கேங் பேங்க் – 2 87

“வாங்க, வெல்கம் டு மை ஹோம்,” என்றாள் அபர்ணா.

“ரொம்ப நன்றி ம்ஸ்செர்ஸ் நவீன், உங்களுக்கு அநாவசியமாக சிரமத்தை கொடுக்கிறோம்,” என்றேன்.

வேண்டுமென்றே ம்ஸ்செர்ஸ்சை அழுத்தி சொன்னேன். அவள் இன்னொருவன் பொண்டாட்டி என்பதை நினைவில் வைத்து கொள்ளவேண்டும் என்று.

“அப்படி எல்லாம் இல்லை, மை ப்ளஷேர்,” என் முகத்தை பார்த்தபடி சொன்னாள்.

அவளின் எந்த ப்ளஷேர் பற்றி குறிப்பிடுகிறாள் என்று எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும்.

“டின்னருக்கு முன் ஒரு இரண்டு மூன்று ரவுண்டு போடலாம் டா,” என்றான் நவீன்.

இது ஆபத்து ஆச்சே, “டேய் வேண்டாம் டா அன்றைக்கு இதனால் தான் அவ்வளவு பிரச்சனை வந்ததே,” அபர்ணாவை பார்த்தபடி சொன்னேன்.

அபர்ணா அவள் உதட்டில் மலரும் புன்னகையை அடக்குவது போல் இருந்தது.

“பிரச்சனை இல்லை, இதனால் தான் அந்த மறக்க முடியாத இன்பத்தை அனுபவித்தோம்,” என்று அவள் கண்கள் சொன்னது.

“அபர்ணா கோபித்து கொள்வாள் என்று அவளை பார்க்காத தீபன், அவள் ஏற்கனவே எனக்கு பெர்மிஷன் கொடுத்துவிட்டாள்,” என்றான் நவீன்.

“கொடுப்பாள் கொடுப்பாள், ஏன் கொடுக்க மாட்டாள். உன்னை கவுத்து விட்டு என்னுடனும் என்ஜோய் பண்ண தான் பெர்மிஷன் கொடுத்தாள்,” என்று மனதில் நினைத்து கொண்டேன்.

நல்ல வேலை ராகுவும் வர வேண்டும் என்று இன்சிஸ்ட் பண்ணினேன். ராகுவும் சேர்ந்து இருக்கும் போது அவளால் என்ன செய்ய முடியும். அனால் ஒரு பெண் மனத்து வைத்தால் அதுவும் ஒரு வஞ்சனையுள்ள பெண் எதை வேண்டுமென்றாலும் சாதிப்பாள் என்று மறந்து அவளை குறைவாக மதிப்பிடு செய்துவிட்டேன். அதை அந்த மாலை முடியும் முன் அறிந்து கொண்டேன். இருப்பிலும் அபர்ணாவின் முழு நோக்கம் நிறைவேறவில்லை.

“லைட்டா சரக்கு போடுவோம் வா தீபன்,” என்றான் ரகு.

அவனுக்கு தண்ணி அடிக்க வாய்ப்பு கிடைத்தால் விடமாட்டான்.

“எனக்கு இன்றைக்கு ஓகே, நீங்கள் வீட்டில் தானே குடிக்கிறீர்கள், சோ நோ ப்ரோப்லேம்,” என்று குறிக்கிட்டாள் அபர்ணா.

“பின்ன என்ன, உட்காரு,” என்று கூறிய நவீன் கேபினட்டில் இருந்து ஒரு விஸ்கி பாட்டில் எடுத்தான்.
அந்த பாட்டில் பார்த்தேன் அதில் பாதிக்கு கொஞ்சம் கூட தான் மீதி இருந்தது. முழு பாட்டில் விஸ்கி இல்லை என்று கொஞ்சம் நிம்மதி அடைந்தேன். நாங்கள் சோபாவில் உட்கார்ந்தோம். நான் ஒரு பக்கமும் எதிரில் நவீன் மற்றும் ரகு உட்கார்ந்தார்கள். நடுவில் மேஜை இருந்தது.

நவீன் அபர்ணாவை கூப்பிட்டு,” டியர் மூன்று கிளாஸ் எடுத்து வா மா பிலீஸ்,” என்றான்.