இதை எப்படி தேன்மொழியிடம் சொல்வது. இப்படி ஒரு பரிகாரத்தை சொன்னால் முதலில் அவள் நம்புவாளா? நம்பினாலும் அதில் இருப்பது போல் நடப்பதற்கு ஒத்துக் கொள்வாளா என ஒன்றன் ஒன்றாக யோசித்து பார்த்துக் கொண்டிருக்க அவனுடைய ரூமின் கதவை யாரோ தட்ட இவன் பதறி எழுந்து அந்த புத்தகத்தை யார் கண்ணிலும் படாத மாதிரி மறைத்து வைத்துவிட்டு போய் கதவை திறந்தான்.
அங்கு வெங்கட்னுடைய அத்தின்பேர் பரிமளா சிகப்பு நிற பட்டுப்புடவை கட்டி தலையில் மல்லிகை பூ வைத்து அட்டகாசமாக நின்றுக் கொண்டிருந்தாள்.. வெங்கட்டை பார்த்து
“டே கண்ணா என்னடா நீ இன்னும் கிளம்பலயோ.. உனக்கு தானடா பொண்ணு பாக்க போறோம்.. நீயே இன்னும் கிளம்பா இருந்தா என்னடா அர்த்தம்.”
“இல்ல அத்திம்பேர் நா என்ன உங்கள மாதிரி பொம்னாட்டியா? கிளம்ப நாழியாகுறதற்கு.. நிமிஷத்துல கிளம்பிடுவேன்..”
“சரிடா கண்ணா.. நேக்கு இந்த நெக்லஸ் மட்டும் மாட்டிவிடுடா” சொல்ல
“சரி குடுங்கோ மாட்டிவிடுறேன்.”
“இந்தாடா கண்ணா..” அவனின் கையில் கல் வைத்த நெக்லஸை குடுத்துவிட்டு
“செத்த இருடா நா கண்ணாடி முன்ன நின்னுக்கிறேன். நீ மாட்டிவிடுடா” சொல்லிட்டு அந்த ரூமில் இருந்த பெரிய கண்ணாடி முன் நின்றுக் கொண்டாள்.
வெங்கட்டும் அந்த நைக்லஸை கழுத்தின் முன்னால் கொண்டு சென்று மாட்ட ஆரம்பிக்க பரிமளா அந்த நெக்லஸை கொஞ்சம் முன்னால் இழுத்து பிடிக்க இவனால் கொஞ்சம் மாட்ட முடியவில்லை.
“அத்திம்பேர் இப்படி இழுத்தா நா மாட்டுறது. செத்த இழுக்காம இருங்கோ” என சொல்லிவிட்டு மீண்டும் மாட்ட ஆரம்பித்தான். பரிமளா அவளுடைய கழுத்தில் மாட்டியிருந்த நகைகளை எல்லாம் சரியாக இருக்கிறதா என பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது அவளின் தோள்பட்டையில் பின் பண்ணாமல் இருந்த முந்தானை நழுவி கீழே இறங்க பரிமளாவின் பருவ கனிகள் இரண்டும் ஜாக்கெட்டும் வெங்கட்டின் கண்களுக்கு விருந்தாகின.. அவள் போட்டிருந்த ஜாக்கெட்டில் பருவ கனிகள் முழுவதும் கச்சிதமாக அடைபட்டு இருந்தன. ஆனாலும் அதை முன்னால் இருக்கும் கண்ணாடியின் வழியே பார்க்கும் போது உணர்ச்சியை தூண்ட செய்தன.. அந்த சமயம் பார்த்து பரிமளா
“டே கண்ணா ஓட்டையில சொருகிருடா.. இல்லைனா வெளியே வந்திடும்” என சாதாரணமாக பேசினாலும் அவனிருக்கும் உணர்ச்சியில் அதை இரட்டை அர்த்தத்தில் எடுத்துக் கொண்டான்.
“சரி அத்திம்பேர் ஓட்டையில சரியா சொருகிடுறேன்.. நீங்க கவலைபடாதீங்கோ.”
“சரி கண்ணா பாத்து சொருகுடா..”
“இந்தா சொருகுறேன்” நெக்லஸை மாட்ட முயற்சிக்க அவனால் முடியவில்லை..
“என்ன அத்திம்பேர் ஓட்டை சின்னதா இருக்கு. கம்பி மட்டும் நீளமா தடினமா இருக்கு.. இத எப்படி சொருக முடியும்.?”
“டே கண்ணா நீ ஆம்பிளையாண்டா தான நீ நெனச்சா ஓட்டைக்குள்ள சொருகி மாட்டிடலாம்டா. செத்த முயற்சி செய்டா.. வேணா இன்னும் கொஞ்சம் பக்கத்துல வந்து நின்னுக்கோடா. கொஞ்சம் சவுகரியமா இருக்கும்..” சொல்ல வெங்கட்டும் இன்னும் கொஞ்சம் முன்னால் நகர்ந்து போய் நிற்க அவளின் உடம்பில் இருந்து வந்த டால்கம் பவுடர் வாசனையும் மல்லிகை பூ சென்ட்டும் சேர்ந்து அவனுடைய காம உணர்ச்சிகளை இன்னும் தூண்டிவிட்டன.
அதன் விளைவாக அவனுடைய சுண்ணி பேண்ட்க்குள் முழு விறைப்பை அடைந்திருந்தது. அதோடு பரிமாளாவை நெருங்கி அந்த நெக்லஸில் இருக்கும் ஓட்டைக்குள் மறுபக்கம் இருக்கும் கம்பி சொருக முயற்சி செய்தான். பலமுறை முயற்சி செய்து இறுதியில் அவன் ஓட்டைக்குள் கம்பி சொருகிவிட்டான்..